Op de Filipijnen zijn ze geen liefhebbers van fietsen. Je ziet af en toe wel een fietser maar feitelijk is dat in het verkeer een zeldzaamheid. De minder bedeelde Filipijn die zich geen auto kan veroorloven rijdt op een motorfietsje, en als dat financieel niet tot de mogelijkheden behoort dan zal hij nog eerder kiezen voor de Jeepney of gaan lopen dan te gaan fietsen.

Daarvoor zijn verschillende oorzaken aan te wijzen. Allereerst is er het klimaat; fietsen is toch wel een redelijk inspannende bezigheid, zeker als het terrein niet vlak is, en dat betekent zwoegen en vooral zweten. Dan is er nog het feit dat fietsen in het verkeer hier niet bepaald zonder gevaar is want niemand houdt rekening met fietsers.

Er is dus geen “fietsklimaat” op de Filipijnen en dat merk je ook wel want wat wij Nederlanders onder normale fietsen verstaan zijn hier niet te koop. De enige fietsen die je hier kunt kopen zijn racefietsen en mountainbikes, die alleen voor sportieve doeleinden gebruikt worden, en kinderfietsen. Het is echt lachwekkend om te zien dat de weinige Filipino’s die wel fietsen zich hoofdzakelijk door het verkeer bewegen op kinderfietsjes. En die zijn voorzien van trappers, een stuur en een zadel en daarmee houdt het meestal wel op. Licht? Remmen? Allemaal optioneel...

En dan is er nog het fietsgedrag zelf, daar gaan je haren ook van overeind staan. Regels of zelfs maar gedragsregels zijn er totaal niet en fietsers rijden hier vrijwel allemaal zo links mogelijk op de weg. Auto’s op de linkerbaan, waar net als in Nederland het hardst wordt gereden, moeten dus naar rechts moeten uitwijken om ze te ontwijken waardoor er levensgevaarlijke situaties ontstaan, meestal gepaard gaand met veel gerem en getoeter. De fietsers rijden zonder uitzondering onverstoorbaar door zonder op of om te kijken, iets wat ze sowieso nooit doen.

Overbodig te zeggen dat fietsers niet bepaald populair zijn, wat misschien ook weer een reden is dat er zo weinig fietsers zijn. Zelfs de buitenlanders uit fietslanden zoals Nederland zul je nooit op de weg aantreffen buiten de Village, veel te gevaarlijk vanwege het verkeer en de wegen zelf. Alleen in de Village wordt wel gefietst maar zelfs dat zijn vaak Filipijnse sportfietsers en dan nog hoofdzakelijk op zondag.

Ik heb een Filipijnse collega die zo’n sportfietser is en die ieder weekend met een groep gaat toeren. Hij is vorig jaar in Nederland geweest en wat hij daar zag deed zijn mond openvallen van verbazing. Volgens hem is Nederland het beloofde land...