Een paar dagen geleden vertelde ik al dat er een groep schilders was begonnen in ons huis en daar wil ik even wat over kwijt. Mijn Katwijkse opa was namelijk huisschilder en ik ben dan ook niet helemaal onbekend met wat doorgaat voor degelijk schilderwerk. Althans in Nederland.

Mijn opa is op een heel erg korte carriere als visser na zijn hele leven schilder geweest, en hij heeft ook zijn hele leven voor dezelfde baas gewerkt. Mijn opa was niet alleen een vakman maar ook nog eens trots op zijn vak. Hij was een man die moeilijk stil kon zitten en ook als hij thuis was dan deed hij regelmatig een schilderklusje. In het schuurtje achter het huis had hij een indrukwekkende verzameling met "ressies" die hij gebruikte om een nieuw kleurtje te mengen om vervolgens tot afgrijzen van mijn oma de deuren in huis weer eens te gaan verven.

Maar niet zelden zat hij dan, terwijl de verf nog aan het uitharden was en het huis vol zat met kinderen en kleinkinderen die een bakkie kwamen doen, met een frons naar de deuren te kijken en wij wisten dan al wat er ging komen. Hij zat dan met zijn vingers op de tafel te trommelen en merkte vervolgens resoluut op, "Neen hoor, te bont. Veuls te bont". Dan zat hij ongeduldig te wachten tot iedereen op zou zouten want dan kon hij het overnieuw gaan doen, met een ander mengkleurtje uiteraard.

Maar hoe vaak hij de deuren ook over schilderde, het ging altijd zorgvuldig. Als de onderlaag niet zo best meer was dan werd er eerst geschuurd, dan nog eens opgeschuurd, en dan ging er eerst een laag grondverf op. Die werd als hij droog was lichtjes opgeschuurd voor nog een laag grondverf, en dan pas ging de eerste toplaag er overheen. Die werd ook nog eens lichtjes opgeschuurd voor de uiteindelijke toplaag en dan pas was het goed. Dat proces werd niet aan getornd want het is de enige manier om de goeie solide verflaag te krijgen, en onze vroegere buurman Cock die ook schilder is doet het twee generaties na mijn opa nog steeds zo.

Nee, dan hier. Mijn opa zou zich omdraaien in zijn graf als hij het wist en in staat zijn om in een vliegtuig te springen om het over te doen. Ze schuren namelijk niks, ze vegen het te verven oppervlak zonder enige voorbehandeling met een doek een beetje schoon en beginnen er dan lustig overheen te kwasten. Het resultaat ziet er misschien aardig uit voor de leek maar als je wat van schilderen afweet dan weet je wel beter. De toplaag is heel kwetsbaar want de ondergrond is niet goed voorbehandeld.

Maar zo gaat dat hier, als het er op het oog maar goed uit ziet. De schilders zijn als je het mij vraagt ook geen professionals aan het resultaat te zien maar hoogstwaarschijnlijk van de straat geplukte vrijwilligers of werkeloze bekenden die een centje bij verdienen.

Riet heeft trouwens andere problemen met het schilderwerk, want met name het hek is geschilderd in een totaal andere kleur dan het was en Riet vindt de nieuwe kleur helemaal niks. Zelf vind ik het eigenlijk wat de kleur betreft wel meevallen, maar wie ben ik. Op de foto zie je het geschilderde hek en de inzet laat de oude kleur zien die overigens helemaal dof en kaal was geworden.

Maar mijn opa zou het pas geschilderde hek misprijzend aankijken en ik weet ook wat hij zou zeggen: "Te bont, veuls te bont"....