In Nederland ben ik de afgelopen vier weken bepaald niet verwend wat het weer betreft, en daarom was het vanmorgen vroeg een bijzonder aangename verrassing om te kunnen constateren dat het ten eerste al licht was toen ik op weg ging naar het restaurant voor het ontbijt en ten tweede dat de temperatuur al ruim boven de tien graden was. En er stond bovendien nog eens weinig wind dus het voelde meteen al prettig aan.

Toen ik na het ontbijt naar kantoor liep had ik nog wel mijn jas aangedaan voor alle zekerheid maar daar had ik halverwege al spijt van. Het was dan misschien nog wel niet warm genoeg (voor mij tenminste) om alleen aan een overhemd te lopen maar mijn wind en waterdichte jack was in ieder geval veel te warm. Bovendien was de zon inmiddels al op dus het werd onderweg ook nog eens snel warmer. Het kantoorgebouw lag bij aankomst dan ook al lekker te bakken in het volle zonlicht:

Tussen de middag was de wandeling naar het kamp voor de lunch helemaal een verademing na de laatste weken want het was inmiddels tegen de dertig graden. Wel jammer dat het als de zon aan het begin van de avond ondergaat nog steeds snel afkoelt, al blijft de temperatuur nu wel hangen op een graad of veertien ’s nachts.

Vanavond was er nog wel een vervelend geintje: aangekomen bij gebouw 116 waar mijn kamer is kon ik er niet in want mijn pas werd geweigerd. Vreemd, want mijn pas had verder overal de hele dag gewerkt. Er zat niks anders op dan mijn pas even te laten resetten bij de beveiliging, maar daar aangekomen moest ik op mijn beurt wachten. Het kantoortje zat al vol met collega’s, allemaal uit gebouw 116. Er kon dus blijkbaar niemand in en moesten alle passen gereset worden…