We hebben sinds gisteren een dip in de temperaturen en dan met name ’s morgens vroeg. Liep ik eergisteren nog fluitend in een polo-shirt naar kantoor na het ontbijt, gistermorgen bleek dat eigenlijk veel te koud en liep ik met het kippenvel op mijn armen. het was niet alleen frisser dan de dag ervoor maar er stond ook nog eens een koude noordenwind. Toen ik het weerbericht checkte zag ik dat dit nog een paar dagen gaat aanhouden dus vanmorgen heb ik mijn vest maar weer aangetrokken en dat bleek allesbehalve overbodig voor de ochtendwandeling.

Dit was officieel de laatste dag van deze rotatie. Morgen vertrek ik naar Dubai voor een weekje vakantie daar samen met Riet die morgenavond vanuit Nederland vertrekt en donderdagochtend aankomt in Dubai.

Ik heb inmiddels alweer gepakt, alles is geregeld voor onze korte vakantie in Dubai en vanmiddag kwam het bericht dat ik op de lijst sta voor het transport naar het vliegveld.

Normaal gesproken zou morgen pas mijn laatste werkdag zijn maar deze rotatie is voor mij een dag korter omdat ik tijdens mijn vorige rotatie een dag extra heb gewerkt in Dubai. Normaal gesproken heb ik geen vrije dagen maar deze is dus een compensatie-dag voor een dag teveel gewerkt tijdens mijn vorige rotatie.

Deze keer zijn de laatste werkdagen van mijn rotatie heel anders dan voorheen. Ik was gewend om tijd te spenderen aan het schrijven een rapport voor mijn back-to-back Sachin met daarin alles wat ik de afgelopen maand heb gedaan en alles wat hij moet weten voor de overdracht van het werk. Dat hoeft nu natuurlijk niet want hij is weg en een vervanger is er voorlopig nog niet. Dat betekent dat er de komende vier weken niemand op mijn plek zit en dat is toch een ongemakkelijk gevoel.

Het probleem is dat het werk in feite nu vier weken stilligt, en als er zich iets belangrijks voordoet dan is er dus niemand om dat op te pakken. Ik heb weliswaar ruim van tevoren aangekondigd bij iedereen die van onze diensten gebruik maakt om zaken zodanig te plannen dat belangrijke dingen worden geregeld terwijl ik op kantoor ben, maar blijkbaar is dat toch erg lastig. Want uitgerekend vandaag, op mijn laatste werkdag, komen er opeens allerlei mailtjes binnen met belangrijke en urgente verzoeken, en ik moest vandaag dan ook flink aanpoten om te proberen zoveel mogelijk van die vragen en problemen af te handelen.

Gelukkig is het meeste gelukt, er ligt nog wel wat maar daarvoor heb ik morgenochtend nog. Ik ga morgenochtend, ondanks dat morgen mijn eerste vrije dag is, toch nog wel even naar kantoor want het konvooi naar het vliegveld vertrekt pas om half een. Kan ik misschien nog wat nuttigs doen, en mocht het niet lukken om alles weg te werken dan is dat jammer, dat moet dan maar vier weken wachten…

Vanmiddag was er nog een abnormaal voorval in de middag. Ik wandelde met een paar collega’s van ons kantoor naar een ander kantoor voor een vergadering toen we opeens een heel konvooi van grote witte jeeps en pick-up trucks voorbij zagen rijden, helemaal volgepakt met militairen. En dat niet alleen, alle pick-up trucks waren voorzien van grote mitrailleurs en ander geschut en alle militairen waren zwaar bewapend. Het bleek het bezoek te zijn van wat waarschijnlijk een minister was van het Ministerie van Energie.

En dan te bedenken dat de Nederlandse Minister President gewoon naar zijn werk gaat op de fiets…