Hoewel ik de anderhalve kilometer tussen het kamp en het IT-gebouw op het fabrieksterrein meestal te voet afleg (en een enkele keer per bus) zijn er ook heel wat die het op de fiets doen. Jawel, er staan heel wat fietsen in het kamp, vrijwel ieder woonblok heeft zijn eigen fietsenrek!

Ik dacht eigenlijk dat iedereen die een fiets had die of zelf had meegenomen of via een Irakese connectie hier had gekocht, maar dat blijkt niet het geval. Het is namelijk zo dat er een regeling schijnt te bestaan dat iedereen die een fiets wil hebben die via het bedrijf kan regelen, er bestaat een fietsen-budget waaruit dat wordt betaald. Dat wist ik dus niet, en heel veel collega’s ook niet, maar het verklaart waarom er de laatste tijd steeds meer fietsen komen.

En het verklaard ook nog iets anders, namelijk dat er heel wat fietsen in de fietsenrekken bij de woonblokken staan weg te roesten en zo te zien al heel lange tijd niet zijn gebruikt. Waarschijnlijk zijn dat dus via het bedrijf aangeschafte fietsen die de eigenaar gewoon heeft laten staan nadat hij of zij het bedrijf heeft verlaten. Het zijn overigens vrijwel allemaal wat wij in Nederland mountainbikes noemen, al of niet voorzien van wielen met dikke banden.

Dit hele fietsen-verhaal heb ik overigens niet van mezelf, ik heb het gehoord van een collega die hier een paar maanden geleden is komen werken en die dit allemaal heeft uitgezocht. Hij heeft bij het zien van die wegroestende fietsen contact opgenomen met de beveilging, en die hebben hem toestemming gegeven om de sloten open te knippen en de fietsen na ze opgeknapt te hebben aan andere collega’s aan te bieden. Tim (zo heet hij) heeft zelfs van thuis spullen meegenomen waarmee hij het onderhoud aan de fietsen doet, zodat ze weer fatsoenlijk schakelen en remmen en weer goed geolied zijn waar dat nodig is.

Er rijden al wat mensen rond op een door Tim compleet gereviseerde fiets, en op dit moment zijn er nog twee in de aanbieding…