Maandelijks archief: november 2016

Postcode

Geplaatst op door maart 14, 2017

Er is het nodige geharrewar rond de postcode van ons nieuwe adres Bankijkerweg 123. Riet heeft al verscheidene keren problemen gehad tijdens communicatie met verzekeringsmaatschappijen en nutsbedrijven omdat ze of de postcode helemaal niet konden vinden of een andere postcode vonden dan die wij hadden opgekregen. In het koopcontract staat namelijk aangegeven dat de postcode van ons nieuwe adres 2231 TX zou zijn.

Dat is op verscheidene websites ook als zodanig aangegeven maar er zijn ook websites waar 2231 MX staat. En deze postcode bleek bijvoorbeeld ook bij NUON gehanteerd te worden.

Bij naspeuring bleek dat volgens een regeringsbesluit uit 2014 postcodes worden uitgegeven door PostNL, en op hun website staat ook 2231 MX. Dat zou dus de juiste postcode moeten zijn, temeer ook omdat 2231 TX al bestaat in Rijnsburg, voor een deel van de Boslaan aan de andere kant van het dorp.

Het lijkt niet aannemelijk dat dezelfde postcode zou gelden voor twee verschillende straten die bovendien nog niet eens bij elkaar in de buurt liggen, en er vanuit gaande dat de postcode van PostNL moet kloppen moet onze nieuwe postcode dus haast wel 2231 MX zijn.

Inmiddels is dit uitgezocht door de aannemer, en het blijkt dat die in eerste instantie 2231 TX had doorgekregen van het kadaster maar dat dat fout is, het moet wel degelijk 2231 MX zijn. Het probleem is dus opgelost.

Opleveringsdatum bekend!

Geplaatst op door maart 14, 2017

De lang verwachte brief van de aannemer is eindelijk binnen, de datum voor de oplevering van ons huis wordt de 21e december. Op zich is dat goed nieuws aangezien het dus toch nog voor de Kerst is, aan de andere kant is het zoveel later dan we gehoopt hadden dat we er niet onverdeeld blij mee zijn.

Het zit er dik in dat met de feestdagen zo kort na de opleverdatum dat het bijzonder onwaarschijnlijk wordt dat we er op redelijke termijn na de oplevering in kunnen. Sterker nog, de verwachting is dat het wel de tweede helft van januari op zijn vroegst gaat worden, en dat betekent dat we voor minstens vier weken ander onderdak moeten regelen want met de verhuizer hebben we afgesproken dat we op de 23e december uit ons huidige huis gaan. Hoewel de overdracht aan de nieuwe bewoners pas op de 30e december gepland staat kon de verhuizer geen latere datum meer plannen dan de 23e, ook al vanwege de feestdagen. 

We kunnen nu in ieder geval aan het regelen gaan voor wat betreft al het werk wat er na de oplevering nog moet worden gedaan: keuken, badkamer, vloeren, inloopkast, behang, plafond… 

En er is meer nieuws te melden. De grond voor de huizen is weer dicht wat betekent dat alle verbindingen met de gemeentelijke infrastructuur klaar zijn, en meteen daarop is er een begin gemaakt met de bestrating. 

Er moet nogal wat bestraat worden, want er komt naast de hoofdrijbaan een ventweg te liggen met aan de kant van de hoofdrijbaan een rij parkeerplaatsen met daarnaast een stoep en een groenstrook. Aan de kant tussen de ventweg en de huizen komen per huis twee parkeerplaatsen en nog een stukje erf. 

Kortom, er zit schot in en we kunnen ons nu gaan richten op de planning voor de komende twee maanden.

Nieuws over Waterviolier (6)

Geplaatst op door februari 12, 2018

waterviolier_20161125_002Anderhalve week na de vorige update is er weer nieuws te melden. De grond voor de huizen is weer dicht wat betekent dat alle verbindingen met de gemeentelijke infrastructuur klaar zijn, en meteen daarop is er een begin gemaakt met de bestrating.

Er moet nogal wat bestraat worden want de huizen grenzen niet meteen aan de rijbaan van de Bankijkerweg.

Er komt naast de hoofdrijbaan een ventweg te liggen met aan de kant van de hoofdrijbaan een rij parkeerplaatsen met daarnaast een stoep en een groenstrook.

Aan de kant tussen de ventweg en de huizen komen per huis twee parkeerplaatsen en nog een stukje erf.

Het werk lijkt dus goed op te schieten maar nog steeds geen datum overigens van de verwachte oplevering…

Nieuws over Waterviolier (5)

Geplaatst op door februari 12, 2018

waterviolier_20161115De kijkdag waarop we voor het eerst een kijkje konden nemen in ons nieuwe huis is inmiddels ruim drie weken geleden en het is dus tijd voor een nieuws update. De afgelopen weken was er weinig te melden omdat we aan de buitenkant weinig konden zien, wat logisch is aangezien al het werk nu binnen plaatsvindt.

Vandaag was er toch weer wat te melden want niet alleen zijn de voordeuren nu geplaatst, er is ook een begin gemaakt met het graven van de sleuven voor de huizen, voor het aanleggen van de pijpleidingen en bekabeling benodigd voor de aansluitingen op de gemeentelijke infra- structuur.

Het lijkt dus dat er schot in zit maar waar we met smart op zitten te wachten is een datum waarop de oplevering gaat plaatsvinden, en die hebben we nog steeds niet gehad…

Groningen Culinair…

Geplaatst op door december 6, 2016

Groningen is een ontzettend gezellige studentenstad, en dat houdt in principe in dat het met het natje en droogje wel goed zit. En dat is zeker zo, het stikt er van de kroegjes en restaurantjes waaronder verscheidene Italiaanse, en toen we gisteravond onze zinnen hadden gezet op Italiaans verwachtten we dus geen problemen met het vinden van een gezellig plekje.

Nou, dat viel tegen! De eerste Italiaan vroeg meteen of we gereserveerd hadden, en omdat dat niet het geval was hadden we pech want er was niets vrij. Ook het tweede restaurant zat bommetje vol en hetzelfde gold voor Italiaan nummer drie. Uiteindelijk belandden we in een steak restaurant aan de Grote Markt wat ook bomvol zat maar waar nog net een klein tafeltje vrij was. Het bier (mijn eerste in zeven weken vanwege mijn dieet) smaakte heel best, en de steak in feite ook ware het niet dat het een miserabel stuk vlees was vol met vliezen. Waarmee maar weer eens bewezen werd dat je blijkbaar nergens in Nederland een fatsoenlijke steak kunt krijgen…

Vanavond lieten we niks aan het toeval over, we hadden gereserveerd bij een klein Italiaans restaurantje wat op het Internet als erg goed werd omschreven. En daar was niks teveel mee gezegd want de Sardijnse keuken van “Da Mino” bleek een absolute topper.

glas_wijnWe hebben er ontzettend lekker gegeten, de bediening was geweldig en Mino nam zelf ook de tijd om met iedereen in de zaak een praatje te komen maken. Voor iedereen die van authentiek Italiaans houdt en naar Groningen gaat is dit restaurant beslist een must!

Maar verder is er ook nog genoeg te genieten in Groningen, zoals de wijn en de bitterballen in het hotel, de Snert bij “De Drie Gezusters” (volgens Riet te dik, volgens mij gewoon perfect) en natuurlijk de Ierse pub vlak bij het hotel. Morgen gaan we al weer terug naar huis maar Groningen staat vanaf nu hoog op ons lijstje voor een weekendje weg…

Bourtanghe

Geplaatst op door december 6, 2016

Het was vandaag koud maar ondanks dat was het een prachtige dag. Weinig tot geen wind en een strakblauwe lucht, en dat kwam best uit want we wilden vandaag naar het in Oost-Groningen gelegen vestingstadje Bourtanghe.

De rit er naar toe was al prachtig, rustig op de weg en een mooie omgeving, en we vonden Bourtanghe vrij simpel dankzij de aanwijzingen van die aardige mevrouw van Google Maps. Zoals verwacht was het er heel erg rustig, wat ook wel weer jammer was want de kleine museumpjes van Bourtanghe waren buiten het hoogseizoen gesloten en daar konden we dus niet in. Gelukkig bleef er nog genoeg over om te bekijken in het kleine stadje, wat eigenlijk nauwelijks een dorp mag worden genoemd want je loopt er in een kwartier zo’n beetje helemaal omheen.

De wandeling over de verdedigingswallen was schitterend met een prachtig uitzicht over de omliggende weilanden, mede natuurlijk dankzij het eveneens schitterende weer. Na een bakkie met appeltaart in het enige restaurant wat open was wandelden we op ons gemak weer terug naar de auto.

bourtanghe_20161111_071-073

We reden niet direct terug naar Groningen maar via een omweg. Eerst ging het richting Delfzijl, vandaar naar Pieterburen en pas vandaar weer terug naar Groningen waar we tegen het eind van de middag weer aankwamen. Net op tijd voor een lekker glaasje Shiraz…

Wildpark Emmen

Geplaatst op door december 6, 2016

Het voorstel van Riet om vandaag naar het Wildpark in Emmen te gaan werd met algemene stemmen aangenomen en zo reden we na het ontbijt in zuidelijke richting de stad uit richting Emmen. Zo’n jaar of vijfentwintig geleden waren we al eens in de dierentuin van Emmen geweest die toen nog midden in de stad lag en we hadden gehoord dat het nog relatief nieuwe Wildpark erg de moeite waard zou moeten zijn.

Aangekomen in Emmen vonden we al snel de locatie maar we moesten toch wel even slikken toen we voor de kaartjesautomaat stonden. Dertig euro intro per persoon! Dat is nogal wat (ja, wij zijn ook geen expats meer), maar we waren er nu eenmaal en we gingen dus naar binnen. En daar bleek dat de hoge toegangsprijs ruimschoots de moeite waard was, of laten we zeggen dat we er achteraf minder problemen mee hadden dan met die zes en een halve euro voor dat Groninger Museum gisteren.

Het park is ruwweg opgedeeld in drie gedeeltes, een “koud” gedeelte met zeeleeuwen, pinguïns en ijsberen (die laatste hebben we overigens niet gezien), een “savanne” gedeelte en een “tropisch” overdekt gedeelte. Ieder deel had een pad wat simpelweg rondliep en als je dat maar volgde dan had je precies alles gezien. En er viel veel te zien! Het was erg rustig op deze zonnige maar koude winterdag dus we konden overal makkelijk bij.

wildpark_emmen_20161110_089

wildpark_emmen

Aan alles was gedacht, winkeltjes en eettentjes (waarvan er veel dicht waren wat logisch was in dit seizoen), leuke attracties zoals een boottochtje en ook belangrijke zaken zoals voldoende toiletten, en jawel, speciale rookplekken. Riet vatte overigens de rookregels ruimer op want die plekken lagen blijkbaar niet dicht genoeg bij elkaar…

Alles bij elkaar hebben we ons toch ruim drie uur uitstekend vermaakt op het Wildpark. En dat is dus volgens ons ondanks de hoge entreeprijs wel een aanrader!

Het Groninger Museum

Geplaatst op door december 5, 2016

Het eerste wat we in Groningen deden was een voor mij heel belangrijke aankoop: een nieuwe winterjas. Na vijf jaar gewoond te hebben in landen waar de temperatuur niet lager wordt dan 23 graden en een jas, laat staan een winterjas, volkomen overbodig is had is geen jas meer die warm genoeg was voor zelfs de milde Nederlandse winters. Tijdens onze eerste wandeling gistermiddag hadden we al rondgekeken en twee winkels bezocht die ik op het internet had gevonden, maar de jas die ik in gedachten had bleken ze niet te verkopen.

En wat denk je, vlak voor het hotel was een ANWB-winkel en die bleek precies zo’n jas te hebben die ik zocht. En die bleek nog eens heel wat goedkoper dan de jas die ik had willen hebben dus de keuze was snel gemaakt. En een overbodige luxe was die jas niet want zoals gezegd, het was bar koud in Groningen!

Er stond nog meer op ons boodschappenlijstje, waaronder een paar nieuwe schoenen voor mij en een spijkerbroek voor Riet, dus de ochtend werd vandaag besteed aan winkelen. We vonden alles wat we zochten, en meer, en tegen de middag gingen we langs het hotel om de gekochte spullen op onze kamer te droppen.

De middag besteedden we aan een bezoek aan het Groninger Museum, volgens de brochures en reisgidsen en absolute must see in de stad. Nou, wij vonden het wat overdreven eerlijk gezegd. Het is namelijk een museum met hoofdzakelijk moderne kunst en het enige wat we van het bezoek hebben opgestoken was dat wij beslist geen oog hebben voor moderne kunst. Ondanks dat hebben we de hele ronde door het museum voltooid want we zagen er toch de humor wel in. Er waren ook wel afdelingen met middeleeuwse schilderijen, een historisch gedeelte en een afdeling met Chinees en Japans porselein, maar ook dat heb je na een paar kop en schotels wel gezien…

groninger_museum_002

groninger_museum_003groninger_museum_001

Naar Groningen

Geplaatst op door november 25, 2016

Ik heb twee weken vakantie opgenomen en dat was min of meer gedwongen omdat ik helemaal nog geen vakantie heb genomen dit jaar en ik anders knijp kom te zitten met mijn vrije dagen aan het eind van het jaar. Eigenlijk had ik mijn vakantiedagen gespaard voor het nieuwe huis maar nu de oplevering daarvan toch later wordt dan we hadden gehoopt moet ik toch eens wat vakantiedagen gaan opmaken.

Ook al vanwege ons nieuwe huis geen verre vakantie dit jaar want als er wat voorvalt dan willen we niet duizenden kilometers ver weg zitten. Maar we wilden er toch wel even tussenuit dus het werd een compromis, een paar dagen weg in eigen land. En de bestemming was eigenlijk vrij snel bepaald, we waren nog nooit in Groningen geweest en dat gemis moest worden goedgemaakt.

Groningen dus. Om een uur of elf vertrokken we met de auto naar het noordoosten van het land waar we halverwege de middag aankwamen bij hotel “Het Schimmelpenninck Huys”. Dat had overigens nog wat voeten in aarde want Groningen blijkt een stad te zijn waar de helft van de straten eenrichtingsverkeer is en de rest is opgebroken. We moesten vlak bij onze bestemming de auto in een parkeergarage zetten om in het hotel te gaan vragen hoe we bij hun parkeergarage konden komen.

Toen de auto op de juiste plek was geparkeerd (in een nauwelijks zichtbare parkeergarage in een smal straatje, vlak naast de parkeergarage waar we eerst stonden) waren alle problemen opgelost. Het hotel, een voormalig patriciërshuis, was prima en prachtig centraal gelegen in het centrum van de stad op tweehonderd meter van de Grote Markt.

schimmelpenninckhuys_groningen

Na een eerste wandeling door het centrum van de stad konden we tevreden constateren dat we alles bij de hand hadden: winkels, restaurants en bars. ’s Avonds bleven we in het hotel waar we aten in het restaurant en nog een heerlijk glaasje Shiraz (of twee…) dronken in de lounge naast de bar.

Koud, dat was het wel in Groningen…

Paul Gilbert in Zoetermeer

Geplaatst op door november 25, 2016

Vandaag was het eigenlijk de verjaardag van Riet maar we hebben dat gisteren al met de familie gevierd. Dat kwam best uit want voor vanavond had ik hele andere plannen. Vanavond was er namelijk een eenmalig optreden in Nederland van de Amerikaanse gitarist Paul Gilbert, in De Boerderij in Zoetermeer. En dat was een gelegenheid die ik niet aan me voorbij wilde laten gaan want Paul Gilbert is een van mijn absolute favorieten en hij behoort zonder twijfel tot de allerbeste gitaristen ter wereld.

Samen met broer Alex en vriend Nico ging ik dus met hooggespannen verwachten naar De Boerderij en ik moet zeggen, we werden bepaald niet teleurgesteld. Behalve een fantastische gitarist is Paul Gilbert ook een prima en vooral grappige entertainer, wat zowel uit zijn aankondigingen als zijn teksten bleek. Wat dacht je bijvoorbeeld van het nummer van zijn laatste album wat als titel heeft “Everybody Use Your Goddamn Turn Signal”. De twee uur durende show begon overigens met een drie kwartier durende instrumental, bestaande uit een compilatie van zo’n dertig nummers uit zijn omvangrijke repertoire.

Opvallend was dat Paul deze keer speelde zonder de enorme koptelefoon die hij normaal gesproken altijd draagt. Verder gebruikte hij af en toe een boormachine in plaats van een plectrum om de snaren te beroeren (echt waar!) en in één nummer gebruikte hij een gitaar met slechts drie snaren die allemaal in E waren gestemd en de bassist als levende capodaster omdat er daarvoor verschillende posities nodig waren. Dit zegt iemand die geen gitaar speelt natuurlijk niets maar de kenners begrijpen hoe bijzonder dat is.

paul_gilbert

Ik kan niet anders zeggen dat ik en vrijwel alle andere bezoekers diep onder de indruk waren van het optreden van deze meester-gitarist. Een heel best bestede avond dus, zij het wel een beetje frustrerend voor mensen zoals ik die ook trachten gitaar te spelen…

Nieuwe bril

Geplaatst op door december 5, 2016

De laatste keer dat ik bij de opticien ben geweest om een oogmeeting te laten doen was meer dan drie jaar geleden, en het werd dus hoog tijd om weer eens langs te gaan om te kijken of mijn ogen nog achteruit waren gegaan. Ik had de laatste tijd het idee dat de bril die ik had niet helemaal meer optimaal functioneerde, met name bij mijn dagelijkse werk wat hoofdzakelijk bestaat uit het turen op een computerscherm. 

Op zaterdag 8 oktober had ik een afspraak bij de opticien en bleek dat er eigenlijk nauwelijks verandering was, een minimale verslechtering in mijn rechteroog. Desondanks leek het me toch weer eens tijd voor een nieuwe bril en na diverse modellen te hebben uitgeprobeerd maakte ik de keuze voor alweer een model van Lindberg. Mijn vorige bril was ook van dat merk en dat was prima bevallen doordat deze brillen zo licht en toch oersterk zijn door het gebruik van titanium als materiaal.

Afgelopen zaterdag was de bril klaar voor uitlevering maar dat liep een beetje scheef. Hoewel ik op tijd bij de opticien aanwezig was bleek alle personeel heel druk met andere klanten. Degene met wie ik de afspraak had keek af en toe vertwijfeld mijn kant op terwijl hij bezig was met een blijkbaar erg lastige dame die ook een nieuwe bril aan het uitzoeken was. Ik nam plaats achter de tafel met leesvoer maar toen ik na bijna drie kwartier de krant en diverse bladen gelezen had vond ik het welletjes. Ik probeerde nog bij de balie of er misschien iemand anders me kon helpen maar iedereen was blijkbaar zelfs te druk om me even te woord te staan. Ik hield het dus voor gezien en vertrok.

Die middag werd ik gebeld door de opticien met duizend excuses en we maakten een nieuwe afspraak voor gistermiddag. Deze keer ging wel alles goed en kreeg ik mijn nieuwe bril geleverd, die overigens als voornaamste bijzonderheid heeft dat hij voor de verandering een blauw montuur heeft in plaats van het gebruikelijke zwarte of metaal-kleurige montuur.

nieuwe_bril

Vandaag zat ik dus voor het eerst achter het beeldscherm met mijn nieuwe bril. Niet dat iemand het opmerkte dat ik een nieuwe bril had overigens…