6 oktober – Aankomst in Seoul

Riet was weer over naar Sakhalin, voor een paar weken weer want we hadden nog steeds geen huis. Omdat we nog geen echte vakantie hadden gehad dat jaar had ik een weekje Seoul geregeld. Dat kwam om twee redenen heel goed uit, allereerst omdat Riet toch al via Seoul terug naar Nederland zou vliegen, maar de belangrijkste reden was dat we die week vijfentwintig jaar getrouwd zouden zijn en ik wilde daar toch iets speciaals van maken. Tenslotte hadden we vijfentwintig jaar geleden helemaal geen huwelijksreis gehad.

Om half drie ’s middags zaten Riet en ik op de stoep van mijn Zima 3 appartement te wachten op ons vervoer naar het vliegveld. De auto kwam bijna een kwartier te laat, en daar kwam nog bij dat toen we op het vliegveld aankwamen we niet konden inchecken want de stroom was uitgevallen. Het duurde bijna drie kwartier voordat de stroom weer terug was en het inchecken eindelijk kon beginnen. Toen we aan de beurt waren bleek de muts achter de balie niet van de vlotste en ze vergat en passant ook nog Riet’s koffer in te checken. Geen best begin dus, maar daarna ging alles vlot. We vertrokken ondanks de problemen toch nog precies op tijd en kwamen dus ook op tijd op de luchthaven Incheon in Zuid-Korea aan.

Het eerste wat we daar deden was een telefoon huren. Korea heeft een ander telefoonnet en onze mobieltjes deden het daar dus niet, maar we wilden toch graag bereikbaar blijven voor onze familie. De telefoon was snel geregeld, daarna namen we de Limousine Bus naar het hotel waar ons een enorme verrassing wachtte.

Ik had via het bedrijf waar ik voor mijn werk regelmatig in Seoul kwam al een kamer geregeld op de Executive verdiepingen, maar de collega’s in Seoul hadden doorgegeven dat we ons vijfentwintigjarig huwelijk zouden vieren die week. We kregen daarom van het hotel een upgrade, we kregen een van de Presidential Suites! Oké, oké, het was wel de kleine Presidential Suite, maar daar konden we wel mee leven…

7 oktober – Wandelen in de buurt van City Hall

We arriveerden in wat in Korea een Nationale Feestweek is, geheten Chuseok, en op 9 oktober is het Hangeul Dag, een soort dag ter ere van de Koreaanse cultuur die is ingesteld gedurende de Japanse bezetting. Het was dus ongewoon rustig in de stad omdat iedereen vrij had en dat was met name goed te merken in de wijk Gangnam, waar het financiële centrum van Seoul is gevestigd en waar ook het Renaissance hotel staat.

De ochtend van onze eerste dag in Seoul besteedden we aan wandelen in het centrum rond City Hall. Daar vlakbij is de Cheonggyecheon Stream, een soort wandelboulevard met stromend water, midden in de stad. Deze wandelboulevard begint vlakbij City Hall met een soort pleintje met een waterval en is een paar kilometer lang. Het was er ontzettend druk en er waren ook heel veel Koreaanse toeristen wat volgens Riet betekende dat er iets bijzonders met deze attractie moest zijn en ik heb dat dus even opgezocht.

De Cheong Gye Cheon was van origine een bijna zes kilometer lang riviertje in Seoul wat uitmondde in de Han rivier, maar tijdens de stadsvernieuwing is het bedekt met een laag beton voor wegen. In Juli 2003 besloot de burgemeester van Seoul om het riviertje weer tevoorschijn te laten komen en in zijn oorspronkelijke staat te herstellen. Er moest een hele verhoogde snelweg voor verwijderd worden en er stond geen water meer in het riviertje dus er moest dagelijks 120.000 ton water in worden gepompt, maar in september 2005 werd de Cheonggyecheon Stream weer voor het publiek geopend.

In de middag gingen we naar de wijk Itaewon want Riet wilde naar een plek waar ze “zooierige zooi” verkopen, en ik wist dat daar een markt was en het Hamilton Shopping Centre, wat volgens mij allemaal wel aan de voorwaarden voldeed. Helaas was het winkelcentrum dicht en waren er alleen de marktkramen. We kregen wel een voorproefje van de stad Seoul. De stad is enorm groot, en hoewel er al aardig wat aanduidingen in voor ons leesbare letters zijn waren we over het algemeen nog behoorlijk wat tijd kwijt met zoeken.

Het Metrostelsel is geweldig, treinen om de paar minuten en je kunt vrijwel overal in de stad komen, maar de aanduidingen in de stations zijn hopeloos. Op de perrons zijn de aanduidingen goed maar we kwamen regelmatig pas daar tot de ontdekking dat we op het andere perron hadden moeten zijn. Soms staat er op straat een bord met een richtingsaanduiding, en als je dat volgt kom je niks meer tegen zodat je op alle kruispunten staat te twijfelen of je wel goed gaat. Straatnamen zijn in Korea geen algemeen aanvaard concept, die zijn er dus vaak niet. Als je ergens naar toe moet is de naam van het gebouw belangrijker dan de straatnaam, als die er al is.

Die avond gingen we eigenlijk naar de Sportsbar in het InterContinental Hotel , maar daar vlakbij vonden we een klein Vietnamees Restaurant en we besloten om daar wat te eten. We kozen allebei van het specialiteiten menu en we ontdekten wat er zo speciaal aan is… het is HEET!!!!

8 oktober – Nog meer sight-seeing

We moesten vanwege de feestdagen een aantal dagen ontbijten in het restaurant beneden in de hal in plaats van in Club Horizon, het restaurant op de bovenste verdieping wat speciaal is gereserveerd voor de Executive verdiepingen. Wel jammer, want daar lopen de obers en serveersters in smoking, de obers in zwarte en de serveersters helemaal in het wit.  Erg deftig dus, maar beneden was het eten ook erg goed en het was er gezellig druk.

Na het ontbijt gingen we op zoek naar een park waar een dorpje is gebouwd van originele Koreaanse huizen. Uiteraard liepen we eerst verkeerd maar dat kwam niet slecht uit want we kwamen zo terecht in Pet Street, een straat die helemaal vol staat met dierenwinkels, dierenartsen en zelfs een dierenziekenhuis. We zagen wel hoofdzakelijk kleine hondjes en katjes want de grotere… nou ja, jullie weten wat Koreanen graag lusten.

We vonden uiteindelijk toch het Namsangol Hanok Village, en dat was heel erg de moeite waard. In Seoul zelf vind je behalve paleizen eigenlijk weinig originele Koreaanse huizen meer terug. De stad heeft het nodige te leiden gehad gedurende de Tweede Wereldoorlog en de Koreaanse oorlog daarna, en is na periode daarna gedurende jaren van militaire dictatuur weer opgebouwd maar de toenmalige president werd niet voor niets “Bulldozer Kim” genoemd. Vanaf de jaren tachtig heeft Seoul zich ontwikkeld tot de moderne wereldstad die het nu is, maar van de originele Koreaanse stad is dus heel weinig meer over.

Na Namsangol Hanok Village gingen we op zoek naar de Meong Dong kathedraal, maar toen we die vonden bleek dat zwaar tegen te vallen. Het was meer een verzameling van gebouwen waarvan sommige er inderdaad uitzagen als een kerk maar er viel weinig te bezichtigen. Richting centrum dus maar weer waar we lekker op een terras hebben gezeten, met een biertje erbij naar de mensen kijken. En leuke mensen zie je zat. Weinig buitenlanders trouwens maar veel toeristen uit Korea zelf, en af en toe een wandelende toeristische attractie op gympen.

9 oktober – Onze 25-jarige Huwelijksdag!

En zo vierden we onze 25e trouwdag samen in Seoul, wie had dat gedacht vijfentwintig jaar geleden…

We begonnen de dag met een bezoek aan Central City, wat naar ik dacht weer een markt was met “zooierige zooi” maar ik zat ernaast. Het bleek een hypermodern en heel luxe winkelcentrum te zijn waar ik een uur lang geprobeerd heb om Riet iets te laten uitzoeken voor haar trouwdag maar dat is niet gelukt (echt waar niet, ze wilde niks, ik kan er ook niks aan doen)

Verder dus maar richting de Nam Dae Mun markt waarvan ik echt zeker wist dat er “zooierige zooi” zou zijn. Vlak bij de markt is het Nationale Monument nummer 1, de Grote Zuidelijke Poort van het voormalige fort Seoul, oorspronkelijk daterend uit 1398. De poort, Sungnyemun, is het enige wat nog over is van het fort en er marcheren iedere dertig minuten wachters rond in de originele uniformen van de Joseon Dynastie. We zagen de wisseling van de wacht en stonden even later samen met de afgeloste wacht voor het stoplicht te wachten tot we konden oversteken…

Meteen aan de overkant begon de Nam Dae Mun Markt, eveneens als eeuwenoud, dag en nacht open en verspreid over tientallen smalle straatjes. Kortom, eindelijk “zooierige zooi”, en wat denk je, Riet vond er niks an…

We gingen wat vroeger terug naar het hotel dan normaal want we zouden die avond Teppanyaki gaan eten in het Japanse restaurant van het hotel. En wat een verrassing toen we op onze kamer terugkwamen. Er stond een taartje met daarop iets in het Koreaans geschreven in chocolade met duidelijk daarin het getal “25”, een fles rode wijn en twee glazen. Met de complimenten van het hotel, is dat leuk of niet!

Het diner viel trouwens tegen. De enige andere gasten in het Japanse restaurant gingen vlak nadat wij aangekomen waren weg en daarna zaten wij er dus alleen. Normaal maakt de kok van Teppanyaki een mooie show, maar hij raffelde alles in een noodtempo af zodat we er amper tegenaan konden eten. We waren dus in amper een uur al helemaal klaar, terwijl we er de hele avond voor hadden gepland. En het tweede glas wijn wat Riet besteld had is waarschijnlijk nu nog onderweg. We waren daar dus al snel weer weg, de lounge was veel gezelliger.

10 oktober – Een onverwacht lange wandeling

Het nieuws van die ochtend werd beheerst door één enkel onderwerp, de atoomproef van Noord-Korea. Toen we ervan hoorden waren we even bang dat dat gedoe wel eens roet in het eten zou kunnen gaan gooien, maar het leven in Zuid-Korea ging gewoon door alsof er niets aan de hand was. Maar dat was op zich alleen het uiterlijk vertoon want het was wel het gesprek van de dag merkten we, het was ook op vrijwel iedere tv zender die er was. Een gek idee trouwens dat die test met een atoombom maar een paar honderd kilometer bij ons vandaan was, en niet aan het andere eind van de wereld zoals in Nederland eigenlijk altijd het geval is geweest.

Maar goed, wij hadden nog steeds vakantie en we hadden op ons lijstje van te bezoeken plekken al een paar dagen de Seoul Tower staan. Het was alleen de afgelopen dagen, zowel zondag als maandag, nogal heiig geweest en dat zou het uitzicht bederven. Deze dag begon ook heiig dus we gingen eerst naar de Techno Mart, een soort BCC maar dan heel erg groot. Daar wilden we gaan kijken voor een verjaardagscadeautje voor Martin maar ondanks het enorme aanbod vonden we het niet. Wij zochten weer een modelletje MP3 speler die alleen via het Internet verkocht wordt…

Weer buiten bleek de lucht strakblauw te zijn dus we besloten meteen om naar de Seoul Tower te gaan. Deze radiotoren staat op een heuvel die vanaf een afstand buiten de stad lijkt te liggen maar in feite in de buurt van het centrum midden in de stad ligt. De gids van Lonely Planet die we hadden gekocht wees ons de weg, maar dat bleek dus echt een boek voor rugzakkers te zijn. En aangezien wij een ander soort toeristen zijn besloten we niet de aangegeven route (een trap) maar de kabelbaan omhoog te nemen.

Totdat Riet zag dat er ook nog een slingerweg omhoog liep, weliswaar drie kilometer lang maar niet zo steil en het was een prachtige dag dus vooruit. Ik keek nog even naar de kabelbaan en die laatste aanblik kwam me de anderhalf uur daarna nog regelmatig voor de geest. Die weg bleek na drie kilometer helemaal niet bij de toren te eindigen, maar bij een soort halteplaats waar een tweede weg verder omhoog liep. “Het kan nooit ver meer zijn,” dachten we, dus we liepen verder. Het werd steiler en het was heet dus mijn overhemd zat als een natte dweil aan mijn lijf geplakt, en na iedere bocht zagen we nog steeds geen toren, alleen nog meer weg.

Ik begon nijdig “Kabelbaan” te mompelen, totdat Riet zei dat als ik dat nog één keer zou zeggen, ze me van de berg af zou flikkeren. Eindelijk, we gingen weer een bocht om en daar was de toren… op ongeveer een kilometer lopen. Het ergste was nog dat we regelmatig gele bussen voorbij zagen komen die vanaf de voet van de heuvel, zonder tussenhaltes, naar de toren reden. Maar we hebben het gehaald! We gingen naar boven en vandaar was inderdaad het uitzicht adembenemend, al was het wel degelijk nog heiig en hebben we dus niet helemaal tot aan de horizon kunnen kijken. Maar allemachtig, wat is die stad groot! Voordat we terug gingen deden we eerst nog een biertje boven en daarna gingen we naar beneden. Met de kabelbaan.

Verder hebben we die dag niet veel meer gedaan. Wel ontmoetten we in de lounge van het hotel zowaar twee collega’s van Sakhalin Energy die er op zakenbezoek waren. Een ervan ken ik erg goed,  een Nederlander waar ik voor mijn werk regelmatig contact mee had, en de andere bleek een Amerikaan te zijn uit Detroit genaamd Dan, en daar hebben we lekker de rest van de avond mee zitten kletsen in de lounge op de begane grond.

11 oktober – Winkelen

We hadden nog steeds geen souvenirs en cadeautjes dus woensdag gingen we weer de stad in, deze keer naar de Lotte Mart. Niet alleen om te winkelen maar ook omdat daar het grootste aquarium van Seoul is en dat wilden we wel even zien. Nou ja, ik wilde het zien en Riet ging wel mee.

In het winkelcentrum liepen we verschillende klassen schoolkinderen tegen het lijf die ook allemaal naar het aquarium gingen of er net uit kwamen. Buiten troffen we op een plein een paar groepen aan die allemaal netjes zaten te wachten totdat ze naar binnen mogen bij McDonalds. Ja, waarom zouden kinderen in Korea anders zijn, nietwaar. Het aquarium overtrof trouwens onze verwachtingen, het was groot, mooi en vooral schoon.

Die avond hadden we afgesproken met mijn twee collega’s van Sakhalin Energy die in Seoul op een van de projecten werken. Tommy Walker was helaas nog niet terug van een bezoek aan een toeleveringsbedrijf (we zagen hem later die avond in de lounge van het hotel) maar Neil Tolland was er wel. Neil is degene die het hotel voor ons had geregeld en ik vond het dan ook erg leuk om hem aan Riet voor te kunnen stellen.

We hebben gegeten bij een klein Chinees restaurant en dat was echt een succes. Alles bestellen met handen en voeten, een hele tafel vol met van alles en eten met stokjes. Dat had Riet al een paar dagen geprobeerd met wisselend succes maar deze avond gaf ze het op. Ze had al moeite genoeg om Neil te verstaan, die een echte Schot is en dus ook als zodanig praat, en daar kon gehannes met stokjes niet nog eens bij.

Na het eten nam Neil een taxi naar zijn appartement wat een stuk voorbij ons hotel is maar hij bood aan om ons halverwege bij het hotel te droppen. Dat namen we met onze zere voeten en stijve kuiten van vijf dagen wandelen maar al te graag aan en zo kreeg Riet nog een goeie indruk van het verkeer in Seoul in de avondspits….

12 oktober – Boottochten

De laatste dag in Seoul was weer prachtig en dus een uitgelezen dag voor een boottochtje. We gingen met de metro naar Yeouido, vlak bij het Regeringsgebouw vanwaar we de ferry wilden nemen naar Jamsil aan de andere kant van de stad. Dat kon, maar we moesten dan wel twee uur wachten dus we besloten eerst nog een rondvaart te doen van een uur. Op die boot zaten weer verscheidene klassen met schoolkinderen en die kwamen allemaal in groepjes naar buiten om op de foto te worden genomen op het achterdek waar wij ook zaten.

Na de rondvaart kochten we gelijk weer een kaartje voor de tocht naar Jamsil, die ook een uur zou duren. Het was erg leuk om de stad vanaf het water te zien en onderweg passeerden we tientallen bruggen. Ze leggen ongeveer eens per twee jaar een nieuwe brug over de Han rivier.

Riet genoot onderweg lekker van het zonnetje. Vlak bij het eindpunt van de boot was Lotte World, een amusementspark met een Shopping Mall, en dat wilden we ook wel eens zien. Bijna liep onze weg dood, en dan letterlijk want terwijl we onderweg naar het winkelcentrum waren hield op een gegeven moment en zonder aanwijzingen de stoep op en stonden we voor een afrit van de snelweg, maar na wat geklauter over hekken vonden we toch weer een pad. En na nog een keer verkeerd over te zijn gestoken zagen we dan toch Lotte World… aan de overkant dus. Na onze zoveelste bak Starbucks koffie namen we er een kijkje. En jawel, het is waar, er is een complete ijsbaan met een halve kermis eromheen midden in het winkelcentrum!

Onze laatste avond zijn we eerst weer naar datzelfde Chinese restaurant geweest van de avond ervoor, want dat vonden we een toppertje. Daarna zijn we doorgezakt in de bar beneden want we hadden allebei geen zin om naar ons bed te gaan alhoewel we de volgende dag erg vroeg op moesten, want het was voorlopig weer onze laatste avond samen.

13 oktober – Apart terug naar huis

Terug naar huis, en in dit geval betekende dat voor ons allebei een andere kant op. Ik zou om tien over tien terug naar Sakhalin vliegen en Riet pas om half twee naar Nederland. We namen de Limousine Bus naar het vliegveld Incheon om kwart voor zeven en om acht uur stond ik al in te checken voor mijn vlucht.

Het inleveren van de telefoon was onze laatste zoektocht van deze week, die balie was ook pas weer na de nodige moeite te vinden en ik had dus al een dik kwartier bij de verkeerde balie gewacht voordat, eigenlijk dankzij andere mensen die ook allemaal verkeerd stonden, duidelijk werd dat we ergens anders moesten zijn…

We dronken daarna nog koffie in de vertrekhal waar Riet moest wachten totdat de KLM incheck balie open ging. Ik moest om even over negenen naar de gate en dus moesten we afscheid nemen. Dat was weer niet makkelijk, maar we hebben in ieder geval een fantastische week samen gehad in Seoul.

Foto’s

De foto’s van onze vakantie in Thailand kun je zien via albums op een andere website. Omdat het er zoveel zijn heb ik ze verdeeld over meerdere albums waar je automatisch naar toe gaat als je op een van deze titels klikt:

• 6 oktober: Vertrek van Sakhalin en aankomst in Seoul
• 7 oktober: Wandeling door het centrum van Seoul
• 8 oktober: Pet Street, Nam San Village en de Myeongdong Cathedral
• 9 oktober: Onze trouwdag
• 10 oktober: Nog meer rondneuzen in Seoul
• 11 oktober: Lotte Mart en het Seoul Aquarium
• 12 oktober: Boottochtjes over de Han rivier
• 13 oktober: Riet terug naar Nederland

 

 

Zo kun je de foto’s bekijken:

Als je op een van de bovenstaande links hebt geklikt kom je op de eerste pagina met de foto’s van dat album. De foto’s worden getoond in klein formaat, rechts onderaan je scherm kun je door de pagina’s met foto’s bladeren door op de paginanummers te klikken:

Als je een bepaalde foto in het groot wilt bekijken dan kan dat door er simpelweg op te klikken.

Als een foto groot in beeld is kun je vanaf die foto ook een diashow starten door middel van de meest rechtse van de drie buttons die zichtbaar zijn links bovenaan de foto:

Als de diashow is gestart zie je rechts beneden de foto’s buttons waar je op kunt klikken om de diashow te (her)starten, te pauzeren en te stoppen.

Veel kijkplezier!