Terugreis

Het afscheid gisteravond na het avondeten van de meeste van mijn makkers was toch wat emotioneel want het is deze keer volstrekt onduidelijk of we elkaar nog zullen terugzien in KAZ. Vandaar ook dat ik vanmorgen ondanks dat ik had kunnen uitslapen toch om vijf uur naar het restaurant ben gegaan voor het ontbijt zodat ik nog een paar collega’s gedag kon zeggen.

Ook het pakken van mijn koffer was deze keer anders. Neem ik normaal gesproken alleen het hoognodige mee naar huis, deze keer heb ik vrijwel alle spullen uit mijn kast meegenomen op wat dingen na die niet onmisbaar zijn of lastig mee te nemen. Ik weet op dit moment tenslotte niet wanneer ik eventueel weer terug zal zijn en de vraag is zoals gezegd of dat nog gaat gebeuren in de toekomst.

De rit naar de luchthaven was om half achten we hadden weer geen bussen maar een konvooi van vier Toyota Landcruisers voor het vervoeren van vier personen. Ik had dus een Landcruiser helemaal voor mezelf (je ziet op de foto bij de rechterstoel het machinegeweer van de bewaker zitten).

Na een vlotte rit waren er wat problemen bij de Dustbowl, het terrein net buiten de luchthaven waar we geacht worden over te stappen in lokale taxi’s die ons naar de vertrekhal brengen, maar er waren deze keer vrijwel geen taxi’s. Er moesten dus snel wat andere taxi’s worden geregeld.

Mijn vlucht was deze keer met FlyDubai in plaats van met Emirates. We vertrokken een half uur te laat wat mijn toch al krappe overstaptijd van minder dan twee en een half uur in Dubai nog wat korter maakte maar het ging toch allemaal goed. Ik had na aankomst in Dubai nog ruim de tijd voor de noodzakelijke boodschap (sigaretten voor Riet) en een bakkie koffie in de Emirates lounge. Ook hier vertrokken we iets te laat maar desondanks landde het toestel een half uur vroeger dan gepland op Schiphol.

Daar was het ongewoon rustig, ik was als een van de eersten uit het vliegtuig en tijdens de wandeling naar de paspoortcontrole kwam ik vrijwel niemand tegen behalve een paar medepassagiers van hetzelfde vlucht. Ook bij de paspoortcontrole was helemaal niemand en ondanks dat de automatische poortjes allemaal buiten dienst waren en ik dus naar de gewone balies moest stond ik in een mum van tijd bij bagageband 20.

Daar was het wel druk maar dat kwam omdat op die band de bagage van vier vluchten werd gelost, merkwaardig aangezien de meeste banden leeg waren. De band lag al vol met koffers van de voor ons gearriveerde vlucht uit Taipei en wat er nog lag van de twee andere vluchten, maar desondanks zag ik toch al snel mijn koffer op de band rollen. Buiten bleek ook mijn chauffeur er al te staan dus al met al was ik om even over achten weer thuis.

En nu mag ik daar weer gezellig de resterende twee en een halve week van mijn shift afwerken…