Gisteravond voelde ik al een flinke keelpijn opkomen en vanmorgen was het raak. Ik voelde me verder weliswaar niet echt ziek maar omdat ik vanmiddag een bezoek aan mijn moeder in Katwijk had gepland en omdat vanavond mijn oudste broer en schoonzus op visite zouden komen leek het me verstandig om toch maar een zelfrestje te doen om te zien of het niet toch mijn tweede gevalletje Corona was wat ik onder de leden had.

We hebben nog steeds een stapeltje van die zelftests in een la liggen, en hoewel ik in eerste instantie sceptisch was over de aanschaf van die hele stapel door Riet moet ik inmiddels toegeven dat ze hun praktisch nut al een paar keer hebben bewezen.

Deze keer ook weer, want gelukkig bleek ik negatief en hoefde ik niets af te zeggen. De test liet maar één streepje zien en eigenlijk had ik na vier vaccinaties en de besmetting in februari niet anders verwacht…

Wat ik dus onder de leden heb zal wel weer een fikse verkoudheid zijn en ik weet denk ik al wel waar die vandaan komt. Kleinzoon Maas was de afgelopen dagen een paar keer bij ons en die is ook al een paar dagen niet helemaal prut. Hij kan natuurlijk nog niet zeggen wat er aan de hand was met hem, maar de symptomen leken veel op wat ik nu ook heb. En voor mij betekent dat dat de loopneus er nog aan zit te komen.

Het is misschien verstandiger om bij je kleinkinderen uit de buurt te blijven als ze kwaaltjes hebben, maar dat gaan we natuurlijk niet doen. Dan maar een paar dagen een loopneus…