Het was vandaag Hemelvaartsdag en nog een prachtige dag ook. We hebben dan ook het grootste gedeelte van de dag genoten van het mooie weer in onze tuin.
Voor het eerst hebben we op ons achterste terras aan het fietspad langs het kanaal gezeten, en daarbij konden we niet alleen genieten van de zon maar ook van de parade van plezierboten en fietsers die de hele middag langs trokken. We hebben van twaalf uur ’s middags tot een uur of vijf op de bank gezeten en niks anders gedaan dan genieten van het uitzicht, met af en toe een bakkie koffie of een ander drankje.
Dat het deze zomer nog maar veel zulk weer mag worden!
Het was een aantal jaren traditie als we met mijn ouwe muzikale makkers bij elkaar kwamen om dat te doen bij strandtent De Westerkim. De reden was overigens omdat de broer van Gijs daar ’s zomers een aantal jaren in de keuken heeft gewerkt en die kon erg lekker slibtongetjes bakken. Aan die traditie kwam min of meer noodgedwongen een eind toen De Westerkim overging in andere handen en als zodanig ophield te bestaan.
Het gaat gelukkig weer beter met Paula. Sinds het bezoek aan de dierenarts twee maanden geleden is ze aan de medicijnen voor haar te snel werkende schildklier en proberen we haar alles te laten eten wat ze maar lust. Het resultaat is duidelijk te zien, ze is weer wat dikker (al zal ze nooit echt vet worden) en weer een stuk levendiger dan een paar weken geleden.
Ik was op de tv nog naar het kanaal voor Radio Rijnmond aan het zoeken en daar klonk alweer het melodietje uit mijn iPad. “Niet te geloven, het staat al 2-0! En weer Dirk!” riep ik naar Riet.