Categorie archief: Blogs

Alle Blogs van het huidige jaar

Kanaalkantje snoeien

Geplaatst op door juli 1, 2024

We hebben een lange tuin achter ons huis die helemaal doorloopt tot aan het naastgelegen Oegstgeest Kanaal, waarlangs alleen een fietspad loopt. Het achterste gedeelte van onze tuin pachten we van het Hoogheemraadschap Rhijnland zodat we dat bij onze eigen tuin mogen trekken. Het fietspad is uiteraard publiek bezit maar het strookje groen tussen het fietspad en het kanaal is ook weer onderdeel van de pacht, we kunnen daar als we een bootje zouden hebben een aanlegplaats kunnen realiseren.

Dat strookje groen wordt in principe onderhouden door het Hoogheemraadschap, en een of twee keer per jaar komt er een maaimachine die de begroeiing kort snoeit. Dit jaar was die maaimachine nog niet langs geweest en vanwege de overvloedige regenval stond het gras en ook het onkruid langs het kanaal inmiddels al minstens een halve meter hoog. Dat is voor ons niet prettig, ten eerste omdat zaadjes van dat onkruid onze tuin in waait en bovendien beperkt dat groen ons uitzicht op het kanaal. 

Vandaar dat we geen zin hadden om nog langer op de maaimachine te wachten en besloot ik om net als enkele van onze buren om de zaak zelf maar aan te pakken. Gisteren ben ik begonnen met de heggenschaar om het meeste kort te snoeien en vandaag heb ik de afwerking gedaan met de grasmaaier. Het was met recht een hels karwei want er groeide van alles langs de waterkant, ook kleine struikjes met dikke stammen waar moeilijk doorheen te komen was en waarop de grasmachine regelmatig vastliep.

Desondanks is de missie geslaagd en ligt de kanaalkant er weer keurig gesnoeid bij. Voorlopig…

Werken in de tuin

Geplaatst op door juli 1, 2024

Het lijkt er wel op of ik mijn baan heb verruild voor een baan als tuinman, zo vaak zijn Riet en ik op dit moment in de tuin te vinden om deze op orde te houden. Dat valt met de huidige hoeveelheden regen die er vallen niet mee want alles schiet letterlijk de grond uit. Alles groeit zo hard dat het wel lijkt of we na het grasmaaien gelijk wel weer opnieuw kunnen gaan maaien waar we waren begonnen.

De effecten op onze bloeiende struiken en planten is natuurlijk ook geweldig want er staat nu heel veel in bloei en dat ziet er uiteraard weer prachtig uit. Ook onze palmboom doet het dit jaar ontzettend goed, hij heeft een prachtige volle kroon met bladeren en net als ieder jaar zit hij vol met zaadlobben. Wat wel bijzonder is dat we nog nooit zoveel en zulke grote zaadlobben hebben gehad als nu.

Over een paar dagen zullen die zaadlobben hun zaadjes loslaten en dan zal dat deel van de tuin weer bedekt worden met een gele laag van kleine zaadjes.

Civil War

Geplaatst op door juli 1, 2024

De titel van vandaag verwijst gelukkig niet naar een werkelijke gebeurtenis maar naar een film waar ik vandaag met mijn vast film-maatje Willem naar toe geweest ben in Den Haag. We waren allebei nieuwsgierig naar deze film vanwege de goeie kritieken die we hadden gelezen.

Zoals gewoonlijk hadden we afgesproken in het Stadhuis van Den Haag en vandaar wandelden we deze keer naar bioscoop Pathé Buitenhof. Meestal bezoeken we films in de grotere Spuimarkt bioscoop waar de grote blockbusters draaien, Buitenhof is eigenlijk meer voor de “kleinere” films en voor films die al een paar weken in de grotere bioscopen hebben gedraaid en nu wat minder publiek trekken. Dat betekent niet dat de films slechter zijn maar veelal minder voor “het grote publiek”.

Civil War (2024) - IMDbDeze film ging over een fictieve burgeroorlog in de Verenigde Staten waarbij enkele westelijke en enkele oostelijke staten zich onafhankelijk hadden verklaard. De film liet de teloorgang van de beschaafde samenleving zien waarin de hele economie door de oorlog instort en mensen terugvallen op hun meer dierlijke instincten voor overleving. In feite liet deze film zien hoe oorlog het slechtste in mensen naar boven brengt en omdat het was gefilmd in een realistisch scenario leverde het bijna een horror-ervaring op.

Zeker gezien de politieke spanningen in de Verenigde Staten, veroorzaakt door met name Donald Trump, en de steeds sterkere tegenstellingen tussen Democraten en Republikeinen in dat land was het helemaal niet moeilijk voor te stellen hoe dichtbij het scenario van de film in werkelijkheid is. En dat was alles bij elkaar een behoorlijk beangstigende ervaring.

Gelukkig maakt het gebruikelijke etentje erna bij ons favoriete Italiaanse restaurant La Lanterna alles weer goed…

Mesh netwerk

Geplaatst op door juli 1, 2024

Een waarschuwing vooraf, dit wordt een technisch verhaaltje. Al een tijdje was ik me aan het oriënteren op manieren om mijn thuisnetwerk te verbeteren. Hoewel ik Wifi bereik in het hele huis had en zelfs in een groot stuk van de tuin was ik niet helemaal tevreden over de manier waarop ik dat had geregeld, waardoor ik bijvoorbeeld twee verschillende Wifi netwerken had.

We hebben net als vrijwel iedereen met kabel-tv een router/modem in de meterkast waardoor het signaal voor het netwerk binnen komt. En hoewel dat apparaat ook de Wifi kan verzorgen is de locatie niet echt optimaal en daarom heeft ook vrijwel iedereen wel meerdere apparaten in huis om het netwerk te optimaliseren. Ik had dat geregeld via twee Netgear routers die ik had in gesteld als Access Points zodat de router in de meterkast als “hoofdapparaat” zou blijven fungeren.

De enige reden hiervoor was overigens dat ik in de meterkast meerdere apparaten heb die allemaal een kabelverbinding nodig had en ik had simpelweg dus de poorten op die router nodig, wat niet mogelijk zou zijn als ik een ander apparaat als “hoofdapparaat” zou benoemen en deze router zou wijzigen in een Access Point. Omdat de Netgear router in combinatie met de router in de meterkast niet voldoende bereik hadden voor de bovenverdiepingen had ik op mijn kamer op de tweede verdieping ook een router geïnstalleerd als tweede Access Point. Nadeel was dat ik nu drie Wifi netwerken had in mijn huis, en hoewel dat op zich redelijk naadloos werkte zocht ik naar een andere oplossing.

Dat leek een Mesh netwerk te zijn waarbij je een centrale router hebt met satellieten die je overal in huis zou kunnen plaatsen. Ik oriënteerde mijzelf daar dus op en vond al gauw dat zo’n oplossing prima zou moeten werken maar dat dat wel een kostbaar grapje zou worden. Toen vond ik de beste oplossing in een onverwachte hoek: ik kon mijn KPN modem/router in de meterkast als “hoofdapparaat” voor een Mesh netwerk gebruiken en via KPN kon ik dan satellieten kopen of huren om overal in huis te plaatsen. Zeer eenvoudig te realiseren en bovendien in verhouding ook nog eens goedkoop.

Om te proberen besloot ik twee satellieten te huren, een voor beneden en een voor boven, en dat blijkt tot nu toe prima te werken. Eenvoudige installatie, één Wifi netwerk en een beter bereik dan dat ik had. Enige nadeel is dat mijn beide Netgear routers  allebei vier extra poorten hadden voor bekabelde apparaten en de satellieten maar één dus ik moest wat schuiven met apparaten. Maar tot nu toe ben ik zeer tevreden, en Riet ook want die satellieten zien er een stuk beter uit dan die sprietige Netgear routers en ze zijn nog eens veel kleiner ook.

Iemand geïnteresseerd in twee tweedehands maar nog prima werkende Netgear routers?

Golfersarm

Geplaatst op door juni 11, 2024

Ik heb al een tijdje last van een vervelende blessure aan de elleboog van mijn linkerarm. Bij vlagen voelt die pijnlijk aan, maar alleen bij bepaalde belasting, en in eerste instantie dacht ik dus dat het vanzelf wel over zou gaan. Ik loop er echter nu al drie weken mee en het wordt niet minder, en het is ronduit hinderlijk ls ik naar de Fitness ga want bij gebruik van bepaalde toestellen voelt het behoorlijk pijnlijk aan.

Dus heb ik toch maar een afspraak gemaakt bij de huisarts en daar kon ik vanmorgen terecht. De dokter vroeg wat bijzonderheden, voelde aan het gewricht en liet me wat buigingen doen om te kunnen constateren waar de pijn vandaan kwam. Het eindoordeel was voor mij toch een verrassing want ik blijk dus een aandoening te hebben die bekend staat als een golfersarm. Daar had ik nog nooit van gehoord, maar het is dus precies hetzelfde als een tennisarm, alleen zit dat aan de buitenkant van het gewricht en dit zit aan de binnenkant.

Je kunt je mijn verbazing voorstellen toen de huisarts vroeg of ik aan Golf deed. Nee, was mijn antwoord, maar mijn zwager doet dat wel dus als het iets besmettelijks is dan wet ik van wie ik het heb. Voor wat betreft de behandeling was het weer zoals altijd als ik bij de dokter kom, het moet vanzelf over gaan. Het kan alleen wel weken duren, zei ze, en misschien dat smeren met Voltaren gel wat helpt…

Cars…

Geplaatst op door juni 11, 2024

Maas is de laatste tijd helemaal bezet van de Pixar-serie Cars. Hij heeft al de nodige Cars auto’s en ook een paar boekjes. Als hij op donderdag bij ons is dan sleept hij steevast wel een paar van die autootjes mee en ook vaak een boekje, wat ik dan uiteraard voor moet lezen waarbij alle namen van de auto’s dan worden gerepeteerd. Maas kent er al tientallen uit zijn hoofd, en als er een voorbijkomt die we nog niet kennen of waarvan we de naam zijn vergeten dan wordt die meteen op de iPad opgezocht.

Vandaag was het Koningsdag en hoewel Riet en ik zelden naar de festiviteiten in het dorp gaan kijken wandelen we wel ieder jaar even over de Vrijmarkt in het centrum langs de Vliet.

Eigenlijk gingen we om te kijken of we nog een kinderfietsje voor Maas konden scoren (die vonden we ook maar we kregen bericht van Martin dat ze er zelf al een hadden bemachtigd), maar we vonden iets anders: een Cars koffertje voor het opbergen van autootjes. En zeg nou zelf, voor twee Euro kun je dat toch niet laten staan…

Eindelijk een Ford Mustang…

Geplaatst op door juni 11, 2024

Nee, het is niet wat je denkt jammer genoeg, er staat niet sinds vandaag een glanzende Ford Mustang van bouwjaar 1967 voor mijn deur. Dat is wel iets wat een jongensdroom van mij was vanaf het moment dat ik de allereerste Mustang in 1965 voor het eerst in het echt zag. Het model en de grommende motor heeft me sindsdien altijd geïntrigeerd en nog steeds zou ik er als je diep in mijn hart kijkt een willen hebben.

Dat is niet echt realistisch want wat moet ik met zo’n oldtimer, maar op mijn verjaardag kreeg ik er van Robin en Astrid toch een! Geen echte weliswaar maar een van Lego. En vandaag was die klaar:

Uitgestelde oogcontrole

Geplaatst op door juni 11, 2024

Eigenlijk was ik in December al weer aan de beurt voor mijn jaarlijkse oogcontrole maar omdat dat tijdens onze vakantie in Australië was gepland heb ik die afspraak af moeten zeggen. In januari heb ik gebeld voor een nieuwe afspraak maar dat kon dan pas in april, vandaag dus.

Deze keer was mijn afspraak weer in het Alrijne Ziekenhuis in Leiden en hoefde ik dus niet naar het andere Alrijne in Leiderdorp. Een tweede mazzeltje was dat ik eigenlijk twee onderzoeken zou krijgen, een gezichtsveld-onderzoek en een ogentest, maar dat kon deze keer na elkaar. Meestal moet ik daar twee verschillende afspraken op verschillende dagen voor maken maar deze keer dus niet.

Het gezichtsveld-onderzoek is om te kijken hoe groot mijn gezichtsveld nog is. Ik moet met ieder oog apart in een toestel kijken met de focus op een lichtje in het midden. Dan beginnen er een paar minuten overal in het scherm lichtjes aan en uit te floepen, en iedere keer als ik zo’n lichtje zie moet ik op een knop drukken. Dat lijkt een makkie maar ten eerste mag je je oog niet bewegen, je moet naar het lichtje in het midden blijven kijken, en ten tweede zijn die lichtjes heel erg vaag. Iedere keer als je op de knop drukt wordt dat geregistreerd en het resultaat laat dan zien op welke lichtjes je hebt gereageerd. Zo kunnen dus bepalen waar de randen van je gezichtsveld zijn.

Daarna moest ik geruime tijd wachten op de volgende afspraak bij de oogarts, ik ging bijna drie kwartier later dan mijn afspraak pas naar binnen. Dat was mede door een ongelukje van de oogarts zelf, ze had een bak koffie omgegooid en dat moest uiteraard worden opgeruimd.

Het gaat in zoverre goed met mijn ogen dat mijn oogdruk uitstekend was, wat uiteraard te danken is aan mijn dagelijkse druppeltje. Er was wel het een en ander veranderd want allebei mijn ogen waren nu van +2 veranderd in -1. Dat heeft uiteraard grote gevolgen voor mijn zicht en het verklaarde waarom mijn brillen allemaal niet meer goed schijnen te werken voor mij (ook de nieuwste peperdure niet die ik pas net een jaar heb).

En dat is nog niet alles, want de oogarts vertelde me dat het wijzigen van mijn ogen een gevolg is van beginnende staar en dat het niet lang meer zal duren voordat ik daaraan geopereerd zal moeten worden. Niet echt leuk nieuws dus allemaal, maar voorlopig is er gelukkig nog geen actie nodig. Behalve weer een nieuwe bril misschien…

Lego trein

Geplaatst op door juni 5, 2024

Een van de dingen die op mijn lijstje staan van dingen die ik ga aanpakken tijdens mijn pensioen is het uitzoeken van alle Lego die we in de kast hebben staan. Toen Robin en Martin daarvoor de leeftijd hadden hebben ze enorm veel Lego gehad en daar met heel veel plezier mee gespeeld en nu onze kleinkinderen die leeftijd bereiken wordt het tijd om alles weer eens tevoorschijn te halen. We hebben een gigantische opbergdoos vol en die uitzoek zal dan ook best de nodige tijd gaan vergen, om nog maar te zwijgen van de tijd die nodig is om alles weer in elkaar te zetten.

Dat laatste is overigens geen enkel probleem want we hebben alle bladen en boekjes bewaard waarin staat hoe dat moet. Het eerste wat ik heb aangepakt is een van de twee treinen die we hebben, want Maas is helemaal gek van treinen. Toevallig zat een deel van een van de treinen nog helemaal in elkaar dus het was een kwestie van de rails en andere toebehoren bij elkaar zoeken en dan kijken of alles nog werkt.

Vandaag heb ik dat allemaal uitgelezen opa de grond van mij kamer en kon Maas (die was vandaag bij ons want het was donderdag) een kijkje nemen.

Hij vond het toch nog wel wat vreemd en hij kom nog niet helemaal goed met de transformator overweg om de snelheid te regelen. Bovendien haperde de trein regelmatig door aanslag op de rails, die moet dus eerst nog schoongemaakt worden.

Maar het begin is er, er komt nog veel meer, Maas!

Laatste schilderweek

Geplaatst op door juni 5, 2024

De afgelopen week hebben de schilders alles boven onder handen genomen en het moet gezegd, ze hebben onze hooggespannen verwachtingen waar gemaakt. We hadden al gehoord dat Hans van der Plas prima werk leverde en dat klopt als een bus. Niet alleen het schilderwerk is keurig maar ook de afwerking en het opruimen zijn dik in orde. Hans is voor mij trouwens geen onbekende want hij was de aanvoerder van het kampioens-team van Quick Boys begin jaren negentig en dus een van mijn ouwe helden. Het was leuk om even over die goeie ouwe tijd te praten toen hij begin vorige week even langs kwam om te kijken hoe alles ging met het schilderwerk.

De tweede week is in volle gang en boven is alles nu klaar. Op dit moment worden de keuken en de plafonds beneden aangepakt en dat betekent dat alles beneden in het plastic is verpakt. Voor Riet en mij is het nu even afzien en moeten we soortement van kamperen in ons eigen huis…

En weer een tandartsafspraak…

Geplaatst op door juni 5, 2024

Tijdens de vakantie in Australië was er een kroon afgebroken aan de rechterbovenkant van mijn gebit en de tandarts kon niks meer met het restant wat in mijn kaak was blijven zitten. Begin januari is dat restant getrokken en in februari had ik weer een afspraak om te kijken wat voor verdere actie nodig was. Er werden foto’s gemaakt om een plannetje te maken. Er was uiteraard de optie om het maar zo te laten en de open plek te laten zitten, maar dat bleek geen optie want uit de foto’s bleek dat er meer aan de hand was.

De achterste kiezen bleken ontstoken wortels te hebben en om dat te behandelen zijn er twee wortelkanaal Dat viel enigszins tegen dus de tandarts maakte een nieuwe afspraak en die was vandaag. Het zou alles bij elkaar wel een kleine anderhalve uur gaan duren dus ik had geen erg prettig vooruitzicht. Gelukkig vielen de twee wortelkanaalbehandelingen op zich mee vanwege de verdoving, maar er was aan het eind toch weer een tegenvaller.

De tandarts had de behandeling van de voorste kies zonder problemen kunnen doen maar die van de tweede kies leverde problemen op want hij kon niet goed in een van de wortelkanalen komen en er bleef maar één optie open en dat was trekken. En omdat achter die laatste kies nog een verdwaalde verstandskies stond leek het de tandarts beter om allebei die achterste kiezen maar te trekken. Dat hield dan wel in dat er een brug nodig zou zijn over de twee overgebleven kiezen want anders stonden die te ver uit elkaar en dat zou problemen kunnen gaan opleveren.

Ik heb nog gevraagd naar een implantaat maar dat was vanwege te weinig bot in de kaak geen optie. Het zou wel kunnen maar dan zou er eerst betonbouw nodig zijn en dat wordt een langdurig klusje. Een brug dus, maar eerst volgende week een afspraak om die twee kiezen te laten trekken.

Spullen inleveren

Geplaatst op door juni 11, 2024

Vandaag was het dan eindelijk zover, mijn laatste officiële werkdag voor Shell. Ik ben natuurlijk al vrij sinds 1 maart maar dat is nog vakantie. Mijn eerste echte pensioendag is 1 april, maar omdat morgen Goede Vrijdag is is dit mijn laatste echte werkdag, en dat betekent dat ik mijn spullen moet gaan inleveren en mijn badge, en uiteraard voor het laatst afscheid ga nemen van mijn collega’s.

Rond een uur of half elf vertrok ik naar het kantoor aan de Carel van Bylandtlaan in Den Haag om wat ik nog thuis had aan spullen van de zaak in te gaan leveren bij de IT afdeling. Veel was dat niet: mijn laptop, een toetsenbord (wat ik vrijwel niet heb gebruikt) en mijn draadloze muis die bij de laptop hoort. Ik was snel aan de beurt en het inleveren ging vlot, waarna ik overstak naar gebouw C5 om nog een kijkje te nemen bij mijn collega’s. Zoals verwacht gingen we met een klein groepje samen lunchen, waarna ik met nog een paar collega’s (onder andere Marcel en Anders) nog even naar de koffieshop in het hoofdgebouw ging.

Daarna was het tijd voor de laatste actie, het inleveren van mijn badge bij de receptie. Gek genoeg deed het inleveren van mijn andere spullen me weinig maar toen ik mijn badge overhandigde aan de receptioniste schoot ik toch even vol. Hiermee werd het wel heel definitief en realiseerde ik me voor het eerst dat dit een definitief afscheid was van het bedrijf waar ik toch alles bij elkaar meer dan vierendertig jaar heb gewerkt.

Jarig met schilders in huis

Geplaatst op door juni 5, 2024

Ik heb officieel mijn pensioenleeftijd bereikt want het is mijn 68ste verjaardag vandaag. Het voelt een beetje vreemd om te beseffen dat mijn werkende leven er dus nu op zit. Dat komt enerzijds vanwege het feit dat het helemaal nog niet aanvoelt alsof ik mijn werk achter me heb gelaten, want tenslotte ben ik tot op de laatste dag volop actief geweest. Anderzijds voelt het ook raar omdat ik vrijwel mijn hele werkende leven uitgegaan ben van 65 als pensioenleeftijd, en dat is pas recent aangepast tot (in mijn geval) 68. Het idee is nog steeds dat 65 veel meer een ijlpaal is dan dat rare getal van 68, maar het zij zo.

Jarig dus, maar veel zal er vandaag niet aan worden gedaan want ons hele huis staat op dit moment op zijn kop vanwege de aanwezigheid van de schilders die onze binnenboel gaan opknappen. En dat is hoognodig want de “bouwverf” zit er nog op en het is al een tijdje duidelijk dat dat altijd een beetje een halfslachtige klus is die gedaan moet worden voor de oplevering. Voor het oog zat het er allemaal netjes op toen we in ons huis trokken maar in de loop van de jaren hebben we toch wel de nodige slijtage en kale plekken zien verschijnen.

Afgelopen zomer is Riet dan ook op zoek gegaan naar een schildersbedrijf wat de boel binnen zou kunnen opknappen, en omdat we er in principe geen grote haast mee hadden maakten we uiteindelijk met de firma Hans van der Plas de afspraak om te beginnen ergens in de winter. Het werd uiteindelijk nog iets later maar afgelopen maandag zijn ze dan ook begonnen. Deze week gaan ze boven overal alles doen en volgende week zijn dan de woonkamer en de keuken aan de beurt.

Mijn verjaardag houden in een huis wat overhoop ligt gaat niet en zo gaat het stilletjes voorbij. Dat vind ik voor deze ene keer eigenlijk toch wel jammer want het is voor mij tenslotte een hele bijzondere verjaardag.

Afscheidsfeest

Geplaatst op door juni 11, 2024

Het was dan eindelijk zover, vanavond was mijn afscheidsfeestje in de Proefboutique aan de Oude Bolstraat in de Den Haag. Om ervoor te zorgen dat we allebei een drankje zouden kunnen drinken had Riet een kamer gereserveerd in het Staybridge Suites hotel aan de Lange Vijverberg, op loopafstand van de kroeg.

We konden de auto kwijt in de parkeergarage van het hotel, en omdat we aan de vroege kant waren deden we eerst nog een bakkie in een gelegenheid aan de Plaats. Daarna wandelden we op ons gemak naar de Proefboutique waar we als eersten arriveerden. Vlak na ons kwamen onze eerste gasten binnen en al gauw was het gezellig vol. Het kroegje was niet zo heel groot dus met tussen de twintig en vijfentwintig genodigden was het aardig vol. Er waren wat afzeggingen maar er de meeste van mijn maatjes waren gekomen, inclusief Karel en Willem die al jaren oud-collega’s zijn maar waar ik nog steeds heel regelmatig contact mee heb.

Er waren de nodige toespraken, waarbij ik volgens Riet “genoeg veren in mijn reet” had gekregen en de nodige cadeautjes waaronder een paar cadeaubonnen (ik had geen idee gehad wat ik moest vragen). Het leukst waren de spreuken met al mijn ouwe maatjes die ik zeker zal gaan missen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het feest duurde uiteindelijk to kwart over negen want de kroeg wilde gaan sluiten (negen uur was de eigenlijke eindtijd), maar er waren er nog een paar die nog wel wat verderop wilden. En dus gingen Riet en ik samen met collega’s Hennie, Anders en Kirstin naar de overkant waar meer kroegen zaten die allemaal nog open waren en stampvol zaten. Het werd dus nog een tijdje gezellig, maar daarna was het tij om naar het hotel terug te gaan, na uiteraard afscheid te hebben genomen van ons gezelschap.

Het zit er dus nu bijna op, nog anderhalve week tot de definitieve beëindiging van mijn dienstverband en dan zit mijn werkende leven erop. Of er nog wat terecht gaat komen van alle vrijblijvende afspraken voor borrels en eventuele klusjes moeten we nog maar zien…

Waar blijft de tijd…

Geplaatst op door mei 28, 2024

Robin is vandaag jarig en hij wordt achtendertig jaar. Voor Riet en mij altijd een momentje waarop we ons afvragen waar de tijd blijft, zeker nu we een zoon hebben van die leeftijd.

Ook in de afgelopen dagen werden we daar regelmatig aan herinnerd want Riet en ik zijn bezig om ons huis op te ruimen. En dat doen we letterlijk, want we hebben heel veel spullen en kleren die we allang niet meer gebruiken en dragen weggedaan, ofwel weggegooid of naar de Kringloopwinkel gebracht wanneer het nog prima bruikbaar was. 

En we bleken heel veel overbodige spullen te hebben! Dit is eigenlijk veroorzaakt toen we terugkwamen van de Filipijnen, waar we bij thuiskomst met een dubbele huisraad zaten. We hadden heel veel weggegeven voor ons vertrek maar zaken als kleren, beddengoed en wat meubels waren meegekomen. Omdat we daar in ons vorige huis geen plek voor hadden hebben we dat toentertijd in een gehuurde opslag opgeslagen, maar toen we naar ons huidige huis aan de Bankijkerweg verhuisden hebben we alles uit de opslag laten halen.

In ons nieuwe huis hadden we meer ruimte en alles vond dus een plekje, maar er was best veel waar we nooit meer naar om hadden gekeken. Zo vonden we bijvoorbeeld iets van acht dekbedden die we niet meer gebruikt hadden en heel veel beddengoed voor bedden die we niet eens meer hadden. Riet vond ook heel veel jurken die zein Manila met veel plezier had gedragen maar die hier nauwelijks nut hebben (ons klimaat…). Er werd dus driftig opgeruimd en de methode die we gebruikten voor het selecteren was eenvoudig, we lieten simpelweg alles uit alle kasten dozen door onze handen gaan.

En zo vonden we ook nog de nodige herinneringen van de jongens aan school, een gisteren vonden we wel een hele bijzondere herinnering aan Robin’s eerste schooldag: de uitnodiging die hij kreeg van de school:

 

 

 

 

 

 

 

 

We vonden nog meer, zoals oude rapporten en schoolverslagen, en dat alles hebben we in enveloppen gedaan voor Robin en Martin. Wij vinden het zonde om weg te gooien maar zij hebben er waarschijnlijk meer plezier van. Of niet, moeten ze zelf maar bekijken.

 

 

Werk in de tuin

Geplaatst op door mei 28, 2024

Hoewel het weer nog steeds niet is om over naar huis te schrijven zorgen de grote hoeveelheden regen wel voor een enorme groei-explosie van alles in onze tuin. Riet heeft inmiddels de grasmat al bewerkt met de nieuwe verticuteermachine en alles opnieuw ingezaaid en bemest, en de resultaten van dat werk beginnen al duidelijk zichtbaar te worden.

Het mooist tot nu toe is de Magnolia die in het beschutte hoekje naats onze schuur staat. Hoewel er nog vrijwel bladloos is zit die al vol bloemen en dat ziet er mooi uit.

Ondertussen hebben we nog het meeste werk aan het schoffelen en opruimen van alle dode bladeren die in de perken en onder de heggen liggen…

Cars en eendjes

Geplaatst op door mei 28, 2024

Maas is op dit moment helemaal bezeten van de Pixar serie “Cars”. Hij probeert alle namen van alle auto’s uit zijn hoofd te leren, en dat zijn er heel wat want er zijn inmiddels al drie films en verscheidene mini-series van deze Disney klassieker. 

Hij heeft nu een boekje waarin een twee pagina’s grote plaat staat met een heleboel karakters uit de serie, en dat boekje haalt hij tegenwoordig iedere donderdag dat hij bij ons is bij zich.

Om te voorkomen dat ik iedere donderdag weer een halve dag bezig ben met het opzoeken van de namen van alle karakters heb ik een foto van die pagina’s gemaakt en daarbij de namen genoteerd van alle auto’s die ik heb kunnen vinden. En dat is handig want ook Maas kan niet alle namen onthouden omdat het er zoveel zijn en niet alle karakters zijn even bekend.

Nu hoef ik dus als het boek weer tevoorschijn komt alleen de foto maar te openen op mijn iPad en ik ben klaar. Uiteraard was er vanwege het zonnige weer ook tijd om in de tuin te spelen en met Oma de eendjes te gaan voeren in het kanaal:

 

Luxe bioscoop

Geplaatst op door mei 28, 2024

Gisteravond ben ik met Robin en Martin weer eens naar de bioscoop geweest en deze keer op verzoek van Martin naar de vrij nieuwe Pathé bioscoop in Ypenburg. We wilden hier eens kijken om te zien of dit een beetje een goed alternatief was voor de bioscopen in het centrum van Den Haag omdat de parkeertarieven daar zo langzamerhand zo exorbitant hoog beginnen te worden dat het niet leuk meer is.

We zijn niet teleurgesteld want de bioscoop was makkelijk bereikbaar, had een prima parkeergarage die niks kostte als je een film had bezocht en bovendien waren onze stoelen ook nog eens erg luxe. We hadden voor de luxe stoelen gekozen en we kregen behalve een enorme beenruimte ook relaxfauteuils om te zitten. Heel erg comfortabel dus, en deze bioscoop gaat dan ook zeker op de lijst van alternatieven voor Den Haag, net als overigens de bioscoop die in Leidschendam in de Mall of the Netherlands zit.

De film die we hebben gezien was overigens Dune 2, en dat is echt een van de beste films die ik tot nu toe heb gezien. Sensationeel goed en dus een absolute aanrader!

Werkbezoekje aan kantoor

Geplaatst op door mei 28, 2024

Vandaag was ik ondanks dat ik eigenlijk vakantie heb even op kantoor voor een bijzondere afspraak. Mijn baas had al een tijdje geleden gevraagd of ik eventueel beschikbaar wilde blijven voor wat werk-gerelateerde activiteiten zoals audits en het geven van cursussen, en ik had aangegeven dat ik daar in principe geen bezwaar tegen had. Er was ook een verzoek voor een babbeltje over mogelijkheden na mijn pensionering met een andere collega, eigenlijk een ouwe baas van mij.

Ik heb al jaren goed contact met mijn Deense collega Anders want we zitten in hetzelfde vakgebied. Eigenlijk is Anders (die overigens perfect Nederlands spreekt) een van de grondleggers binnen het bedrijf van het werk wat ik doe en hij heeft blijkbaar ook buiten het bedrijf functies die hieraan gerelateerd zijn. En Anders heeft mij benaderd voor mijn mogelijke inbreng in sommige van die activiteiten, vanwege mijn ervaring en expertise op dit gebied.

Ik voel me zeer gevleid dus ik had vandaag een gesprek met hem, op het kantoor in Den Haag, om eens over die mogelijkheden te praten. in het kort komt het erop neer dat Anders betrokken is bij een kleine organisatie die zich bezig houdt met het definiëren van standaards voor Engineering informatie, mijn vakgebied dus, en hij bood me twee opties aan om project manager te worden van twee lopende projecten.

Ik ga erover nadenken, maar mijn grootste probleem is dat het weliswaar leuke opties zijn maar wel met langlopende verplichtingen, en met name dat laatste zie ik niet zo zitten.

Het is uiteraard altijd zo dat vrijwillegerswerk niet perse vrijblijvend is, maar die langlopende verplichtingen betekenen wel dat ik weer rekening moet gaan houden met uitjes en vakanties. Ik heb dus in eerste instantie bedenktijd gevraagd en ga hierover maar eens met mezelf in beraad.

SAGA in De Boerderij

Geplaatst op door mei 6, 2024

Een concert in De Boerderij in Zoetermeer waar mijn broer Alex en ik al lang naar uit hebben gekeken, de Canadese band SAGA. Ik ben zelf al zo’n veertig jaar een grote fan van deze progressieve rockband die met name in Duitsland een enorme bekendheid heeft. Dat is dan ook de reden dat deze band veel in Europa te vinden is, maar jammer genoeg lang niet altijd in Nederland omdat ze hier toch minder bekend zijn.

De enige keer dat ik SAGA in Nederland heb gezien was dan ook dik veertig jaar geleden, toen nog in de Jaap Eden Hal in Amsterdam, samen met Rob en Albert-Jan, mijn twee maatjes van de Rijnsburgse filmclub waar ik toen lid van was. In de tussentijd waren bezoeken van de band aan Nederland schaars, tot een paar jaar geleden toen er een concert gepland stond wat niet doorging vanwege de Corona crisis.

Tot vandaag dan, en het werd mede dankzij het feit dat de band ondanks hun niet zo grote bekendheid in Nederland toch een kleine maar fanatieke schare fans heet een prachtig feestje. Er zijn wat personeelswisselingen geweest in de band maar de harde kern van zanger Michael Sadler, gitarist Ian Crichton en toetsenist Jim Gilmour is er nog steeds en muzikaal staat het dan ook nog steeds als een huis. Vlak voor het optreden kwam ik mijn maatje Wessel nog tegen met. een van zijn vrienden, en na afloop zag ik ze bij het naar buitengaan met hun duimen omhoog. Meer hoef ik dan niet te zeggen natuurlijk…

En dan te bedenken dat de band een paar jaar geleden al officieel afscheid had genomen met een heuse afscheidstournee. Ze konden het blijkbaar toch niet laten en nu zijn ze dus weer terug. En daar heb ik geen enkel probleem mee…

Nog steeds geen lenteweer

Geplaatst op door mei 6, 2024

Het is inmiddels al maart maar er is totaal nog geen sprake van lenteweer. Het regent nog steeds voortdurend met maar af en toe een droge dag en er staat voortdurend een harde wind, soms zelfs tot stormachtig, en dat alles gaat gepaard met lage temperaturen.

Toch zijn de eerste tekenen van de aankomende lente al zichtbaar, want een voordeel van al die regen is dat alles al erg vroeg uitloopt. Zo steken overal de narcissen al hun kop op en dat is in Katwijk duidelijk te zien waar in vrijwel alle bermen langs de weg deze bloemen ieder jaar als eerste bloeien. Dat is niet alleen een mooi gezicht maar ook werkt het opbeurend want het is toch een teken dat we richting de lente en de zomer gaan.

Als ik die narcissen zie moet ik altijd denken aan onze Australische vrienden Pat en Howard die de Nederlandse bloemenpracht langs openbare wegen vol verbazing aanzagen toen ze een paar jaar geleden in Nederland waren. Pat vroeg zelfs of al die bloemen echt waren, wat voor ons vanzelfsprekend is maar in het hete en droge Perth waar ze vandaan komen dus beslist niet…

Eerste klusje als pensionado

Geplaatst op door mei 6, 2024

Vandaag was dus mijn eerste vrije dag, weliswaar nog niet als officieel pensionado maar wel degelijk de eerste dag na het afscheid van mijn werkende leven. En ik ben gelijk maar begonnen met het afwerken van mijn lijst banklusjes, allemaal dingetjes in en rond het huis die ik eigenlijk allang had moeten doen maar waar het nog steeds niet van was gekomen.

Het eerste was het repareren van het slot van de voordeur. Ik had al geschreven dat het probleem bekend was en dat het enige mogelijke probleem het vinden van het juiste vervangende onderdeel was. Ik had in eerste instantie een hoopje dat ik het kleine schuivende onderdeel wat kapot was zou kunnen vervangen maar na uitgebreid speurwerk op het internet kwam ik tot de conclusie dat ik weliswaar verscheidene opties had gevonden maar niet een exact hetzelfde als het onderdeel wat vervangen moest worden.

Toen kwam ik bij een Belgische sloten website het hele complete onderdeel tegen, wat weliswaar zou betekenen dat ik duurder uit was maar dit was wel exact hetzelfde onderdeel als wat er nu in de deurpost zat. Het bestelde onderdeel kwam eerder deze week binnen en het vervangen bleek vanmorgen een fluitje van een cent. De deur sluit nu weer perfect, tot groot genoegen van Riet, en daarmee is mijn eerste afgewerkte klusje als pensionado dus een feit…

Laatste echte werkdag…

Geplaatst op door mei 28, 2024

En vandaag was het dan eindelijk zover, mijn laatste werkdag. Om afscheid te nemen van collega’s en om mijn spullen in te leveren ging ik vandaag voor het laatst als werknemer van Shell naar het kantoor aan de Carel van Bylandtlaan in Den Haag. Daar plugde ik voor de laatste keer mijn werklaptop in om nog wat laatste werkzaamheden te verrichten voordat ik alles zou inleveren. En zo zag mijn laatste werkplek, mijn vaste stekkie in de afgelopen twee jaar, er vandaag uit: 

Er kwamen de nodige collega’s langs om nog even gedag te zeggen, en de meeste daarvan waren verbaasd om te zien dat ik nog steeds aan het werk was. Ik kreeg dan ook regelmatig de vraag of ik niet allang aan het afbouwen was en dan antwoordde ik maar dat ik dat weliswaar aan het doen was maar dat daar nog een heleboel werk aan vast zat…

Ik ging met wat collega’s voor de laatste keer lunchen in de kantine, waarna we met zijn allen nog wat bij kletsten in de lounge-ruimte bij de koffiehoek. Hennie stond erop om nog een laatste selfie te maken met daarop ook Dina, en zo sta ik op de foto met twee van de collega’s waar ik de afgelopen twee jaar het meeste en het fijnste heb samengewerkt.

Daarna werd het tijd om afscheid te nemen. Ik kom nog één dag terug naar kantoor en dat is de 28e maart, dat is de laatste werkdag van maart en dan ga ik mijn spullen en mijn Shell pas inleveren.

Laatste werkdag thuis

Geplaatst op door mei 6, 2024

Het was vandaag toch wel een gedenkwaardige dag want het was mijn laatste thuiswerkdag. Mijn werkende leven zit er nu bijna op want hoewel ik per 1 april officieel met pensioen ga werk ik al vanaf 1 maart, overmorgen dus, al niet meer omdat ik nog ruim vier weken aan vakantiedagen moet opmaken. Omdat morgen mijn laatste officieuze werkdag is ga ik nog even naar kantoor om daar afscheid te nemen van een paar collega’s, waaronder mijn maat Hennie, en om mijn spullen in te leveren.

Ik ben hoofdzakelijk bezig met afronden en overdragen van werkzaamheden maar daar heb ik eigenlijk mijn handen nog vol aan. Onze kleine Monster vond het blijkbaar wel genoeg geweest want die ging nadat ze mijn werkkamer was binnengeglipt pontificaal bovenop mijn laptop zitten…

Gijsje’s verjaardagsfeest

Geplaatst op door mei 6, 2024

Eigenlijk was ze een paar dagen geleden al jarig geweest maar vandaag kreeg Gijsje haar echte feestje. En dat ging natuurlijk met een prachtige feestjurk, veel visite en heel veel cadeautjes. Aan de foto te zien was het een geslaagd verjaardagsfeestje:

Kapot slot

Geplaatst op door maart 28, 2024

Onze voordeur geeft al een tijd problemen. We kregen al vrij snel problemen dat de deur niet meer goed aansloot op de deurpost omdat hij iets krom was getrokken, een probleem wat we met tochtstrips redelijk goed hebben kunnen oplossen. Maar sinds een paar weken hebben we een nieuw probleem en dat is dat de deur niet meer goed sluit. Als je de deur dicht trekt kun je hem zowat een centimeter heen en weer halen. Ten eerst rammelt dat en ten tweede voelt het niet heel veilig.

Het probleem lijkt de sluitpin te zijn want als je de deur in het slot draait dan sluit hij wel goed en voelt ook solide aan. Er is aan de sluitpin echter niks bijzonders te zien, hij beweegt zoals het hoort en valt ook soepel in de daarvoor bedoelde uitsparing. Vanmorgen heb ik dus het gedeelte in de deurpost maar eens open geschroefd om te kijken of daar het probleem zit.

En jawel, de oorzaak is gevonden: in de deurpost zit een schoongedeelte waarin de sluitpin valt en ook de pin van het deurslot, maar bij de opening voor de sluitpin zit een verstelbaar plaatje waarmee je de opening voor de sluitpin kunt afstellen. En dat plaatje is kapot, het is doormidden gebroken en daardoor functioneert het niet meer als afstemming en kan de sluitpin heen en weer bewegen in de opening.

Nu het probleem gevonden is lijkt de oplossing simpel, want het plaatje is met stelschroeven bevestigt en kan dus als zodanig worden vervangen. Nu maar hopen dat zo’n los plaatje ergens te koop is, gelukkig staat het serienummer er op…

Gijsje 6 jaar

Geplaatst op door maart 28, 2024

Vandaag is onze oudste kleindochter Gijsje al weer zes jaar. Eigenlijk is de viering aanstaande zaterdag pas maar de oma’s en opa’s mochten vandaag op de echte dag al een stukje taart komen eten.

Gijsje heeft uiteraard al een paar cadeau’s gekregen, waar ze erg blij mee was want het was bijna alles wat ze had gevraagd zoals Lego en een step. En er was natuurlijk ook een prachtige taart met zes kaarsjes.

Nieuws over de afscheidsborrel

Geplaatst op door februari 22, 2024

Nu de locatie is geboekt en de datum is vastgesteld op de 21e maart is in feite alles geregeld voor mijn afscheidsfeestje. Het enige wat nog moest gebeuren was kijken wie van de genodigden zouden komen, en vandaag hoorde ik van Kristin dat iedereen had geaccepteerd op drie na. De drie die hadden afgezegd zijn allemaal op vakantie op de feestdatum en ik heb van allemaal een berichtje gekregen dat ze dat heel jammer vonden. Omdat er altijd wat afzeggingen zijn had ik een reservelijstje gemaakt en die hebben allemaal weer toegezegd dat ze zullen komen, dus als het goed is hebben we toch een volle bak.

Wat erg jammer is natuurlijk is dat veel van mijn collega’s waar ik nauw contact mee heb in het buitenland wonen, en die kan ik weliswaar wel uitnodigen (je weet nooit of ze in de buurt zijn) maar de kans dat ze kunnen komen is vrijwel nul. Ik zal dus mijn maatjes uit Schotland, India en de Filippijnen die niet meer zien. Wat ik wel doe is veel van die mensen even bellen zodat ik toch nog even persoonlijk afscheid kan nemen.

Want ja, je belooft altijd wel om contact te houden, en in sommige gevallen zal dat misschien nog wel lukken ook, maar in de meeste gevallen zal het contact waarschijnlijk snel verwateren. Ach, that’s life…

Nieuw paspoort opgehaald

Geplaatst op door februari 22, 2024

Nadat ik vorige week een nieuw paspoort had aangevraagd heb ik gelijk een afspraak gemaakt voor het ophalen van mijn nieuwe paspoort. Dat kon pas na een week, dus vandaag was de eerste gelegenheid.

Vanmorgen rond half elf was ik dus op het Gemeentehuis in Katwijk om mijn nieuwe paspoort op te halen en het oude in te leveren. Nou hoopte ik wel dat ik mijn oude paspoort terug zou kunnen krijgen want in de tien jaar dat ik het heb gehad zijn er heel wat stempels en visa in gekomen en die vertellen van een groot deel van mijn leven in die periode. Gelukkig kon dat, er zouden een paar gaten in gestampt worden om het ongeldig te maken en dan zou ik het terug krijgen.

Dezelfde aardige jongedame die me vorige week had geholpen hielp me nu in eerste instantie ook. Zij kon alleen het nieuwe paspoort niet uitreiken (geen idee waarom niet maar dat moest een andere dame doen), wat ze wel kon doen was het ongeldig maken van mijn ouwe paspoort en dat kreeg ik daarna van haar terug.

Ik heb dus een nieuw paspoort maar de haast die ik had gemaakt met het aanvragen was achteraf overbodig. Toen ik terugkwam uit Qatar was er nog even sprake van dat ik nog een keer naar Oman zou gaan, en daarvoor zou ik een nieuw paspoort nodig hebben gehad voor de visum aanvraag, maar achteraf is dat niet meer mogelijk gezien het feit dat ik nog maar twee weken te gaan heb…

Afscheidsfeestje

Geplaatst op door februari 22, 2024

Mijn manager had me al verteld dat ik recht heb op een afscheidsfeestje, en ik kon kiezen uit een etentje of een borrel. Het verschil zat hem er hoofdzakelijk in dat ik gezien het budget wat er beschikbaar is gesteld voor een etentje maar hooguit tien mensen kon uitnodigen en het wordt dus een borrel want dan kan ik twintig tot vijfentwintig mensen uitnodigen.

De locatie mocht ik in feite zelf ook uitkiezen maar omdat ik niet zo bekend ben in Den Haag heb ik me laten adviseren door mijn collega Kristin, die de opdracht van mijn baas heeft gekregen om alles te organiseren. Uit een aantal locaties kozen we samen vandaag een tentje wat in zijn geheel afgehuurd kan worden voor de gelegenheid, gelegen op korte afstand vanaf het kantoor en last but not least met een gezellige uitstraling. Het wordt dus de Proefboutique in Den Haag:

Foto

De lijst met genodigden was niet echt een probleem, als moest ik af en toe nog even verzinnen wie er allemaal nog zijn. Veel mensen die ik heb gekend en waarmee ik heb gewerkt zijn inmiddels zelf al vertrokken, maar gelukkig zijn er nog genoeg over om mijn lijstje te vullen. Als bonus mocht ik ook oud-collega’s uitnodigen en ik heb dan ook het clubje waar ik nog steeds contact mee heb ook uit laten nodigen. Die komen allemaal, op een na die in Canada woont tegenwoordig, en dat betekent dat het clubje waarmee ik ooit ben begonnen bij Shell nu ook op mijn afscheid komt!

Nog drie weken…

Geplaatst op door februari 22, 2024

Ik heb nog steeds geen uitsluitsel van afdeling Personeelszaken over mijn vraag op hoeveel vakantiedagen ik nog recht heb. Ik heb wel een schatting gekregen en dat is “ongeveer vierentwintig”.

Voor mij was dat genoeg om vandaag eens te gaan kijken hoever ik kom als ik al die dagen nog voor mijn pensioendatum wil opnemen. Terugtellend vanaf 1 april kwam ik tot de ontdekking dat ik, mede omdat goede vrijdag en tweede paasdag dit jaar in maart vallen, in feite de hele maand maart vrij kan nemen.

Ik heb dus meteen de vrije dagen opgenomen die ervoor gaan zorgen dat ik per 1 maart al vrij ben. En dat betekent dat ik dus vanaf vandaag nog maar drie weken te werken heb, wat aan de ene kant een goed vooruitzicht is maar aan de nadere kant toch ook wel een beetje een rare gewaarwording…

Nieuw paspoort

Geplaatst op door februari 14, 2024

Voor mijn trip naar Qatar had ik al geconstateerd dat ik nodig een nieuw paspoort moest aanvragen. Mijn huidige paspoort is geldig tot 15 augustus van dit jaar maar er zijn veel landen waarvoor een paspoort nog minstens zes maanden geldig moet zijn op het moment dat je dat land binnenkomt. Qatar is zo’n land, die regel geldt daar als je een visum aanvraagt zoals ik moest doen, maar gelukkig viel mijn bezoek nog net binnen de geldige periode want mijn aankomst in Qatar was nog ruim voor de cruciale datum van 15 februari.

Meteen na terugkeer uit Qatar heb ik dus online een nieuw paspoort aangevraagd bij de gemeente Katwijk, maar ik moest ook nog een bezoek aan het gemeentehuis afleggen voor het inleveren van mijn pasfoto en controle van mijn identiteit en oude paspoort. Dat had nog wat voeten in aarde want in eerste instantie was de eerste gelegenheid voor die afspraak pas op 26 februari, maar gelukkig kon ik dankzij regelmatig checken van de website die afspraak al snel vervroegen naar de 9e februari, en dat is vandaag.

Nieuwe pasfoto’s waren wel nodig want hoewel ik er nog best genoeg op lijk dateerde de laatste alweer van een paar jaar geleden. Met de nieuwe pasfoto’s en mijn ouwe paspoort ging ik naar het gemeentehuis waar ik geholpen werd door een heel aardige jongedame die verbaasd mijn ouwe paspoort doorbladerde. Vanwege de enorme hoeveelheid stempels en visa vroeg ze naar mijn vele reizen en wat mijn favoriete bestemming was geweest. Het antwoord moest ik schuldig blijven, ik antwoordde naar waarheid dat ik nog nergens was geweest waar ik het niet naar mijn zin had gehad.

Volgende week is mijn nieuwe paspoort klaar en kan ik er weer tien jaar tegen. Ik hoop dat ik mijn nieuwe paspoort ook veel nodig zal gaan hebben…

Dagje Amsterdam

Geplaatst op door februari 14, 2024

Tijdens de periode dat ik in Rijswijk werkte na terugkeer van de Filipijnen deed ik werk voor verscheidene andere afdelingen, en een van die afdelingen zat in Amsterdam. Tijdens dat werk leerde ik Gin kennen en samen met nog wat andere collega’s hadden we in die tijd ook af en toe contact buiten het werk om. Toen ik naar Irak vertrok verwaterde dat contact, maar grappig genoeg bleek een van de collega’s die ik daar tegenkwam ook een ouwe kennis van Gin.

Na terugkeer uit Irak namen Dennis, die ondertussen ook weer in Nederland werkte en zelfs bij Shell in vaste dienst was gegaan, en ik contact op met Gin om een keertje samen te komen om eens bij te praten. Door omstandigheden was het daar nog steeds niet van gekomen maar vandaag was het dan eindelijk zover.

Dennis, normaal gestationeerd in Moerdijk, had voorgesteld om gewoon een dagje op het kantoor in Amsterdam te gaan werken zodat we het nuttige met het aangename konden combineren. Gin regelde alles en vanmorgen reed ik om een uur of half elf richting het kantoor in Amsterdam, gelegen aan de overkant van het Ei.

Uiteraard werd het gezellig, al was Gin verrast door mijn mededeling dat ik min of meer op afscheidstournee was in verband met mijn aanstaande pensionering. Haar reactie was veelzeggend: “Afscheid! Wat is dat voor onzin! Afscheid, flikker toch op!”…

Pensioenvragen

Geplaatst op door februari 14, 2024

Weer gewoon aan het werk na mijn uitstapje naar Qatar vorige week nam ik maar weer eens contact op met de afdeling Personeelszaken. De reden daarvoor was heel simpel, ondanks dat ik weet dat ik met pensioen ga en mijn baas daarvan al door diezelfde afdeling Personeelszaken op de hoogte is gebracht heb ik zelf nog helemaal niets gehoord. Geen officieel schrijven, geen bevestiging, geen mededeling, helemaal NIETS.

Nou verbaasde me dat niet eens want “de afdeling Personeelszaken” bestaat eigenlijk niet meer. Dat is uitbesteed aan een extern bedrijf en dat zit ook nog eens in Krakow in Polen. Hoe bestaat het zul je zeggen, en dan zeg ik welkom in de moderne wereld van grote bedrijven waar alles zo goedkoop mogelijk moet als het niet iets met het eigenlijke werk van het bedrijf te maken heeft. Kort gezegd, in ons eigen bedrijf hebben we geen personeelschefs meer waar je vroeger binnen kon lopen om dingen te vragen en te regelen.

Communicatie met die mensen die nu onze persoonlijke zaken moeten afhandelen kan uitsluitend per telefoon maar in feite gaat alles per email, tenzij je zelf gebeld wordt. Mijn email bevatte deze keer een simpele vraag, namelijk op hoeveel vakantiedagen ik nog recht heb tot aan mijn pensioendatum. Ik schatte dat aantal zelf rond de vijfentwintig, en ik kreeg te horen (ook weer via een email) dat het er waarschijnlijk iets van vierentwintig zijn, maar zeker weten doen ze dat niet want het kan nog niet exact berekend worden.

Ik snap daar echt niks van, maar het schijnt nu dat mijn baas iets in het systeem moet bevestigen ten aanzien van mijn pensionering. Dat heb ik hem natuurlijk meteen doorgegeven, maar hij wist van niks. De afdeling Personeelszaken had hem namelijk wel op de hoogte gebracht (via email) van mijn aanstaande pensionering maar verder niet verteld wat hij daarvoor precies moet doen. Lekker efficient allemaal…

Van Doha naar Amsterdam

Geplaatst op door februari 8, 2024

Vroeg op vandaag want de taxi zou me al om half zes bij het hotel oppikken. Niet dat dat een probleem was want ik werd om twee uur al wakker van rumoer in de kamer naast me, met schuivende stoelen en luide muziek. Had allemaal te maken met het gebed maar desalniettemin werd ik er wakker van. er was bij het vertrek vanaf het hotel bij mij nog verwarring want er zat nog een collega (die ik overigens niet kende) in het hotel die gelijk met mij naar de luchthaven zou vertrekken. Die was er niet op het moment van vertrek en de chauffeur maakte ook geen aanstalten om te wachten en reed meteen weg nadat ik was ingestapt. Het zal wel goed zijn dacht ik.

Onderweg vielen me de bijzondere lantaarnpalen langs de weg op.  Die hebben aan het bovenste stuk allemaal uitsteeksels die eruit zien als bladeren, en als daar in het donker het licht van de lantaarn op valt geeft dat een heel bijzonder effect, zoals je op de foto kunt zien:

Op de luchthaven ging alles vlot door het volledig aparte business class traject voor alle noodzakelijke procedures, decadent maar wel erg handig.

Het eerste daarna was uiteraard een slof Marlboro kopen voor Riet, en daarna zat ik nog een uurtje in de (niet zo heel erg gezellige) lounge totdat het boarden begon. Het toestel waarmee ik vloog had om en om stoelen in de business class, dus de helft van de stoelen stond met de rug in de vliegrichting. Er was zo’n stoel voor me gereserveerd maar bij het inchecken zei de persoon die me hielp dat hij me kon omzetten naar een stoel op de eerste rij, die volgens hem wel in de vliegrichting zou staan. En wat denk je, die stoel stond ook “achteruit”, en ik ben dus achterstevoren naar huis gevlogen…

Na het opstijgen had ik vanuit mijn raampje een mooi uitzicht op The Pearl. Het meest rechtse hoge gebouw in het midden is het hotel waar ik zat, en achteraan zie je de twee donkere torens die als een soort poortwachters aan het begin van het kunstmatige schiereiland staan. De training vond plaats in de rechtse toren.

De rest van de vlucht heb ik weinig uit het raampje gekeken want om films te kijken had ik de luikjes dicht gedaan. Niet dat ik veel heb gemist want er was alleen maar dichte bewolking te zien…

Examendag

Geplaatst op door februari 8, 2024

De laatste dag van de cursus en dus ook de examendag. We hadden nog een sessie die op het laatste moment was ingelast en mijn maat Anders als gastspreker, maar daarna was het tijd voor het examen. Dat doen we altijd op de manier die ik heb bedacht, met kleine groepjes waarin onderling gediscussieerd mag worden over de antwoorden. Iedereen moet nog steeds zelf een (online) vragenformulier invullen. We doen het op deze manier omdat we die discussies willen, en de vragen zijn ook zodanig gesteld dat er vrijwel zeker discussies komen.

Uju en ik lopen ook rond waarbij we ons af en toe met de discussies bemoeien (“Weten jullie dat wel zeker?”), en ook af en toe een handje helpen. Met wat hangen en wurgen en met de nodige bijsturing van Uju en mijzelf  slaagde iedereen, dus iedereen was tevreden en Uju en ik kunnen terugkijken op een succesvolle cursusweek. Na afloop van de training kwamen er nog wat hoge pieten om ons te complimenteren en om een groepsfoto te maken:

Na de cursus werd ik door Uju rondgeleid in het kantoor en werd ik aan haar baas voorgesteld. Terwijl we stonden te praten kwam er een ouwe bekende van mij aanlopen. Ik ken Isabel van de Filipijnen en daarna van Rijswijk, maar we hadden elkaar zeker zes jaar niet gezien. Er volgde dus een stevige knuffel en we hebben even bijgepraat, hoofdzakelijk over onze katten.

In de middag had ik nog de gelegenheid om nog even van het mooie weer te genieten. Ik wandelde naar de jachthaven waar ik de nodige foto’s heb gemaakt. Maar nu zit het er dus op, morgenochtend vertrek ik alweer.

Cursusdag met hindernissen

Geplaatst op door februari 8, 2024

De op één na laatste dag van de cursus, en deze dag verliep goed maar niet zo soepel als de vorige dagen. Dat had enerzijds te maken met het feit dat de laatste sessie splinternieuw was, die hadden zowel Uju als ikzelf nog niet eerder gedaan, anderzijds omdat ik een kleine onenigheid had met mijn mede-facilitator Uju. Zij had namelijk zonder dat we dat hadden besproken een nieuwe set examenvragen gemaakt. En dat terwijl we altijd een vaste set gebruiken, dus ik was niet bepaald aangenaam verrast toen ze het aan het eind van de middag liet zien. We hebben nu een compromis, maar blij ben ik nog steeds niet, maar we merken het morgen wel.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wat ook vervelend was was het gedrag van onze deelnemers, en dan met name de groep Omani’s. Op de eerste dag hadden we al duidelijk gemaakt dat het gebruik van laptops en telefoons tijdens de training niet was toegestaan. Het belangrijkste argument daarvoor is dat mensen anders de hele dag hun email zitten te checken en er door afgeleid worden. Dat ging op de eerste dagen goed maar we zagen gisteren al dat het stiekem onder de tafel gebruiken van telefoons begon toe te nemen.

Behalve het feit dat het bijzonder irritant is als mensen duidelijk hun aandacht ergens anders bij hebben stonden er nu ook voortdurend mensen op om een telefoongesprek te gaan voeren buiten het cursuslokaal. En tot overmaat van ramp werd het voeren van discussies, iets wat we normaal gesproken aanmoedigen, steeds onoverzichtelijker omdat er meerdere gesprekken tegelijkertijd aan tafel werden gevoerd. Ondanks dat de sfeer op zich goed bleef zorgde dit alles voor toenemende irritatie bij Uju en mijzelf. De Engelsen hebben er een mooie uitdrukking voor, “it was like hurding cats” (het was als het hoeden van een kudde katten)…

Gelukkig zat vandaag het theorie-gedeelte er op, morgen doen we een samenvatting, we hebben nog een gastspreker en dan is er het examen. Benieuwd wat ze daar van gaan bakken…

Weerzien met een ouwe maat

Geplaatst op door februari 8, 2024

Ook de derde cursusdag verliep soepel maar er is verder niks spannends over te melden.

Voor vanavond had ik afgesproken met mijn ouwe maat Siva die ik ken uit Irak en waarmee ik de afgelopen jaren contact had gehouden. Siva werkt al een paar jaar in Qatar en zo gauw deze trip vast stond heb ik meteen contact opgenomen om met hem af te spreken. Hij kwam om vijf uur naar het hotel vanwaar we naar de vlakbij gelegen jachthaven wandelden. We keken er eerst wat rond (er was genoeg te zien) en daarna gingen we naar het Italiaanse restaurant “Fabio’s” waar hij had gereserveerd.

Een erg goeie keus want het eten was heerlijk en het was prima zitten op het op het terras van het restaurant. Dat lag op de eerste verdieping en had dus een prachtig zicht over de jachthaven. Onder het eten en met een Corona hebben we bij zitten praten, waarbij het onderwerp Irak opvallend weinig naar voren kwam maar onze ervaringen daarna juist meer.

Terug bij het hotel namen we afscheid, waarna ik in de bar keek of mijn maat David daar zat. Dat was zo en op het buitenterras keken we onder het genot van een pint Heineken naar de wedstrijd van Zuid-Korea tegen Saoedi-Arabië voor de Asia Cup. Het was erg spannend, de gelijkmaker van Zuid-Korea viel in de negenennegentigste minuut. Ik wachtte niet op de verlenging want ik wilde naar huis bellen om te zien of Riet al beter was. Gisteren had ze toen ik belde bijna de hele dag met griep en koorts op bed gelegen, maar vandaag klonk ze nog beroerder. Vervelend dat ik dan niet thuis ben, maar veel had ik er toch niet aan kunnen doen…

De Mulberry Tavern

Geplaatst op door februari 7, 2024

De cursus verloopt vlot, de sessies vandaag verliepen soepel en we liggen op schema. Op de foto zie je de twee karakteristieke torens met de ronde toppen die aan het begin van het schiereiland The Pearl staan. In de rechtse van de twee, half verscholen achter een van de hoge appartementencomplexen, zitten de kantoren van Shell Qatar en daar wordt de training gegeven.

Op de foto hieronder zie je een deel van het gezelschap tijdens de lunch. De hele delegatie uit Oman staat op de foto met twee leden van het gezelschap uit Qatar.

Vanavond gingen mijn maat David en ik weer naar de bar in het hotel (je weet wel, happie en drankie) en die bar is een beetje een verhaal apart. Op de begane grond van het hotel is naast de receptiebalie de ingang naar wat een bar kijkt. Heel gezellig, met dus een bar en daarachter tafeltjes met comfortabele stoelen. Maar wel helemaal alcoholvrij. De truc is om door te lopen voorbij de bar. Daar zijn twee donkere deuren die eruit zien als de deuren van een griezelkabinet, maar als je door die deuren gaat sta je opeens in de Mulberry Tavern. En dat ziet eruit als een verborgen luxe Engelse sportsbar, met overal tv schermen met daarop voetbal (op dit moment de Asia Cup die gespeeld wordt in Qatar).

En laat het daar nou de hele avond happy hour zijn…

Eerste cursusdag, op zondag

Geplaatst op door februari 7, 2024

Vanmorgen bij het ontbijt kwam ik mijn collega David tegen, die onderdeel is van de delegatie uit Oman die de cursus gaat volgen. We wandelden samen van hotel Hilton on the Pearl naar Tower 121 waar de Shell kantoren zijn waar ik die cursus ga geven.

Mijn collega Uju, een Nigeriaanse die in Qatar werkt en met wie ik de cursus ga geven, was er al. Langzaamaan druppelden de deelnemers binnen, met als laatste (uiteraard) de rest van de Omaanse delegatie. De Irakese delegatie kwam in zijn geheel niet opdagen, bij navraag waarom kregen we een mailtje dat ze de financiering niet rond hadden kunnen krijgen. Lekker om dat op het allerlaatste moment te horen zonder een enkele indicatie vooraf. Gelukkig zijn we nog steeds met een klas van tien cursisten uit Qatar en Oman, voldoende voor het minimum aantal vereiste deelnemers. Verder hadden we al met een redelijk geslaagde eerste dag, met een heel fraai uitzicht vanuit het cursuslokaal:

David en ik wandelden na de training terug naar het hotel waar we aan het eind van de middag een biertje deden in de goed verstopte bar van het hotel. De regels rondom alcohol-consumptie zijn hier blijkbaar strenger dan in Oman. Na de fish & chips deden we nog een biertje onder het ophalen van anekdotes over gezamenlijke kennissen, maar op een gegeven moment kregen we gezelschap van twee stomdronken Qatari’s die ons een Jägermeister probeerden aan te smeren. Tijd voor ons om het voor gezien te houden…

Aankomst in Doha

Geplaatst op door februari 7, 2024

Vanmorgen om half tien bracht Riet me naar Schiphol voor mijn vlucht met Qatar Airways naar Doha, de hoofdstad van Qatar. Daar ga ik een week cursus geven, te beginnen met morgen want hoewel het zondag is is dat in het Midden-oosten de eerste werkdag van de week. Het weekend is daar namelijk op vrijdag en zaterdag.

Het was op Schiphol weer een flinke puinhoop bij de bagage-check, waar ik dankzij mijn Business Class ticket gelukkig weinig last van had, op de Surinaamse moeder met drie kinderen na die direct voor me in de rij stond. Die had behalve een volgepakte buggy nog een heleboel andere spullen (voornamelijk speelgoed) bij zich dat ze bakken bleef vullen…

Mijn vlucht vertrok op tijd en kwam ook redelijk op tijd aan in Doha, maar een kwartiertje te laat. Jammer genoeg parkeerde het toestel ergens aan de rand van het vliegveld en moesten we met bussen naar de terminal wat onverwacht oponthoud veroorzaakte. Verder ging alles weliswaar vlot, maar ik moest de taxi delen met nog twee collega’s (op zich wel gezellig) en die zaten in andere hotels dan ik. Dat werd dus omrijden en uiteraard werd ik als laatste naar mijn hotel gebracht.

Ik kwam daar uiteindelijk pas om kwart voor elf in de avond aan. Maar goed, ik ben er. En ik kan uitslapen want het ontbijt is morgenochtend pas om zeven uur…

Late Kerstverlichting

Geplaatst op door februari 7, 2024

Hoewel ik vanwege het uitzicht niet helemaal content ben met het feit dat de overkant van het kanaal inmiddels is volgebouwd is het in de periode rond de Kerst wel een gezellige aanblik. Vrijwel all huizen aan de overkant zijn dan voorzien van Kerstverlichting en dat geeft alles toch wel een beter aanzicht.

Wij doen daar normaal gesproken zelf ook aan mee alleen is er dit jaar niet veel van gekomen omdat we pas halverwege december terug kwamen van onze vakantie in Australië. Het is bij een kerstboom gebleven, en zelfs die hebben we niet zelf opgezet want dat was tijdens onze afwezigheid gedaan door Robin en Astrid.

We zijn nu inmiddels bijna eind januari en de kerstboom is al weer weken verleden tijd, maar aan de huizen aan de overkant hangt nog steeds de kerstverlichting. Niet ongezellig, maar toch een beetje raar. Er stond zelfs deze week een stuk over in de krant dat die hele hang naar de nostalgie van Kerst de laatste jaren is overgewaaid van Amerika, waar dat heel normaal schijnt te zijn. En nu krijgen we dat hier dus ook meer en meer, al snap ik daar zelf niet zoveel van moet ik eerlijk zeggen.

Op de Filipijnen werd Kerst ook altijd uitbundig gevierd en werden de winkels en de horeca al vanaf 1 september al opgetuigd met Kerstversieringen. Sterker nog, je kon begin oktober het “Jingle Bells” al niet meer aanhoren want je werd er al een maand mee doodgegooid. Maar dat was voor de Kerst, erna verdween alles net zo snel weer uit het straatbeeld. Hier dus niet, maar dat schijnt dus Amerikaans te zijn…

Op tijd nog een visum

Geplaatst op door februari 7, 2024

Er stond al een tijd een training op het programma voor de regio Midden-Oosten. We geven die training regelmatig op diverse locaties, zoals in India en de VS maar ook bijvoorbeeld in vestigingen op Trinidad&Tobago en in Pernis. Ook in het Midden-Oosten is er behoefte aan die specifieke training maar het was er nog niet van gekomen. Vanwege mijn bemoeienis met Oman en daarvoor Irak is er nu dan eindelijk een training geregeld en die gaat door omstandigheden (die overigens niets met de training zelf van doen hebben) plaatsvinden in Doha, de hoofdstad van Qatar.

Ik ga die training geven met mijn Nigeriaanse collage Uju die op dit moment werkt in Irak en met wie ik deze training al twee keer heb gegeven voor Nigeriaanse teams. Die twee trainingen werden overigens online gegeven omdat ze allebei plaatsvonden tijdens de wereldwijde Corona-crisis. Uju heb ik nog niet persoonlijk ontmoet al kennen we elkaar dus al een tijdje, en dat gaat dan in Doha eindelijk gebeuren.

Er moest uiteraard wel eerst het een en ander geregeld worden want voor Qatar had ik een zakelijk visum nodig. Die aanvraag verloopt via het kantoor in Qatar maar er was nog iets wat eerst geregeld moest worden en daar had ik nog niet eerder mee te maken gehad. Voor een bezoek aan Qatar is het namelijk verplicht om in Qatar een tijdelijke ziektekostenverzekering af te sluiten. Gelukkig kreeg ik hulp van een vriendelijk dame in het kantoor in Qatar die me door de procedure hielp.

Na het verkrijgen van die verzekering zou het nog mogelijk twee weken duren voordat het visum zou worden verstrekt, en dat zou krap kunnen worden ten opzichte van mijn geplande vertrekdatum die staat op aanstaande zaterdag. Gelukkig kwam eind vorige week het visum binnen en is nu alle papierwerk in orde. De reis zelf staat al een tijdje geboekt want het advies om niets te boeken totdat je daadwerkelijk het visum hebt heb ik maar naast me neergelegd. Afzeggen is nu eenmaal makkelijker dan laat boeken, met een grote kans dat er geen vluchten meer beschikbaar zijn…

Nieuwe Mac

Geplaatst op door januari 24, 2024

Ik ben al een tijd aan het kijken naar vervanging voor mijn ouwe Macbook Pro Laptop. Hoewel die op zich nog prima functioneert (met inmiddels de derde batterij) is het zo langzamerhand een behoorlijk oud apparaat, van bouwjaar 2012, en dat houdt in dat ik al een paar jaar het besturingssysteem niet meer kan updaten. En met name dat laatste begint een beetje problematisch te worden, ook met andere software, al zijn met name de snelheid en het beeldscherm nog steeds superieur vergeleken met bijvoorbeeld mijn HP werk-laptop.

Eigenlijk wilde ik een iMac, net als Riet, maar die wordt tegenwoordig niet meer gemaakt in de versie met het 27-inch scherm en ik wil geen kleiner scherm. Een nieuwe laptop is eigenlijk een veel te duur alternatief omdat ik tegenwoordig een iPad Pro heb die ik overal mee naar toe sleep en dus geen behoefte heb aan een laptop daarnaast. Ik kwam dus uit bij de Mac Mini, een hele kleine desktop PC waarvan dit jaar een nieuwe en behoorlijk krachtige versie is verschenen. Bijkomend voordeel van deze Mac Mini is dat dit model zeer vriendelijk geprijsd is (voor een Apple).

Ik heb al een paar maanden regelmatig op het punt gestaan om definitief een bestelling te plaatsen maar om de een of andere reden ging het steeds niet door. Tot gisteravond, toen heb ik eindelijk de knoop doorgehakt en een Mac Mini besteld. Dat was trouwens deze keer niet direct bij Apple omdat die een lange levertijd hebben voor modellen die niet helemaal standaard zijn (ik wil extra geheugen en een grote opslagcapaciteit), maar bij Coolblue want die konden mijn model de volgende dag al leveren.

En gistermorgen arriveerde dus mijn nieuwe Mac Mini, die inmiddels is geïnstalleerd. Zoals gewoonlijk was het overzetten van alle gegevens van mijn ouwe Macbook Pro met de belachelijk eenvoudige software van Apple weer een makkie, en dankzij een kabeltje van Robin wat ik nog had liggen kon ik de Mac Mini simpel koppelen aan mijn ouwe Apple beeldscherm. Dat vervangen staat ook nog op mijn lijstje maar voorlopig kan ik vooruit met de huidige opstelling.

En nu ga ik nog wat leuks verzinnen wat ik met mijn ouwe laptop kan gaan doen…

Verjaardag van mijn vader

Geplaatst op door januari 25, 2024

Deze dag zal altijd een bijzondere dag blijven want dit is de dag waarop mijn vader jarig was. Hij is er inmiddels al veertien jaar niet meer maar toch blijft deze dag in mijn agenda staan. En er zijn na al die jaren nog steeds dingen die ik mis.

Zo ging ik met mijn vader altijd en overal met ons cluppie Quick Boys mee. Het hele land reisden we af voor wedstrijden en we misten dan ook vrijwel geen enkele wedstrijd. Zelfs op doordeweekse dagen met oefenpotjes in druilerige regen dan belden we elkaar op en dan was het altijd, “Zullen we toch maar even gaan?”. En dan zaten we alsnog met dikke jassen aan op de tribune opa Nieuw-Zuid. Iedere zaterdagmiddag denk ik nog aan die tijd, want tegenwoordig ga ik alleen nog maar op zaterdagse wedstrijden en dan moet het nog mooi weer zijn ook…

Sneeuw

Geplaatst op door januari 24, 2024

Eigenlijk mag het geen naam hebben maar we hebben vannacht de eerste sneeuwval van het jaar gehad. Er was weliswaar al wat natte sneeuw gevallen maar nog geen echte sneeuw die alles wit kleurt. Nou is het overdreven om te zeggen dat alles wit is maar we gaan dit gewoon meetellen als een sneeuwdag.

Probleem is wel dat het laagje sneeuw vanmorgen was opgevroren waardoor het plaatselijk spekglad was. Mijn collega Hennie, die op dit moment tijdelijk in Katwijk woont, stuurde me vanmorgen vroeg al een berichtje met een foto van een spiegelgladde Badstraat en de mededeling dat hij afzag van zijn plan om naar kantoor te gaan vandaag. Ik had al hetzelfde geconstateerd en heb vandaag dus ook thuis gewerkt.

Nu zitten wij nog niet eens zo slecht want op de Bankijkerweg wordt over het algemeen flink gestrooid. Dat zal ongetwijfeld te maken hebben met de aanwezigheid van het bedrijf Fresh&Easy bij ons aan de overkant waar het vierentwintig uur per dag een komen en gaan is van vrachtwagens. Het zou me eigenlijk niet verbazen als blijkt dat het bedrijf zelf zorgt voor het strooien.

De sneeuw verdween vandaag ondanks een zonnetje niet helemaal. En dat werd vanaf het middaguur nog hier en daar problematisch want in de zon verdween de sneeuw maar op plekken die in de schaduw bleven was het nog steeds glad. Het einde van de korte winterse periode is overigens al aangekondigd, de temperatuur schijnt vanaf zondag zelfs naar de tien graden te gaan. En dan gaat het weer regenen…

Pensioenvragen…

Geplaatst op door januari 24, 2024

Een paar dagen geleden heb ik een mailtje gestuurd naar onze afdeling Personeelszaken om eens te vragen naar de gang van zaken rond mijn pensionering. Nu dat tijdstip met rasse schreden begint te naderen heb ik toch wel een paar vragen, zoals of er van mijn kant iets nodig is wat ik moet doen of invullen, wanneer mijn laatste dag op de loonlijst precies is en hoeveel vrije dagen ik nog heb te besteden tot aan die dag.

Het was blijkbaar even een uitzoek maar ik kreeg gisteren eindelijk een mailtje terug, wat eigenlijk geen informatie bevatte maar twee verwijzingen: de eerste naar een document en de tweede naar een website met informatie. 

Het document bevatte heel veel informatie over weggaan bij Shell maar was hoofdzakelijk gefocust op vroegtijdig en onvrijwillig vertrek. Voor pensionering stonden er maar twee regels in, waarvan de eerste aangaf dat mijn laatste werkdag de laatste dag is van de maand waarin ik mijn pensioenleeftijd bereik. Nu weet ik dus eindelijk dat mijn laatste dag op de loonlijst 31 maart is en dat ik vanaf 1 april met pensioen ben.

De website bevatte veel informatie over wat ik allemaal moet inleveren en zo, maar ook over een cursus over gepensioneerd zijn die ik mag gaan volgen en meer van dat soort dingen. Ik moet maar eens kijken of ik daar iets mee ga doen. Ik ben in ieder geval wat wijzer geworden, en mijn manager ook want die schijnt in feite het meest te moeten gaan regelen. Was hij behoorlijk verbaasd over trouwens…

Bijna een sensatie…

Geplaatst op door januari 24, 2024

Mijn cluppie Quick Boys mocht dit seizoen meedoen aan het “grote” KNVB Bekertoernooi en had daarbij al de nodige indruk gemaakt door achtereenvolgens op eigen veld NAC (1-0) en De Graafschap (2-0) te verslaan. Allebei die tegenstanders spelen in de Eerste Divisie en dus een niveau hoger dan Quick Boys wat in de Tweede Divisie uitkomt, en dat was verrassend. Met name de overwinning op De Graafschap was verrassend omdat niet verwacht was dat die zich na het op zich al verrassende resultaat tegen NAC nog zouden laten verrassen.

De volgende tegenstander was AZ, de huidige nummer vier van de Eredivisie, en ook al omdat het voor Quick Boys een uitwedstrijd zou worden leek dat toch een brug te ver. Een groot deel van de aanhang was duidelijk minder pessimistisch dan ik wat resulteerde in zesendertig bussen met niet minder dan tweeëntwintighonderd supporters die richting Alkmaar gingen vanavond.

De wedstrijd werd bijna een sensatie, maar helaas, net niet helemaal. De ruststand van 0-0 was op zich al een hele prestatie, maar toen Quick Boys na de rust de leiding nam waren eigenlijk vriend en vijand het erover eens dat het dik verdiend was. Maar toen AZ een tandje bij zette en in korte tijd de achterstand om boog naar een 2-1 voorsprong leek het gedaan. Tot de zevenennegentigste minuut, toen Quick Boys in wat bijna letterlijk de allerlaatste seconde was, de gelijkmaker scoorde.

Een verlenging was noodzakelijk en daarin nam AZ een 3-2 voorsprong. Maar weer was het Quick Boys dat langszij kwam en zo eindigde de wedstrijd in 3-3, wat op zich al een behoorlijk sensationele uitslag was. Penalty’s moesten de beslissing brengen en daarin was AZ beter dan Quick Boys, en daarmee eindigde voor mijn cluppie dus het bekertoernooi.

Winterweer

Geplaatst op door januari 24, 2024

Een week geleden gingen de temperaturen vrij plotseling drastisch omlaag, en ’s nachts hadden we nachtvorst. Dat was op zich goed nieuws want met het dalen van de temperaturen verdween de regen waarvan we de afgelopen weken meer dan genoeg hadden gehad. Eigenlijk kwam het precies op tijd want in verschillende delen van het land was de hoge waterstand door de vele regenval inmiddels een bron van zorg geworden.

Het lijkt erop dat die zorg de komende dagen gaat afnemen, maar de grote vraag op dit moment is of we binnenkort kunnen schaatsen. Dat lijkt twijfelachtig want de temperaturen lopen inmiddels weer een klein beetje op, maar ondanks dat het nog wel een paar dagen ’s nachts blijft vriezen is de temperatuur overdag boven het vriespunt waardoor het ijs niet aangroeit. Af en toe ligt het kanaal achter ons huis wel dicht, in die zin dat er een dun laagje ijs op ligt, maar dat verdwijnt in de loop van de dag weer snel.

Het voelt trouwens buiten niet echt prettig aan want de regen is wel weg maar de wind niet, en dat zorgt ervoor dat de gevoelstemperatuur soms wel -10 is terwijl het maar drie graden onder nul is. Erg onprettig, die ijzige wind, en die zorgt er ook nog eens voor dat oppervlaktewater minder snel bevriest want er kan zich zo geen ijslaag vormen. De enige plekken waar geschaatst kan worden zijn dan ook de ijsbanen, en daar vind ik niks aan.

De schaatsen hoeven dus nog niet uit het vet, de mijne blijven (voorlopig?) op de plank in de schuur liggen.

Na mijn pensionering

Geplaatst op door januari 24, 2024

Toen ik mijn manager Marcel op de hoogte bracht van mijn voornemen om met pensioen te gaan op het bestemde tijdstip, na mijn 68e verjaardag, heeft hij meteen een aantal voorstellen gedaan om mij voor bepaalde werkzaamheden te behouden. Hij opperde zelfs de mogelijkheid om mijn arbeidscontract te verlengen (dat kan met toestemming tot 70 jaar), maar van die optie wil ik sowieso geen gebruik maken. Wel ben ik akkoord gegaan met de optie om bepaalde activiteiten nog een tijdje te blijven doen, zoals het geven van cursussen en het doen van audits.

Voor dat laatste zou ik dan zzp-er moeten worden, en dat is dus iets waarover ik moet gaan nadenken de komende weken. En ik heb nog meer stof tot nadenken gekregen want ik heb gisteren een gesprek gehad met een andere collega waar ik al heel lang mee samenwerk die me ook een aantal opties bood. Dat zijn opties buiten Shell, en hoewel het hoofdzakelijk vrijwilligerswerk is zit er wel een soort van commitment aan vast. Het zijn wel dingen die ik leuk vind en dus het overdenken waard.

Zo zijn er dus allemaal mensen die proberen om mij bezig te houden na mijn pensionering. En dan heb ik het nog niet eens gehad over het lijstje wat Riet aan het maken is…