De Schotse Hooglanden

Onze vrienden Jim en Teri Moore hadden ons al een paar keer uitgenodigd om een keertje te komen logeren in hun cottage in de Schotse Hooglanden.

In juni was het eindelijk zover. Met wat hindernissen boekten we tickets via het Internet en via een omweggetje (een tussenstop in London) landden we op 18 juni om elf uur ‘s morgens op de luchthaven van Aberdeen (in Schots-Gaelic “Port-adhair Obar Dheathain”).

We werden door Teri en Jim opgewacht, en dat was het begin van een fantastisch vierdaags verblijf in het hartje van de Schotse Hooglanden. Redelijk goed weer, een schitterend landschap en heel veel Single Malt…

18 juni – Aankomst in Aberdeen

We reden vanaf de luchthaven naar Aberdeen om daar eerst wat rond te kijken in Stonehaven, een voormalig vissersdorp wat vlak bij de haven van Aberdeen ligt. Het werd een beetje een toeristische route want Jim en Teri waren al zo lang niet meer in dit deel van Aberdeen geweest dat ze een paar keer de weg kwijt raakten.

Van daar af reden we naar het centrum van Aberdeen om wat te eten en een warme kop koffie want ondanks dat het zonnetje scheen was het toch behoorlijk koud door een straffe wind. Nadat we weer op temperatuur waren gekomen namen we nog een kijkje bij de haven, en al bonus wist Jim nog een pracht van een plek van waaraf we een schitterend uitzicht hadden over de monding van de Spey.

Het was ondertussen al in de middag en we vertrokken uit Aberdeen in de richting van de Hooglanden. De rit naar het dorp Tomintoul vlak bij Jim en Teri’s cottage duurde dik twee uur maar dat was inclusief een stop bij een pub waar we ons eerste Schotse biertje dronken. Helaas was niet een “Sheepshagger”, die was jammer genoeg op….

Aangekomen in de cottage van Jim en Teri brachten we onze spullen naar de logeerkamer en na ons een beetje te hebben opgefrist reden we terug naar Tomintoul om wat te gaan eten in de plaatselijke pub.

‘s Avonds, terug in de cottage keken we onder het genot van een glaasje van de whisky die we voor Jim hadden meegenomen uit Rijnsburg (water naar de zee dragen het dat…) keken we de rest van de avond voetbal. De Wereldkampioenschappen in Zuid-Afrika waren namelijk in hun eerste week…

19 juni – Highland Games in Oldmeldrum

Zaterdag de 19e was niet zo’n hele mooie dag, druilerig met heel veel wind en erg koud. Desondanks reden we via Tomintoul naar Oldmeldrum waar we de plaatselijke Highland Games zouden bezoeken.

Voordat we daar naar toe gingen zochten we in het centrum van Oldmeldrum  eerst naar een pub met een televisie, want rond het middaguur begon de wedstrijd Nederland tegen Japan op de Wereldkampioenschappen in Zuid-Afrika. We vonden een pub in het plaatselijke hotelletje en we keken met een grote groep stamgasten de eerste helft. In de rust besloten we in een ander hotel, wat dichter bij het veld van de Highland games gelegen was, de tweede helft te bekijken. Bij aankomst bleek het hotel gesloten, maar echt een probleem vonden we het niet want de eerste helft was niet zo heel best geweest en we besloten het voetbal te laten schieten en naar de Games te gaan.

Voor mensen zoals Riet en ik die nog nooit Highland Games hadden meegemaakt was het een hele belevenis. Overal kilts en doedelzakken, muziek en dans, en natuurlijk de typische Games zoals het gooien van voorhamers en het boomstam gooien. Verder waren er de meer “gewone” evenementen zoals touwtrekken en hardlopen, en uiteraard ruim voldoende te eten en te drinken.

Jammer dat het behoorlijk koud was, maar het bleef tenminste de hele dag droog. Aan het eind van de middag zochten we een hotel in de buurt op wat een bijzondere bar had met enorm veel soorten whisky. Zowel de whisky als het eten smaakten prima, vooral de hernieuwde kennismaking met haggis beviel erg goed.

Terug in de cottage was er weer voetbal, onder het genot van een neut en lekker hapjes…

20 juni – Culloden, Beauly en Loch Ness

Het weer was zondag de 20e een heel stuk opgeknapt en dat kwam goed uit want voor die dag stond er een rondrit door de Hooglanden op het programma met onderweg de nodige zorgvuldig uitgekozen stops.

Onze eerste stops waren geïnspireerd door de “Reiziger” boeken van Diana Gabaldon. We bezochten het slagveld van Culloden vlak bij Inverness, waar de Engelsen een beslissende overwinning boekten over een leger van Schotse Clans. Daarna reden we door naar de vlakbij gelegen steencirkels van Clava Cairns, om te kunnen concluderen dat de gespleten steen voor ons niet werkte. Als je wilt weten wat er niet werkte lees je de boeken van Diana Gabaldon maar.

De rit ging verder naar Beauly waar we de ruïnes bezochten van de voormalige Beauly Priory. Heel vel grafstenen daar hadden uit de boeken bekende namen en niet weinig daarvan droegen de naam “Fraser”.

Verder ging het, richting Loch Ness, waar we langs reden richting het aan de zuidkant gelegen Fort Augustus. Naast de sluis was een uitstekende pub waar we een pint of twee dronken en ondertussen voetbal keken.

De terugrit ging door het werkelijk schitterende landschap van de heuvels aan de oostkant van Loch Ness. Na het diner in een hotel ergens onderweg reden we terug naar huis, waar de rest van de avond, het wordt eentonig, voetbal werd gekeken onder het genot van een neut en lekkere hapjes…

21 juni – Drie Whisky Distilleries, Tomintoul

Het leek op voorhand al een dag te worden met een buitengewoon interessant programma, namelijk een bezoek aan een aantal whisky distilleerderijen.

We begonnen met de vlakbij gelegen distilleerderij van The Glenlivet, de oudste in Schotland. Nou ja, de eerste die legaal werd. We wilden eigenlijk met een rondleiding mee maar aangezien de productie op dat moment stil lag was er dus niet zo veel te zien en besloten we gewoon maar wat rond te kijken in de shop en in de tentoonstellingsruimte.

De volgende stop was de distilleerderij van The McCallan, maar pas nadat we onderweg nog even gestopt waren bij waar we bij de Craigellachie Bridge. Bij aankomst bij de distilleerderij werden we onaangenaam verrast door een paar enorm grote en bijzonder lelijke gebouwen die bij navraag nieuwe opslagruimtes bleken te zijn. Weer deden we geen rondleiding want deze keer moesten we er twee uur op wachten. De shop was gelukkig goed voorzien dus we kwamen naar buiten met de nodige snuisterijen, een fles twaalf jaar oude Fine Oak voor ons en een fles Amber whisky likeur voor Jim en Teri .

We reden verder naar de distilleerderij van Glenfiddich, die volgens Jim de beste en leukste rondleiding had, en daar bleek geen woord van gelogen. De rondleiding was erg interessant, vooral ook omdat bij Glenfiddich nog veel dingen weliswaar met moderne middelen maar   toch op traditionele wijze worden gedaan. Na afloop was er een proeverij waar we het verschil konden ervaren tussen de twaalf jaar oude, de vijftien jaar oude en de achttien jaar oude Glenfiddich. Riet en ik gingen unaniem voor de twaalf jaar oude en kochten daar in de shop dus een fles van. Een Glenfiddich polo shirt voor mij ging niet door want daar loop ik “op mijn leeftijd” naar het schijnt mee voor lul….

En aan het eind van de middag maakten we nog een stop in Tomintoul voor de High Tea. In hetzelfde hotel stond ook de grootste fles whisky ter wereld opgesteld, en die moesten we natuurlijk even zien. En Jim wilde hem even vergelijken met de kleinste fles whisky ter wereld waarvan hij er de dag ervoor eentje had gekocht in Beauly.

Aan het begin van de avond waren we weer thuis in de cottage. Teri had besloten die avond voor ons te koken en zette ons een heerlijk maal voor. Waarna we de rest van de avond… nou ja, dat weten jullie nu wel.

Foto’s

De foto’s van onze korte vakantie in de Schotse Hooglanden kun je zien via albums op een andere website. Om naar die website te gaan kun je klikken op deze link. Veel kijkplezier!