‘s Ochtends merk ik er weinig van maar toen ik vanmiddag thuis kwam was het huis toch wel leeg. Dat Riet is aangekomen in Nederland wist ik al want ik had een sms-je gehad dat ze was geland toen ik nog op mijn werk was, om een uur of een in de middag.

Het was op kantoor vandaag trouwens een barre dag want de airco deed het vandaag niet.

En dan zit je dus de hele dag te soppen in je hemd en loopt het water van je hoofd. Broeierig dus, al had ik er eigenlijk niet eens meer zo heel veel last van naarmate de dag vorderde.

Thuis gekomen probeerde ik Riet te bellen maar die gaf weer eens geen sjoege, niet op haar mobiel en niet op het huisnummer. Die was natuurlijk de familie af om gedag te zeggen, en ja, dan komt de echtgenoot die achter gebleven is natuurlijk op plee dertien…