Vanavond zijn we dus even naar Chinatown geweest met onder andere de bedoeling om de verkoper van de goedkope en niet werkende DVD’s aan te spreken. Niet alleen daarom overigens want Riet had gewoon zin om er even uit te gaan.

We vonden de winkel vrij makkelijk maar de verkopers bleven bij hoog en bij laag volhouden dat de DVD’s nooit bij hen gekocht konden zijn omdat zij alleen in dozen (“helemaal origineel!”) verkopen en nooit in plastic mapjes. Ik herinnerde me nog dat de verkoper toentertijd naar een andere winkel was gelopen om de DVD’s op te halen omdat hij ze zelf niet had, want zo werkt dat daar, en de verklaring klopte dus maar half. Maar geen succes dus met de garantie, ik had eigenlijk niet anders verwacht

Verder was het in Petaling Street zoals gewoonlijk gezellig, druk en heet, en ik heb nog een Montblanc computertas gescoord voor weinig. Riet kon de aandrang om ook maar weer een tas (of twee) te kopen nauwelijks weerstaan maar ze ging toch zonder nieuwe aankopen naar huis. Gezond verstand, omdat ze er al een stuk of twaalf in de kast heeft liggen? Wat denk je zelf…