Ieder vrijdagavond gingen we samen met een aantal collega’s een afzakkertje halen in de “7AteNine”, de vlak naast het kantoor gelegen bar. Niet alleen omdat het gezellig was maar ook voor een groot aantal collega’s die buiten het centrum wonen om te wachten tot de verkeersdrukte minder werd. Het centrum staat namelijk vanaf ‘s middags een uur of half vijf tot een uur of acht ‘s avonds helemaal muurvast en veel collega’s combineerden met deze vrijdagborrel dus het nuttige met het aangename.

Daar is nu abrupt een einde aan gekomen vanwege de verhuizing van het kantoor naar Damansara. Vanwege dezelfde drukte is het ten eerste voor de meeste collega’s onbegonnen werk om naar het centrum van de stad te gaan en ten tweede zoeken ze heel begrijpelijk liever een bar dichterbij het nieuwe kantoor voor de vrijdagborrel.

Die bar is inmiddels gevonden, vlak achter ons nieuwe kantoor, en de uitnodigingen met de locatie wijziging zijn rondgestuurd. Alleen hebben Riet en ik er jammer genoeg weinig aan, want voor ons is het probleem precies andersom. Het is voor ons onbegonnen werk om te proberen met de auto of met een taxi naar die bar te gaan en ander openbaar vervoer is er daar niet.

Voor mij zou het op zich nog wel gaan, ik kan tenslotte van kantoor direct naar die bar samen met mijn collega’s, maar dat vind ik niet gezellig voor Riet. Het heeft geen enkele zin om voor half negen richting het centrum te gaan met een taxi en voor negenen zou ik dus niet thuis zijn en dan zit Riet de hele vrijdagavond alleen terwijl dat tot voor kort dus een van de gezelligste avonden van de week was.

We kunnen uiteraard nog steeds naar de “7AteNine” maar daar zitten nu dus vrijwel geen vrienden en bekenden meer. We moeten nog maar eens bekijken wat we gaan doen op de vrijdagavonden…