Afgelopen nacht was onze laatste nacht in ons appartement want vandaag was de dag dat de verhuizers onze spullen hebben ingepakt en het meeste van onze bezittingen hier zijn dus nu onderweg naar Manila.

Het zag er in eerste instantie niet goed uit vanmorgen want om half negen ging de telefoon, iemand wilde ons komen verhuizen vanuit, jawel, Miri!

Na een mislukte poging om het bureau doormidden te slaan belde ik meteen onze contactpersoon. het bleek gelukkig een misverstand bij de eerste beller want de verhuizers waren wel degelijk onderweg naar het goeie adres. En het moet gezegd, de mannen arriveerden prompt om negen uur en de hele klus was om twaalf uur, dus binnen drie uur, geklaard. Nu hebben Riet en ik wel het nodige voorbereidende werk verricht door alles op stapels klaar te zetten, maar het inpakken ging echt als een speer.

Er zijn nu drieëndertig dozen onderweg met de zeecontainer, en één grote doos en twee gitaarkoffers (met inhoud) via de luchtvracht. Die laatste is waarschijnlijk al gearriveerd als wij in Manila aankomen.

Vrijwel al onze kleren en nog wat hoognodige zaken nemen we mee in welgeteld vijf koffers. We kunnen die extra koffers meenemen dankzij het feit dat we Business Class naar Manila vliegen. Het hele vrachtje hebben we om een uur of twee ‘s middags in de auto geladen en zijn ermee naar Hotel Le Meridien gereden waar we deze week zullen verblijven.

Het was wel even slikken toen we in ons leeggeruimde appartement stonden, want het leek wel eergisteren dat we het zo zagen en besloten dat dit de plek was waar we wilden gaan wonen…