De hele wereld kijkt op dit moment naar de situatie in Oekraïne en houdt de adem in. Maar er zijn nog een aantal andere lopende conflicten die in het Westerse nieuws weinig aandacht krijgen.

Zo zijn er grote binnenlandse problemen in Venezuela die best eens tot een burgeroorlog zouden kunnen gaan leiden of zelfs een uitgebreider conflict in Zuid-Amerika, maar het meest explosief lijkt naast de crisis in Oost-Europa toch wel de situatie rond de Zuid-Chinese Zee.

Vorige week hebben de Filipijnen weer een officieel protest ingediend bij China over alweer een grove schending van de Filipijnse soevereiniteit rond de Scarborough Shoal, een eilandengroep voor de kust met rijke visgronden.

In januari heeft een Chinese kanonneerboot geprobeerd Filipijnse vissersschepen te verjagen door ze te bestoken met een waterkanon. Feit is echter dat die vissers zich binnen de Filipijnse territoriale wateren bevonden en de Chinezen daar dus volgens internationale afspraken niets te zeggen hebben.

De Chinezen denken daar uiteraard anders over. Zij claimen ongeveer negentig procent van de Zuid-Chinese Zee, inclusief het bewuste gebied, en beschouwen dus de Filipijnse vissers als indringers. Ze schromen ook niet om zelf hun eigen vissersschepen naar het gebied te sturen, onder bescherming van oorlogsschepen en in de wetenschap dat de Filipijnen daar bar weinig tegenover kunnen stellen.

En om het gedonderjaag in de regio helemaal gecompliceerd te maken hebben Maleisië, Vietnam, Brunei en Taiwan ook nog eens tegenstrijdige claims op delen van de Zuid-Chinese Zee. Nee, dan hebben de Chinezen de zaak toch veel eenvoudiger gemaakt, die zeggen gewoon “Alles is van ons”.

Over een kruitvat gesproken…