De titel van het bericht van vandaag is letterlijk van toepassing op de Filipijnse vrouw die in Indonesië de doodstraf had gekregen voor het smokkelen van drugs en die afgelopen nacht met acht anderen geëxecuteerd zou worden. Deze gebeurtenis beheerste hier nog meer dan in Nederland het nieuws, want als het buitenland aan een Filipino of Filipina komt dan kom je aan het hele land.

Er was dan ook grote verontwaardiging over de wat men noemde onmenselijke straf voor de moeder van twee kinderen, en kranten hadden vanmorgen vrijwel allemaal een pagina-brede foto van de vrouw en juichende koppen omdat haar executie als enige van de negen veroordeelden is uitgesteld.

Vreemd genoeg zijn ze hier op de Filipijnen zelf helemaal niet vies van de doodstraf want die werd pas kort geleden in 2006 door de toenmalige presidente Arroyo opgeschort en dus niet eens echt afgeschaft.

In de nieuwe grondwet van 1987 werd de doodstraf grotendeels afgeschaft (alleen voor een paar misdaden niet) en in de praktijk betekende dat vrijwel afschaffing, en daarmee waren de Filipijnen het eerste Aziatische land wat dat deed. Onder President Ramos (die bij ons om de hoek een huis heeft, inderdaad) werd de doodstraf echter vanwege de enorme toename in criminaliteit opnieuw ingevoerd, voor misdaden variërend van moord tot het stelen van een auto.

De latere president Gloria Arroyo was een tegenstander van de doodstraf en onder haar bewind werd de doodstraf uiteindelijk voor het laatst in 2006 opgeschort. Op dat moment waren er meer dan twaalfhonderd ter dood veroordeelden die op hun executie zaten rte wachten, maar al die straffen werden omgezet naar levenslang. Sindsdien wordt de doodstraf dus hier niet meer opgelegd.

De Filipijnen waren behalve de Verenigde Staten het enige land wat de elektrische stoel gebruikte voor executies, wat op zich niet gek is aangezien de Amerikanen die zelf hier hadden ingevoerd tijdens hun bewind. Tot de eerste opschorting in 1987 was het vuurpeloton de gebruikelijke methode en na de her-invoering in 1993 werd de enige methode de dodelijke injectie.

De vrouw op de foto is de moeder van de in Indonesië ter dood veroordeelde vrouw en de tranen zijn deze keer gelukkig voor haar van vreugde.