Riet had vandaag een verjaardag bij een van haar Outpost vriendinnen en daar was ze de afgelopen dagen meer dan druk mee. Of eigenlijk moet ik zeggen dat ze zich er meer druk over maakte want het was nog niet eens dat ze er zoveel werk aan had. Er werd wel van alle gasten verwacht dat ze wat mee zouden nemen voor de lunch, maar dat was niet het punt, maar er moest deze keer ook een cadeautje voor de jarige worden gekocht.

Dat voor de lunch was gauw geregeld, je kunt Filipino’s en de meeste andere nationaliteiten altijd wel blij maken met Hollandse kaas op een toastje. Er werd dus een flinke voorraad kaas aangeschaft en een paar dozen met toastjes dus dat probleem was gauw genoeg opgelost.

Dat cadeautje was een ander verhaal. Het punt was dat er tot deze keer helemaal nooit cadeautjes voor de jarige werden gekocht, en Riet heeft daar weinig mee. Je kunt je er hier ook niet net als in Nederland vanaf maken met zo’n suffe envelop met geld want dat wordt hier niet gedaan, maar een fles wijn is bij de dames altijd goed. Uiteindelijk was het dus helemaal niet zo moeilijk maar Riet had wel de hele week lopen zuchten, “Wat moet ik nou in vredesnaam voor dat mens kopen?”.

Het feest zelf was heel erg gezellig, het enige waar Riet altijd grote problemen mee heeft is het maken van de duizenden foto’s op zo’n partijtje. Ik zeg altijd dat ze gewoon moet lachen want dan komt ze misschien nog eens leuk op een foto te staan En zowaar, dat lijkt vandaag toch gelukt, vinden jullie ook niet?

Dat lachen ging heel snel over toen vlak daarna de karaoke begon…

Een Filipijns verjaardagsfeest voor volwassen vrouwen is namelijk niet alleen een bakkie doen, daarna een wijntje en gezellig kletsen tot je naar huis moet om de aardappels op te zetten (of een ander excuus). Nee, er wordt altijd flink uitgepakt met spelletjes en entertainment, zoals vandaag het opzetten van verschillende hoeden en daarmee op de foto gaan.

Had ik trouwens al gezegd dat Filipino’s helemaal gek zijn van karaoke?