Het gaat van start

Uitnodiging_Eerste_Paal_WaterviolierVandaag kwam er een e-mail binnen van het bouwbedrijf Ouwehand wat de huizen gaat bouwen van het project Waterviolier. Het bericht bevatte een uitnodiging voor het bijwonen van de eerste officiële handeling die verricht gaat worden voor het project, beter bekend onder de aanduiding “Het slaan van de eerste paal”.

Die handeling gaat verricht worden op vrijdag de 15e april en dat betekent dat de bouw dus die dag van start gaat. Er is uiteraard al het nodige voorwerk gedaan want we hebben kunnen zien dat de afgravingen al hebben plaatsgevonden om de grond bouwrijp te maken, maar de daadwerkelijke bouw gaat dan nu dan eindelijk beginnen.

Dat is dus maar een week of drie later dan oorspronkelijk was verwacht, en het zal hopelijk betekenen dat we toch nog voor het eind van dit jaar de sleutel al zouden kunnen krijgen. En dat is uiteraard goed nieuws!

De feestelijke gebeurtenis voor het slaan van de eerste paal is overigens in combinatie met het project Waterlelie, het voorgaande project van dezelfde aannemer, gelegen pal naast project Waterviolier. Dit project had al in december van start moeten gaan maar heeft vertraging opgelopen doordat er tijdens het bouwrijp maken van de grond een onverwachte tegenslag was in de vorm van een kabel of pijp waarvan eerst uitgezocht moest worden wat dat precies was. Voor ons project Waterviolier was die vertraging gunstig want nu had de aannemer de mogelijkheid om beide projecten tegelijk aan te pakken en er is dus haast gemaakt met de vergunningen voor project Waterviolier.

Vervelend dus voor de aanstaande bewoners van project Waterlelie want dat heeft nu dus dik drie maanden vertraging, maar goed nieuws voor ons aanstaande bewoners van project Waterviolier want hopelijk gaat de bouw daarvan nu wat vlotter. Het gaat in ieder geval over ruim twee weken allemaal officieel beginnen!

Huis staat te koop!

Vanaf vandaag zit ons huis officieel in de verkoop! De afgelopen week hebben we al inzage gekregen in de folder van de makelaar en onze goedkeuring daaraan gegeven, en vandaag kwam dan het bericht dat Kamperfoelie nummer 11 vanaf vandaag op de website van de makelaar staat als te koop. Het huis is ook aangemeld bij de landelijke website Funda maar zal daar waarschijnlijk pas morgen op te zien zijn. En nu maar duimen dus!

De folder ziet er overigens geweldig uit. Er is een fotograaf langs geweest voor het maken van de benodigde foto’s en die is bijna een volle dag bezig geweest. Het resultaat mag er zijn want het ziet er in de folder allemaal geweldig uit. Zo goed zelfs dat ik tegen Riet zei dat als ik op de folder afga we eigenlijk gek zijn dat we gaan verhuizen…

Hier zijn een paar van de foto’s:

Kamperfoelie_11_Folder_Fotos

Eerste deadline Waterviolier

Het is een tijdje vervelend stil geweest rond ons nieuwe huis. Dat wil zeggen, er kwam er weinig informatie van zowel de makelaar als de aannemer en we hadden toch wel wat reacties verwacht want we hebben de nodige emails met vragen aan ze gestuurd.

Zelf hebben we beslist niet stil gezeten in de tussentijd. We hebben de hypotheek inmiddels helemaal rond en we hebben ook al gehoord dat alles inmiddels gereed ligt bij de notaris. We hebben het hele informatie-pakket van de aannemer ook doorgenomen en de emails die we hebben verstuurd zijn dan ook hoofdzakelijk vragen daarover. We werden al een beetje zenuwachtig over het gebrek aan respons op die vragen want de eerste deadline zit er al aan te komen.

Die eerste deadline betreft alle wijzigingen die opgegeven moeten worden voordat de ruwbouw-fase van start gaat, en de sluitingsdatum voor die wijzigingen is 18 maart en dat is dus al over een week. Gelukkig kregen we vandaag eindelijk bericht dat al onze aanvragen waren binnengekomen en daarmee zijn we dus klaar voor die eerste deadline.

En dan is het wachten nog steeds op de definitieve startdatum van het project. Er schijnt wat vertraging te zijn met het aanvragen van de bouwvergunning, wat pas gedaan gaat worden door de aannemer op het moment dat zeventig procent van de huizen is verkocht. We hoorden nu dat ondanks de grote belangstelling voor het project er nog steeds maar twaalf van de achttien huizen definitief zijn verkocht en dat is dus in principe één huis te weinig voor die zeventig procent doelstelling. Gelukkig staan alle nog niet verkochte huizen onder optie en het is dus een kwestie van tijd.

Ondertussen gaan wij verder met het uitzoeken van een badkamer en een toilet. Daarvoor zijn we al naar het bedrijf Bouwton geweest wat ook het toilet in ons huidige huis heeft verbouwd en dat prima had gedaan, vandaar dus onze keuze. We hebben al ruwe plannen gemaakt maar Riet is daarbij nogal voortvarend te werk gegaan en dat leverde een tamelijk buitensporig kostenplaatje op.

“We kunnen altijd nog gaan schrappen,” zei ze nog. Jaja…

Circus Maximus in Zoetermeer

Circus_Maximus_20160306En twee en een halve week na Dream Theater is er weer een van mijn favoriete bands in Nederland voor een optreden. Deze keer is dat de Noorse band Circus Maximus en die trad vanavond op in het Cultuurpodium De Boerderij in Zoetermeer.

Deze band is in Nederland nauwelijks bekend en dat bleek ook wel want de zaal was maar half gevuld. Volkomen onterecht als je het mij vraagt want deze band, bestaande uit onder anderen gitarist Mats Haugen en zanger Michael Eriksen, maakt fantastische muziek in hetzelfde genre als Dream Theater. Ondanks de geringe opkomst maakte de band een zeer gedreven indruk en het was dan ook zonder meer een geweldig optreden. Ongelofelijk eigenlijk dat zo’n goeie band zo weinig bekend is!

Zelf ben ik eigenlijk bij puur toeval op de muziek van deze band gekomen. Ik was in juni 2005 voor een werkbezoek bij Shell in Bergen, Noorwegen waar ik op een gegeven moment aan de praat raakte met mijn Noorse collega over muziek. Hij vroeg wat voor muziek ik zoal op mijn laptop had staan en ik antwoordde dat hij waarschijnlijk toch nog nooit van Dream Theater had gehoord. Hij haalde vervolgens zonder wat te zeggen een papier uit zijn zak wat een ticket bleek te zijn voor een Dream Theater concert in Oslo wat hij net diezelfde ochtend had geboekt…

Afijn, we raakten verder aan de praat, hij vertelde over de Noorse band die het voorprogramma zou doen voor Dream Theater en hij zorgde er ook voor dat ik de muziek van hun eerste (en toen nog enige) album kreeg. En inderdaad, die band was Circus Maximus…

Tafel gerepareerd… maar vraag niet hoe

Nou, het heeft even geduurd, dik drie maanden, maar we hebben onze eettafel en onze salontafel terug van het meubelbedrijf “De Jongens van De Wit” uit Leiden. De salontafel ziet er na de reparatie prima uit maar met onze eettafel is het compleet mis gegaan, die is vrijwel geruïneerd.

Wat was het geval, zoals ik al had geschreven waren van beide tafels de randen behoorlijk beschadigd bij het transport van de Filipijnen naar Nederland. Het meubelbedrijf had al aangegeven dat de reparatie moeilijk zou worden gezien de houtsoort (die in Nederland vrijwel niet te krijgen is) en vanwege het blijkbaar bijzondere proces waarmee de randen waren gelakt. Maar het enige risico zou volgens hen zijn de mogelijkheid of wat kleurverschil met de originele laklaag, en dat vonden we geen probleem.

Na de goedkeuring van de verzekeringsmaatschappij die akkoord ging met de offerte werden de beide meubelstukken bij ons thuis opgehaald. En daar ging het meteen al mis want ondanks onze waarschuwing dat met name de eettafel loodzwaar was kwamen ze van het meubelbedrijf maar met z’n tweeën. En jawel hoor, tijdens het korte stukje van onze voordeur naar de auto zagen ze kans om de eettafel tegen het tuinhek te stoten waarbij er flinke stukken van de tot dan onbeschadigde fineerplaten van het tafelblad werden gestoten.

Uiteraard kwamen de reparatiekosten van dat deel voor rekening van het bedrijf zelf maar die kosten waren nu gelijk wel een heel stuk hoger geworden. Blijkbaar hebben ze lang gezocht naar de goedkoopste oplossing en het lijkt er op dat ze er zich door die hoge kosten met een “Jantje van Leiden” hebben afgemaakt want toen de tafels vandaag eindelijk na veel heen en weer bellen werden afgeleverd zag de eettafel er verschrikkelijk uit.

De laklaag van de beide tafels is origineel zo glad als een aal met een prachtige matglans. De salontafel zag er nog steeds zo uit maar de eettafel was nu voorzien van een dikke onregelmatige laag glanslak, werkelijk niet om aan te gluren! Beter konden ze hem niet krijgen zeiden ze van het meubelbedrijf, wat moeilijk te begrijpen is aangezien de salontafel er wel gewoon goed uitziet.

En we waren zo trots op onze prachtige eettafel uit de Filipijnen…