Het gaat de laatste tijd heel redelijk met onze katten. De beide Filipina’s Abby en Monster zijn er een beetje mee verzoend dat ze het huis moeten delen met onze Nederlandse kat Paula, al wordt wel nog steeds strikt de tweedeling gehandhaafd tussen boven en beneden. Die tweedeling geldt overigens alleen voor Paula, want die waagt zich nog steeds niet boven terwijl de beide andere katten wel gewoon naar beneden komen.
Abby en Paula accepteren elkaar waarbij er alleen nog wat frictie ontstaat als Abby wil spelen. Ze is gewend om regelmatig een potje vriendschappelijk te worstelen met Monster maar daar is Paula toch niet van gediend. Eigenlijk moet ik zeggen dat Paula het niet begrijpt, die bekijkt de toenaderingen van Abby als hoogst ongewenst en denkt waarschijnlijk dat Abby van plan is haar aan te vallen. Abby op haar beurt lijkt niet te begrijpen dat Paula niet wil spelen maar haar pogingen om Paula hiervoor te benaderen worden wel steeds minder.
Monster is nog steeds wantrouwig en houdt Paula altijd in de gaten. De tussenliggende ruimtes zijn wel kleiner geworden maar als Paula te dicht in de buurt komt dan begint Monster nog steeds te blazen. Paula op haar beurt trekt zich totaal niets aan van Monster en verwaardigd zich meestal niets eens om op te kijken als er naar haar geblazen wordt. Sterker nog, af en toe gaat ze zo te zien bewust in de buurt van Monster zitten om te kijken wat er gebeurd, waarbij je uit haar hele houding kunt zien dat ze het wel amusant vindt.
In de vroege ochtend en ’s avonds krijgen Abby en Monster nog steeds regelmatig de kolder in de kop waarbij ze elkaar als dollen achterna zitten over de trappen. Dat de vloerbedekking op de bovenverdiepingen nog niet aan reepjes is gescheurd lijkt een wonder als je hoort hoe ze tekeer gaan.
Monster heeft daarnaast nog een andere afwijking, ze is van nature erg nieuwsgierig en duikt iedere opening in waar ze maar doorheen past. We wisten in Manila al dat het heel verstandig was om de wc-deuren goed te sluiten want als ze daar binnen wist te komen dan veranderde steevast de wc-rol in een enorme hoop snippers. Vanmorgen bleek dat je ook geen open verpakkingen van wc-rollen op de overloop moet laten slingeren…
Af en toe gaan we even kijken bij de bouwplaats waar ons nieuwe huis moet gaan verrijzen. Veel is er nog niet te zien maar er zit wel schot in. Nadat ruim vier weken geleden de heiwerkzaamheden waren begonnen zijn inmiddels alle fundamenten gelegd en bij het naastgelegen project Waterlelie, wat tegelijkertijd met project Waterviolier wordt uitgevoerd, is er al een begin gemaakt met het storten van het beton in de fundering.
Eindelijk weer eens kampioen na twaalf jaar! Daarmee werd de doelstelling van de afgelopen jaren, promotie naar de Topklasse, weliswaar gehaald maar er is toch een kleine kanttekening: de Topklasse bestaat volgend jaar niet meer doordat de KNVB alles weer door elkaar heeft gegooid. En eerlijk is eerlijk, “promotie naar de 3e divisie” klinkt toch een stuk minder indrukwekkend dan “promotie naar de Topklasse”…
Na jaren was het dan eindelijk weer zover, een optreden in Nederland van mijn all-time favoriete band Uriah Heep! Niet dat ze de afgelopen jaren niet in Nederland zijn geweest maar ik was gewoon om verschillende redenen niet in de gelegenheid om erbij te zijn.
De sfeer in De Boerderij was erg gemoedelijk want het publiek was gemiddeld zoals was te verwachten van meer dan middelbare leeftijd. Martin keek om zich heen terwijl we buiten stonden te wachten totdat de zaal open ging en concludeerde dat hij veruit de jongste aanwezige was. Dat scheelde inderdaad niet veel maar het was toch niet zo, want er bleken meer vaders te zijn die hun kroost zover hadden gekregen om mee te gaan.
Het had vandaag zomaar kunnen gebeuren en alles op Sportpark Nieuw-Zuid was er klaar voor. Mocht Quick Boys vanmiddag winnen en zou Noordwijk tegelijkertijd punten verspelen dan mocht Quick Boys zich kampioen van de Hoofdklasse B noemen.