Vier katten onder één dak…

Dat wij een weekendje weg gingen kwam voor Martin en Sandra goed uit. Hun houten vloer moest in de was gezet worden en nu konden ze bij ons in huis terwijl de vloer bij hun thuis ongestoord kon intrekken. Het enige potentiële probleempje was hun kat Loekie maar die namen ze gewoon mee. En dat leverde een interessante situatie op met vier katten onder één dak waarvan er maar twee goed met elkaar overweg kunnen.

Loekie en onze kat Paula hadden al eerder samen in ons huis gewoond met Martin en Sandra terwijl wij in het buitenland zaten, maar ook toen ging het al niet zo goed. Dat ligt waarschijnlijk aan Paula die een beetje contactgestoord is waar het aankomt op andere katten want zij en onze andere twee katten Abby en Monster hebben ook al een moeizame relatie. Nu staan Abby en Monster, die het overigens samen heel goed kunnen vinden, ook niet meteen enthousiast tegenover nieuwkomers dus je kunt wel nagaan hoe het ging tijdens het weekend.

Toen wij zondag thuiskwamen waren Martin en Sandra pleite en zaten de vier katten dus onbewaakt in huis maar gelukkig stond alles nog overeind. Paula was naar buiten gevlucht en Loekie zat bij onze thuiskomt bij het bed in de logeerkamer waaronder Abby en Monster een veilig heenkomen hadden gezocht. Nou is Loekie wel een gezelligheidskat en we werden dan ook hartelijk welkom geheten door haar. En aangezien ze op de flat van Martin en Sandra maar beperkte bewegingsvrijheid heeft vond ze de tuin weer helemaal geweldig en dat bleek meteen toen de deur naar de tuin openging.

Loekie_in_de_Tuin

Ook de twee Filipina’s kwamen schoorvoetend onder het bed vandaan toen ze zagen dat wij er weer waren en op een gegeven moment zat het hele gezelschap in de de tuin. Riet had de handen vol met het borstelen van met name Loekie en Paula die daar allebei uitgebreid voor gaan liggen. Het was geloof ik Riet’s bedoeling om op die manier zoveel mogelijk kattenharen buiten te houden, maar dat was tevergeefs…

Weekendje Wijchen

We hebben in die vier jaar in Manila verscheidene Nederlanders ontmoet waarvan de meeste net als wij daar voor werk een aantal jaren woonden, en met enkele daarvan hebben nog steeds contact dankzij de sociale media.

Ronald en Astrid uit Wijchen waren ruim twee maanden voor ons uit Manila terug naar huis vertrokken en we hadden afgesproken om na onze terugkeer naar Nederland een keertje af te spreken. Dat heeft door diverse omstandigheden wat langer geduurd dan we hadden verwacht maar het is er dit weekend toch van gekomen.

Afgelopen vrijdag vertrokken Riet en ik naar Gelderland waar we een hotel hadden geboekt net buiten Wijchen, mooi gelegen aan een aftakking van de Maas. Het hotel bleek eenvoudig maar mooi gelegen, met een gezellig cafe en een prachtig terras. Het weer werkte redelijk mee, het was weliswaar bewolkt maar droog en de temperatuur was aangenaam genoeg om lekker buiten op het terras te zitten met een drankje. We konden zelfs buiten zitten met het avondeten al werd het wel wat fris toen het zonnetje achter het hotel zakte.

Zaterdagochtend gingen we naar het huis van Ronald en Astrid waar we hartelijk werden ontvangen. Na de koffie en het bijpraten wandelden we door het gezellige centrum van Wijchen waarna we over de dijk langs de Maas naar het plaatsje Appeltern reden. Daar bezochten we de Tuinen van Appeltern, een uitgebreid complex van prachtig aangelegde tuinen, waar we tijdens het wandelen mooi wat ideeën konden opdoen voor de tuin van ons nieuwe huis. Laat in de middag reden we terug naar Wijchen waar we na een afzakkertje in de tuin bij Ronald en Astrid naar het centrum wandelden om daar te gaan eten bij restaurant Thuis bij Fien.

Vanmorgen hebben we op ons gemak ontbeten in het hotel waarna we weer richting Rijnsburg vertrokken na een heel gezellig weekend. Dat moeten we meer doen zeiden we tegen elkaar, maar ja, dat zeggen we altijd…

Wijchen_01

Wijchen_02