Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen, ik heb vanmorgen een interview gehad voor een andere baan! Nog steeds bij Shell, dat wel, maar als dit doorgaat dan gaat er binnenkort een heleboel veranderen.

Maar laat ik bij het begin beginnen. Ergens halverwege november, vlak voor mijn vakantie, kreeg ik een e-mailtje doorgestuurd door mijn huidge baas met daarin een aantal vacatures binnen Shell. Hij wees me op een van die vacatures met de opmerking dat ik daar mogelijk in geinteresseerd zou zijn. Nou, dat was ik zeker, want het was een vacature voor een Document Control Lead, iets wat me op het lijf geschreven is, maar het was ook nog eens voor een hele bijzondere locatie, namelijk in Irak!

Ik moest er precies twee seconden over nadenken, en heb meteen daarna gesolliciteerd. Pas daarna ging ik nadenken over Irak, en wat Riet er van zou vinden. Ik geef toe, het was niet erg netjes van mij maar ik besloot het voor me te houden totdat ik er meer van zou horen, want waarom zou ik er over beginnen als het toch niets zou worden, nietwaar. En lange tijd hoorde ik ook niets. Niet gedurende onze vakantie in Australie, en ook niet in de dagen daarna. Ik had me er eerlijk gezegd al bij neergelegd dat het toch niets was geworden, totdat ik gistermiddag een e-mailtje kreeg met de vraag of ik vandaag beschikbaar was voor een interview. Nou, dat was ik en vanmorgen had ik dus het gesprek. 

Tot mijn verbazing zat in het gesprek behalve mijn mogelijk toekomstige baas en twee Irakezen ook een ouwe collega van Sakhalin. Het blijkt namelijk dat hij degene is die ik zou moeten gaan vervangen. Het gesprek verliep voor mijn gevoel prima, en ik kreeg in ieder geval te horen dat ik op de short-list sta en dus een serieuze kandidaat ben voor de baan. Het wordt alleen wel afwachten want er moeten nog meer kandidaten geinterviewd worden, dus dat wordt duimen!