Nou, dat begon al goed vanmorgen. Ik stond om half vijf in de badkamer, draaide de kraan open en kreeg vervolgens een zielig straaltje wat na een minuut helemaal ophield. Ik had nog net genoeg water om mijn tanden te poetsen maar wassen en scheren ging niet meer. Niks aan te doen, ik maakte snel mijn bagage klaar en wilde net de deur uitlopen toen ik gerochel in de badkamer hoorde en jawel, het water was terug. Ik had nog net tijd voor een snelle was- en scheerbeurt dus ik kwam alsnog fris met mijn koffer aan bij de bus.

Ik leverde mijn kamp-pas en sleutel in want ik verwachtte hier tenslotte niet meer terug te keren. Aangekomen in het KAZ kamp liep ik met twee andere collega’s (die ook vandaag verkasten) naar de receptie voor de sleutel van een kamer in het kamp en wat denk je, mijn naam stond niet op de lijst! Helemaal onverwacht was dat niet want de informatie die ik gisteravond had gekregen gaf aan dat er ergens iets fout was gegaan, en ondanks de verzekering van de man die ik had gebeld dat alles in orde was vermoedde ik al dat dat niet waar was.

Ik liep snel naar het administratiegebouw waar de persoon die ik moest hebben zowaar al aanwezig was (het was net zes uur). en die hielp me alsnog aan een kamer. Hij regelde ook meteen dat mijn busreis in de middag naar het AMBP kamp werd gecanceld, dus alles is gelukkig toch goed gekomen alleen met wat meer rompslomp.

Nadat ik mijn koffer had gedumpt in de mij toegewezen kamer wandelde ik naar het restaurant om te gaan ontbijten toen ik een bekende tegenkwam: mijn ouwe maat John waar ik samen mee op Sakhalin had gezeten en die ik sindsdien niet meer had gezien. We hadden wel contact gehouden, dus hij wist dat ik zou komen en het was geweldig elkaar weer te zien. We hebben op kantoor uitgebreid bijgepraat want hij bleek in hetzelfde gebouw te werken als ik, en dat gesprek hebben we tijdens de lunch, tijdens het diner en ook daarna in een van de zitplekken op het kamp nog voortgezet.

Inmiddels staat mijn koffer weer gepakt, maar die hoeft niet ver. Morgenochtend breng ik die naar het appartement waar nu mijn collega Sachin nog in zit, daar kan ik alvast mijn kast inruimen. De koffer laat ik ook meteen daar dus ik reis morgen met weinig bagage terug naar Nederland.

Voor alle zekerheid heb ik wel even gecontroleerd of het vervoer naar het vliegveld gelijk goed geregeld is en dat bleek het geval. De bus vertrekt om twaalf uur en ik sta op de lijst…