De dagen verlopen hier grotendeels hetzelfde. Ik sta rond half zes op, ga om zes uur naar het restaurant voor het ontbijt en wandel daarna naar kantoor. Aan het eind van de middag wandel ik terug en dan ga ik meestal nog even naar de sportschool of het zwembad, daarna even douchen en dan naar het restaurant voor het avondeten. Soms klets ik daarna buiten nog wat met collega’s maar omdat iedereen de volgende dag weer vroeg op moet gaan we allemaal al redelijk vroeg in de avond al weer “huiswaarts”.

Op mijn kamer kijk ik meestal nog wat tv en als er niks van mijn gading is kijk ik iets op Netflix of ik blader wat door Youtube. Vanavond had ik zo’n Youtube-avond en al bladerend vond ik een filmpje van een concert van Uriah Heep van 17 februari 1976, in de Jaap Eden Hal in Amsterdam. Dat filmpje wilde ik wel even zien want ik ben daar bij geweest!

Het bleek geen echt filmpje maar meer een gemonteerde collage van foto’s die gemaakt waren tijdens dat concert. Maar goed, ik startte het filmpje en wat er gebeurt, zo’n 52 seconden na het begin verschijnt er een foto van de eerste rijen van het publiek en wie zie ik daar zitten: mezelf!

Ik herkende mezelf meteen, en ook mijn toenmalige maat Simon van den Berg waarmee ik toen op de TH in Delft zat. Ik herinnerde me zelfs die bollige gozer voor me (die met zijn programmaboekje zit te zwaaien) en zijn maat met dat rooie haar waar we mee aan de praat waren geraakt en die de hele tijd dikke joints zaten te roken.

Een onverwachte glimp uit mijn verleden, meer dan tweeënveertig jaar na dato. Is dat leuk of niet!