Ik had een goede nachtrust gepland in het Le Meridien hotel zodat ik vanmorgen uitgerust op de luchthaven van 

Dubai zou aankomen voor mijn vlucht naar Amsterdam. Dat was ondanks de zeer luxe kamer en het comfortabele grote bed niet gelukt, om de een of andere reden kon ik de slaap maar niet vatten en heb ik vrijwel de hele nacht wakker gelegen. Toen ik vanmorgen met de taxi naar de luchthaven werd gebracht was ik dan ook behoorlijk brak en aangekomen in de lounge zat ik behoorlijk te suffen en af en toe dommelde ik even weg.

Op een gegeven moment schrok ik op en keek op mijn horloge. Ik zag dat het pas kwart voor zeven was en dus tijd genoeg omhoog even mijn tanden te gaan poetsen en mijn hoofd onder de kraan te houden voordat ik naar de gate liep. Aangekomen bij de gate zag ik staan “Gate Closed” en zelfs toen ging er nog geen lampje branden. Wel vond ik het raar dat er nog helemaal geen mensen bij de gate stonden en ik keek nogmaals op mijn horloge. En toen viel het kwartje pas, ik was helemaal vergeten mijn horloge een uur vooruit te zetten en het was dus helemaal geen vijf voor zeven maar vijf voor acht!

Ik schrok me rot want ik was nu dus gewoon te laat voor het boarden en ik had dus mijn vlucht gemist. Een grondstewardess verwees me naar de ticket desk om mijn ticket om te laten zetten, maar door de consternatie kostte het me bijna een half uur en heel veel navragen om die ticket desk te vinden. Gelukkig kon ik worden overgeboekt op de volgende vlucht, maar die vertrok pas om kwart voor drie vanmiddag en het kostte me ruim tweehonderd euro extra.

Het werd dus een onverwachte lange zit voordat ik naar Nederland kon vertrekken. Ik bracht de tijd door in de lounge waar ik pontificaal voor een bord met vertrekkende vluchten had plaatsgenomen, ik wilde beslist niet het risico lopen om nog een keer mijn vlucht te missen. Onnodig te zeggen dat ik ruim een half uur voordat het boarden begon al bij de gate zat…

Gelukkig kon tijdens het ombouwen van mijn ticket ook mijn vervoer vanaf Schiphol naar huis ook worden omgezet zodat er na aankomst van vlucht EK147 een dikke Mercedes limousine op me stond te wachten.

Toen ik de aankomsthal zo’n beetje als eerste binnen kwam lopen (ik had alleen handbagage) stonden er in feite een stuk of vijfentwintig chauffeurs voor Emirates passagiers te wachten, moet elk een naambordje. Ik veroorzaakte nogal wat hilariteit toen ik zei, “Goedenavond Heren, ik heb er maar eentje nodig hoor”…