Toen ik naar Irak kwam moest ik om een visum te kunnen krijgen bloed af laten nemen en dat moest gebeuren in een door Irak goedgekeurde kliniek. Dat gebeurde dus in Dubai, onderweg voor mijn eerste bezoek aan Irak. We moesten twee dagen wachten in Dubai op de uitslag van het onderzoek naar mogelijke ziekten als Hepatitis en HIV infectie. We kregen de vereiste stempels in ons paspoort en we konden vertrekken naar Irak waar we ons visum kregen.

Zo’n bloedonderzoek moet in principe ieder jaar opnieuw worden uitgevoerd als we een nieuw visum moeten krijgen maar het HIV onderzoek moet iedere drie maanden gedaan worden. Gelukkig gebeurt dat hier gewoon in het kamp en omdat het voor mij inmiddels ook al weer drie maanden geleden was kreeg ik vorige week een email waarin ik werd verzocht om me vandaag te melden voor een bloedafname in de kliniek van het KAZ kamp. Vooraf moesten we onze paspoorten inleveren en die zouden we met een nieuw stempel uiterlijk morgenavond terug krijgen.

We moesten om half tien vanmorgen verzamelen (er moesten in totaal ruim dertig personen opdraven) in de recreatiezaal vanwaar we in groepjes naar de kliniek zouden worden geroepen. Omdat iedereen graag op tijd wilde zijn (zonder geldig bloed-stempel in je paspoort is je visum niet geldig) waren we ruim voor tijd al aanwezig, en ik stond net te kletsen met mijn maat Ali toen de Visa Manager naar me toe kwam.

“Are you Mister Willem?” vroeg hij. Toen ik bevestigend antwoordde vertelde hij me dat ik geen HIV test hoefde te doen en dus geen bloed hoefde af te laten nemen. “Want,” zo zei hij, “je bent te oud”. Hè???

Wat blijkt, vanaf je zestigste hoef je geen HIV test meer af te leggen voor je visum, en ik hoef dus helemaal niet meer op te draven voor die tussentijdse bloedafnames, alleen nog voor de jaarlijkse want ik moet nog wel getest worden voor alle andere enge ziektes.

Een paar minuten later kwam er iemand naar me toe die me mijn paspoort terug gaf. Er zat een geel briefje op de omslag waarop stond “over age”, oftewel te oud.

Ik weet nog effe niet of ik hier nou blij mee moet zijn of niet…