Mijn baas Amit had een taxi geregeld die ons naar het bedrijf Exterran bracht voor een bespreking met onze collega’s van dat bedrijf. Exterran is gelegen op een groot bedrijventerrein wat de Free Zone heet en wat tot mijn verrassing niet gelegen is in Dubai.

Dubai maakt deel uit van de Verenigde Emiraten, en dat zijn er in totaal zeven. Het emiraat waar de Free Zone is gelegen heet Sharjah, wat grenst aan de oostkant van Dubai. Sharjah is veel traditioneler dan Dubai en je ziet er dan ook niet alleen maar eindeloze rijen glimmende wolkenkrabbers. De reis duurde meer dan een uur want vanwege de verkeersdrukte op de veel kortere route namen we een omweg die helemaal om de gigantische luchthaven van Dubai heen ging.

De meeting bij Exterran verliep zoals verwacht. Onze tegenhangers waren verbijsterd over de eisen die wij als bedrijf stellen aan de informatie die ze contractueel moeten opleveren, iets wat we vrijwel altijd zien bij contractors.

Deze contractor verbijsterde ons echter doordat ze toegaven eigenlijk helemaal geen specifieke computer-programma’s te gebruiken maar vrijwel alles te doen met spreadsheets, zo’n beetje de meest ongelukkige keuze die je kunt maken als bedrijf. Het vervolg zal nog wel wat voeten in aarde gaan hebben…

Terug in Dubai aan het eind van de middag (na alweer een lange rit waarbij Haider naast de chauffeur vrijwel de hele tijd heeft zitten slapen) besloten mijn beide Irakese collega’s weer met Salim de stad in te gaan maar ik besloot in het hotel te blijven en de fitness te bezoeken.

De foto hierboven is genomen toen we terugreden naar Dubai. Dit is de oostkant van de stad waar nog niet zoveel te zien is van de imposant skyline met de boven alles uittorenende Burj Khalifa. Op de foto hieronder is rechts het gebouw te zien waar de kantoren zijn van Shell in Dubai. Daar zijn we overigens tijdens dit bezoek niet geweest.

’s Avonds in de fitness in het hotel liep ik een soepele vijf kilometer in iets meer dan een half uur, iets waar ik behoorlijk trots op was. De rest van de avond bracht ik door in de business lounge van het hotel, waar ik als enige van ons gezelschap toegang toe had gekregen, al heb ik geen idee waarom. Pogingen om voor het slapen gaan nog even contact op te nemen met Riet via Facetime en Whatsapp hadden pas na vele pogingen succes want de WiFi in het hotel is niet om over naar huis te schrijven. Inderdaad, toch een minpuntje…