In de morgen als ik opsta om kwart over vijf dan komt net zo’n beetje de zon op dus ik wandel nog steeds met daglicht naar kantoor. Terug in de avond is een ander verhaal want op dit moment gaat de zon al om half zes onder en dat betekent dat als we ’s avonds terug wandelen naar het kamp dat we dat in het donker moeten doen.

Er staan weliswaar overal straatlantaarns maar de lange weg langs de fabriek is toch behoorlijk donker en dat kan voor wandelaars problemen opleveren met achteropkomend werkverkeer. Nu is de maximum snelheid maar 20 kilometer per uur (en daar houdt iedereen zich ook strikt aan) maar toch kan een ongeluk in een klein hoekje zitten en er is dan ook gevraagd om te proberen zo zichtbaar mogelijk te zijn.

Sommige doen dat met de verlichting van hun mobieltje, anderen hebben een fietslicht aan hun rugzak geklemd (wat geen gek idee is want daar hebben we er thuis nog een paar van liggen) maar iemand hier in het gebouw had een nog beter idee. Op de lijst van bedrijfskleding die we kunnen aanvragen staan van die geel/groene veiligheidsvesten met van die oplichtende strepen en hij heeft een exemplaar besteld voor iedereen die gewoonlijk vanuit ons gebouw ’s avonds naar het kamp wandelt .

Vandaag werden ze afgeleverd en we kunnen dus vanaf vanavond veilig op pad.