9 oktober – Aankomst in Havana

Op onze 24e trouwdag zouden we om tien uur ’s morgens van Schiphol vertrekken naar Cuba. Op het vliegveld aangekomen om een uur of half acht was er een flinke tegenvaller, dik vier uur vertraging. We besloten dus maar in te checken zodat we in ieder geval de koffers konden afgeven, en daarna belden we Robin dat hij weer om kon keren zodat we nog een paar uur thuis konden wachten in plaats van de vertrekhal op Schiphol.

’s Middags vertrokken we uiteindelijk nog dik een uur te laat zodat we ’s avonds pas tegen zes uur  plaatselijke tijd landden op de luchthaven van Havana. In het uur dat we in de rij stonden te wachten voor de paspoortcontrole vond Riet een rookmaatje: Marjan, die met haar man Theo ook bij ons reisgezelschap bleek te horen. Onze reisleidster Paula stond in de hal te wachten en we konden gelijk door naar de bus want we waren de laatsten, de rest van het gezelschap zat er al in.

De bus bracht ons naar het hotel Ambos Mundos in het oude centrum van Havana waar we tegen half negen aankwamen. Theo en ik gingen snel naar de nabij gelegen Cadéca om euros te wisselen voor CUC’s, de speciale munteenheid van Cuba waarmee toeristen moeten betalen. Deze munteenheid had op dat moment vrijwel dezelfde waarde als de euro, in tegenstelling tot de “gewone” peso waar de Cubanen mee betalen en waarvan er op dat moment ongeveer zesentwintig in een CUC gingen. De toeristen betaalden dus zesentwintig keer zoveel voor alles als de Cubanen…

Maar de vakantie kon wat ons betreft nu beginnen, en terug in het hotel namen we in de bar voor het slapengaan ons eerste Cubaanse biertje van het plaatselijke merk Bucanero.

10 oktober – Eerste dag in Havana

Onze eerste echte vakantiedag begon met het ontbijt op het dakterras van het hotel wat een fantastisch uitzicht bood. De stad was op zich fascinerend maar viel desondanks op door enorm gebrek aan onderhoud,  afgebrokkeld  pleisterwerk en aantasting door vocht.

Voor de ochtend stond er een stadswandeling op het programma met een tocht met Cititaxi’s. Na het verzamelen in de hal van het hotel wandelden we door een lange winkelstraat, de Obispo, naar het centrum en het Parque Central. Aangekomen op het plein voor het  Capitolio Nacional stonden de Cititaxi’s al klaar. De Cititaxi’s zijn een soort eitjes met een tweetakt motortje waardoor ze een takkenherrie maken en bovendien ontzettend stinken van de uitlaatgassen. De rit zelf ging in een hoog tempo door de oude stad waarbij regelmatig werd gestopt bij interessante plekken zoals het Station en de Universiteit.  Het Capitolio Nacional is een vrijwel exacte kopie van het Capitool in Washington en gebouwd ten tijde van de dictator Batista, die dikke maatjes met de Amerikanen (en de Amerikaanse maffia) was.

Na de lunch op de Plaza del Christo wandelden we door het oude deel van de stad met onder andere de Plaza de San Francisco, de Plazaz de Armas en de Plaza de la Catedral. We kwamen tijdens de wandeling langs het kleine cafeetje La Bodeguita del Medio waar de Amerikaanse schrijver Ernest Hemingway altijd zijn Mojito’s dronk.

’s Avonds gingen we met de hele groep uit eten bij restaurant Le Patio op de Plaza de la Catedral waarbij we aan een lange tafel zaten buiten op het terras. Er was grote hilariteit toen we na het bekijken van het buitengewoon uitgebreide menu van alles wilden bestellen maar de ober vertelde dat er in feite maar drie gerechten beschikbaar waren.

Theo, Marjan, Riet en ik bezochten na het diner de andere uitgaansgelegenheid die beroemd is geworden vanwege Hemingway, de Floridita. Daar dronk hij zijn Daiquiri’s, die toen vast een stuk voordeliger waren dan nu. Hij zit er trouwens nog steeds aan de bar, alleen nu gegoten in brons. De bar zelf was helemaal ingericht in Amerikaanse vijftiger-jaren stijl, tot en met de kledij van de obers aan toe.

Over Hemingway gesproken, ons Hotel, Ambos Mundos, was een tijdlang zijn verblijfplaats. Zijn kamer, die trouwens op dezelfde verdieping was als de onze, was ingericht als klein museum. We hebben dat “museum” overigens niet bezocht vanwege de belachelijk hoge toegangsprijs van 5 CUC per persoon.

11 oktober – Tweede dag in Havana

De ochtend werd besteed aan een fietstocht door Havana waarbij we ook andere wijken te zien kregen dan alleen het oude centrum.

We startten op de Plaza de Armas, vlak bij het hotel en we reden eerst een heel stuk langs de boulevard, de Malecon. Door de vroegere villawijken ging het richting Cementerio de Colón, een enorm grote en indrukwekkende begraafplaats. Daar maakten we een tussenstop voor een bezoek, maar eerst bekeken we nog even een paar prachtige oude Amerikaanse auto’s die vlak bij de ingang stonden. Na het bezoek aan de begraafplaats ging het richting de Plaza de la Revolucion. Daar hebben ze er op Cuba trouwens een heleboel van….

’s Middags was er nog een excursie gepland, deze keer met ouwe gerestaureerde Amerikaanse sleeën. De rit ging naar de overkant van de monding van de baai, langs het daar gelegen Fortelez de la Cabaña (het grootste fort van Zuid-Amerika) naar een heuvel waarop een enorm Christusbeeld staat. Vandaar was het uitzicht over de stad verbluffend mooi.

De laatste stop was in het dorpje Cojímar waar Hemingway had gewoond in de tijd dat hij op Zwaardvissen viste.

Die avond in het hotel was er op het dakterras een Cubaanse band die behalve de muziek ook dansdemonstraties verzorgde. Daarbij werd duidelijk dat muziek en dans op Cuba aan geen enkele leeftijd is gebonden en dat Europese heupen absoluut niet geschikt zijn voor dit soort bewegingen….

12 oktober – Van Havana naar Viñales

Onze eerste lange reisdag, we vertrokken ’s morgens om negen uur uit Havana in de richting van het stadje Viñales. Onderweg stopten we bij een sigarenfabriek waar helaas geen foto’s mochten worden gemaakt en waar vrijwel iedere medewerker onderhands sigaren aan ons probeerde te verkopen.

De volgende stop was een voormalige koffieplantage, daarna gingen de reis verder naar het nabijgelegen natuurgebied Las Terrazas, waar miljoenen bomen zijn geplant op voormalige koffieplantages. In een dorpje midden van het natuurgebied dronken we koffie bij Maria, een oud vrouwtje wat thuis koffie verkoopt aan toeristen. En dat was de lekkerste koffie die we hebben gehad in de hele vakantie!

De laatste tussenstop was bij de watervallen van Soroa waar we lunchten en er kon ook gezwommen worden. Tegen de avond arriveerden we in Viñales waar we werden ondergebracht  in een schitterend resort genaamd La Ermita.

13 oktober – Viñales

Er was nog wel een optionele wandelexcursie maar er waren maar een paar mensen die daaraan meededen, de overgrote meerderheid besloot een lekkere rustdag te houden in het prachtige resort La Ermita.  Gelegen op een heuvel was er een fantastisch uitzicht over de vallei met daarin het stadje Viñales, vooral vanuit de aan de rand van het resort gelegen eetzaal.

De ochtend werd besteed met luieren bij het zwembad in de zon.  In de middag besloten Theo, Marjan, Wim Vlijm en ik een wandeling te maken naar het stadje en daar gelijk de plaatselijke Cadéca op te zoeken om weer wat euro’s in te wisselen. Viñales is een echt Cubaans provinciestadje, klein en gezellig. Onderweg werden we regelmatig aangeklampt door mensen die vroegen of we die avond al een plek hadden om te eten. Dat bij mensen thuis eten is eigenlijk illegaal maar op die manier hopen de mensen wat CUC’s te bemachtigen, en het schijnt wat het eten betreft lang niet zo slecht te zijn.  Wij deden op een terrasje een biertje, waarvan de prijs de helft was vergeleken met Havana.

’s Avonds na het eten in een restaurant in het stadje dronken we nog wat in de bar bij het zwembad van het resort. Er was uiteraard weer muziek en het werd weer heel gezellig en heel laat. Dat halverwege de avond overal de stroom uitviel mocht de pret niet drukken….

14 oktober – Van Viñales naar Cienfuegos

Weer een lange reisdag met als einddoel Cienfuegos. Tijdens de busreis maakten we verscheidene tussenstops waarvan een bij een sigarenfabriekje waar we konden zien hoe de traditionele Cubaanse sigaren met de hand werden gemaakt. Fotograferen was verboden en we mochten zelfs geen tassen meenemen. Al snel bleek waarom, want vrijwel iedere werknemer tot aan de bedrijfsleider toe probeerde ons sigaren voor onze zeer gewilde CUC’s te verkopen. En dat was uiteraard hartstikke illegaal…

Aangekomen in Cienfuegos zouden we overnachten in het hotel Jagua. Dat bleek een lelijk vierkant gebouw maar met heel aardige kamers en een fantastisch uitzicht over de baai en de stad. Er was nog de nodige schade zichtbaar die veroorzaakt was door een van de vele zware orkanen van dit jaar.

Na aankomst bekeken we het markante gebouw aan de overkant van het hotel, het Palacio de Vale, wat er schitterend traditioneel uitzag maar wat gewoon een restaurant bleek te zijn, en volgens onze gids nog niet eens een erg goed restaurant.

We aten daar dan ook niet die avond, Paula had voor de hele groep het diner geregeld bij mensen thuis in het dorpje Los Colorados. Het bleek een prachtige locatie, vlakbij de vuurtoren waar we net aankwamen toen de zon onderging. Het diner zelf bestond hoofdzakelijk vis maar het was weliswaar erg lekker maar ook erg veel…

15 oktober – Van Cienfuegos naar Trinidad

We zouden vandaag verder reizen naar Trinidad maar eerst was er ’s morgens nog een wandeling door Cienfuegos. Dat bleek een mooie stad die duidelijk welvarender was dan Havana want het zag er gewoon een stuk beter uit met kleurige en vooral beter onderhouden gebouwen en winkelstraten.

Riet had een hele dikke enkel van een paar ontstoken muggenbeten en kocht een paar makkelijke sandalen. Een jonge vrouw die haar hielp met alles in de drukke winkel bleek daar helemaal niet te werken maar die hielp “omdat ze zag dat we wel wat hulp konden gebruiken”. Was dat aardig of niet. En uiteraard moest Riet even later vanaf een bankje op het plein, in het zonnetje en dik dertig graden, even naar huis bellen om te vragen hoe het weer daar was. We zagen daar ook de jonge vrouw weer terug in een kiosk die om euros liep te bedelen die ze even later weer probeerde om te wisselen voor CUC’s.

Die CUC’s zijn door de Cubanen zeer gewild want niet alleen zijn ze veel meer waard maar ze kunnen dan ook dingen kopen die alleen te koop zijn in winkels waar je alleen met CUC’s kunt betalen.

Tegen het middaguur vertrokken we richting Trinidad, maar er werd besloten om een tussenstop te maken voor een optionele excursie. We zouden in Santa Clara het mausoleum van Che Guevara bezoeken. Iedereen vond eigenlijk dat als je Cuba bezocht dat je dat niet kon overslaan. Che is een van de grote helden van de Cubaanse revolutie en zijn beeltenis was werkelijk overal te zien, op gebouwen, op T-shirts, op munten, echt overal.

We arriveerden eind van de middag in Trinidad, in het alweer op een heuveltop gelegen resort Las Cuevas.  Onze gids Paula regelde die avond weer een diner bij een “thuis” restaurant, waarna we met een paar mensen naar de beroemde “trap naast de kerk” gingen waar bandjes speelden en gedanst werd. Gezeten op de trap tussen de lokale bevolking genoten we van de Salsa muziek en de dansende mensen. Paula woonde al een tijdje op Cuba en liet nog even zien dat ze al het een en ander geleerd had…

16 oktober – Trinidad

Vanaf de heuveltop waarop ons resort lag was het uitzicht over Trinidad geweldig mooi. Ons appartement was op een bovenverdieping dus vanaf ons balkon keken we uit over de stad. Deze dag was er een stadswandeling gepland met een rondleiding in de ochtend en daarna een vrij te besteden deel.

Riet besloot een wat groter vrij te besteden deel en ging helemaal niet mee, ze bleef lekker bij het zwembad. Toen ze daar naar toe wilde gaan en de voordeur van ons appartement opendeed stond ze trouwens oog in oog met een koe… Er liepen in het resort namelijk een paar paarden en koeien los rond.

De stadswandeling begon op het plein voor de “kerk met de trap”, waar we de avond ervoor van de muziek en dans hadden genoten. Trinidad is een schilderachtige stad, waar in het oude centrum sinds de Spaanse tijd nooit meer nieuwe huizen zijn gebouwd. Alle huizen zijn dus authentiek en de straten zijn geplaveid met kinderhoofdjes. En dat alles is beschermd stadsgezicht verklaard door de Unesco en dat betekent dat er nu zelfs af en toe geld is om het een en ander op te knappen.   Eén van de dingen die we bezochten was het plaatselijke museum waar een toren op staat met een prachtig uitzicht over de stad.

Na een bezoek aan een typische toeristenmarkt (ze leren daar snel) met houtsnijwerkjes, handwerkjes en meer van dat gesnor zochten we een restaurantje uit om wat te eten en uiteraard voor een Bucanero’tje het was twaalf uur geweest. En terwijl we op onze bestelling zaten te wachten (uiteraard broodjes ham-kaas) barstte er een gigantische stortbui los…

Jammer genoeg regende het ’s avonds weer dus die avond geen muziek en dans op de trap. Wel weer een gezamenlijk diner bij hetzelfde thuisrestaurant als de avond ervoor want dat was goed bevallen. Deze keer begon het echter te gieten en moesten we verkassen naar een overdekte veranda. En als klap op de vuurpijl viel tot grote hilariteit van iedereen (behalve de kok) ook de stroom nog weer eens uit….

17 oktober – Van Trinidad naar Camaguay

De volgende dag was weer een lange rit met als eindbestemming Camaguey. De eerste korte tussenstop was op een voormalige suikerriet plantage.

Daar zat een bijzonder verhaal aan vast, want volgens de legende waren er twee broers verliefd geworden op dezelfde vrouw, en de vader van de broers zei dat degene die de hoogste toren zou bouwen of de diepste put zou graven zou met de vrouw mogen trouwen. Toen de toren en de put klaar waren bleek de toren precies even hoog als de put diep was en is de vader zelf maar met de vrouw getrouwd. Of het verhaal waar is is niet duidelijk maar de toren en de put zijn er nog.

Vervolgens ging het met allen nog een korte lunchstop in één ruk door naar Camaguey waar we pas aan het eind van de middag aankwamen. We verbleven in het Gran Hotel Camaguey, een prachtig koloniaal gebouw met veel donker hout en midden in het centrum. Het had ook weer een dakterras van waaraf we een geweldig uitzicht hadden over de stad.

De stad zelf had een heel merkwaardig stratenplan, de straten liepen allemaal kriskras door elkaar. Dat was in de middeleeuwen zo ontstaan om het voor binnenvallende piraten moeilijk te maken om de weg te vinden in de stad. Vroeg in de avond deden we een fietstour door de stad konden we zelf ervaren hoe ingewikkeld het in elkaar zat. Het werd ook afgeraden om zelf uit wandelen te gaan….

18 oktober – Van Camaguay naar Santiago de Cuba

We vertrokken de volgende ochtend al weer uit Camaguay naar Santiago de Cuba en we gingen zelfs een uurtje eerder weg omdat er onderweg slecht weer werd verwacht. We hadden inmiddels gehoord van de orkaan Wilma die over Cuba zou trekken en de verwachting was dat we daar onderweg last van zouden ondervinden.

Tot aan Bayamo ging het best maar toen we daar aankwamen voor een korte rondleiding en de lunchpauze viel er net een bui. Tijdens de lunch vielen er ook een paar druppels op Wim Vlijm maar die kwamen uit de airco die boven zijn hoofd hing….

Vanuit Bayamo ging het in één ruk door naar Santiago de Cuba en we zagen de lucht al steeds grijzer worden. In de heuvels vlak voor onze eindbestemming van die dag bezochten we in het mijnstadje El Cobre de Basilica de Nuestra Señora del Cobre. Deze basiliek is momenteel de drukst bezochte pelgrimsplaats van Cuba. Hier is een beeldje te zien van Maria de Beschermheilige dat in 1606 door een paar vissers op zee is gevonden.  Hij ligt in de heuvels die het begin vormen van de Sierra Maestra.

Het resort San Juan in Santiago de Cuba was niet echt geweldig. Het had er al dagen geregend blijkbaar en alles was dus vochtig, ook de kamers. En ons appartement was alleen te bereiken via smalle paadjes die overgroeid waren met heel veel kletsnatte struiken en grote planten….

Die avond tijdens het gezamenlijke diner begon het uiteindelijk dan toch te gieten.

19 oktober – Santiago de Cuba

De hele nacht had het geregend en ook ’s morgens goot het nog. Dat had de nodige gevolgen voor onze kamer want daar rook het heel erg muf naar schimmel door het vocht. We wilden in een winkeltje in het hotel een paraplu kopen maar dat was dicht, de winkeljuffrouw kwam niet want het regende…

Het programma voor die dag viel dus in het water. Voor de wandelingen regende het te hard en toen bleken ook de musea nog eens dicht vanwege de regen. Ook de voormalige Moncada kazerne die in 1953 was aangevallen door Fidel Castro tijdens zijn eerste poging tot een revolutie (die trouwens mislukte) was gesloten, we moesten het doen met de aanblik van de buitenkant vol met kogelgaten. We gingen dus maar naar het Casa Grande hotel in het centrum van de stad aan het Parque Céspedes.

Op dit plein in het stadhuis riep Fidel Castro de overwinning van de revolutie uit vanaf het balkon van het stadhuis. Ook aan het plein ligt het Casa de Velázques, het oudste huis op Cuba en één van de oudste huizen in heel Latijns Amerika. Aan het plein ligt ook tegenover het stadhuis de kathedraal Nuestra Señora de Asunción, daterend uit 1522. Het uitzicht vanaf het dakterras van het hotel was ondanks de regen weer geweldig. Na de koffie bezochten we nog het theater en de plaatselijke Casa de la Trova, een muziekcentrum zoals je dat op Cuba in vrijwel iedere plaats kan vinden.

Tegen de middag kregen we gelegenheid om zelf wat rond te neuzen in de stad maar omdat het bleef regenen gingen  we op zoek naar een restaurant om wat te eten. We vonden iets van onze gading en we kregen omdat we de enige bezoekers waren een privé concert aan onze tafel. Geweldige muzikanten weer en hoewel zij nauwelijks Engels spraken en wij vrijwel geen Spaans was het heel erg gezellig.

Terug in het resort speelden we een paar potjes pool in de speelzaal waar een groep mensen naar een voetbal wedstrijd zat te kijken op een heel klein tv’tje.  Het was trouwens een wedstrijd uit de Europese Champions League, niet te ontvangen voor de mensen thuis maar wel in de toeristenhotels….

Die avond klaarde het wat op en werd het weer erg gezellig in de bar bij het zwembad, mede dankzij de Cuba Libres.

20 oktober – Van Santiago de Cuba naar Guardalacava

De laatste etappe ging op donderdagochtend van Santiago de Cuba naar Guardalavaca, onze eindbestemming. Dat ing met een hoop gehots en geklots onderweg want de weg er naar toe was ontzettend slecht. Maar vlak na de middag kwamen we dan toch aan in ons laatste resort Las Brisas, net buiten het stadje Guardalavaca. Hier zouden we de laatste dagen van onze reis verblijven op basis van All-Inclusive.

En dat was, zoals Harry, onze Drentse reisgenoot, al vrij snel opmerkte, “Vreten en zoepen to’je niet meer kunt”…. En we ontdekten al snel dat het grootste gedeelte van de gasten Engelsen waren die dat erg letterlijk namen. Het resort zelf was prachtig, direct gelegen aan een prachti strand, en het was er op zich nog redelijk rustig ook.

We namen er afscheid van onze reisleiding Paula en Jorge en de beide chauffeurs, en namen het er de resterende dagen lekker van op het prachtige strand.

21-23 oktober – Guardalacava

We werden tijdens ons verblijf in Guardalavaca op de hoogte gehouden van de orkaan Wilma en we werden ook voortdurend gesms’t vanuit Nederland met de vraag hoe het met ons ging en of we er nog last van hadden.

Nou, dat hadden we niet, wij merkten helemaal niks van de orkaan die blijkbaar tijdens ons verblijf in Santiago de Cuba langs getrokken was. We genoten dus van zon, zee en strand en maakten wandelingetjes in de buurt van het hotel.

Zondag de 23e was onze geplande vertrekdag en we zaten dan ook tegen vieren allemaal gepakt en gezakt in de hotel lobby te wachten op de bus die ons naar het vliegveld zou brengen. Toen ging de telefoon bij de receptie en even later werd ons medegedeeld dat onze terugvlucht één of zelfs meerdere dagen was uitgesteld omdat het vliegtuig niet in Havana kon landen vanwege de orkaan die daar op dat moment overheen trok.

Er was even consternatie omdat we onze kamersleutels uiteraard al hadden ingeleverd, maar even later werden er nieuwe rondgedeeld met de mededeling dat de extra dag of dagen voor kosten van de reisorganisatie waren. Een half uur later lagen we dus allemaal weer op het strand…

24 oktober – Terug naar huis

De volgende ochtend was er aan het ontbijt wat consternatie omdat mensen van een andere reisorganisatie te horen hadden gekregen dat ze om elf uur ’s morgens zouden vertrekken, en aangezien ze dezelfde vlucht hadden als wij besloten we ook even te gaan informeren. Van onze reisorganisatie hoorden we dat we pas ’s avonds zouden vertrekken dus gingen we maar weer naar strand. Erg vervelend was dat weer…

Om een uur of elf, we wilden net met een paar nog een keertje gaan zwemmen, werden we gewaarschuwd dat we toch nog om twaalf uur zouden vertrekken. De koffers waren nog vrijwel gepakt dus we waren allemaal ruim op tijd klaar. En zo vertrokken we om twaalf uur per bus naar het vliegveld van Holguin. Daar aangekomen duurde het uiteindelijk tot dik drie uur voor we vertrokken. We vlogen in plaats van direct naar Amsterdam eerst naar Havana, want daar moesten nog passagiers worden afgezet en opgepikt. De terugreis duurde dus iets langer dan verwacht maar uiteindelijk landden we om een uur of negen de volgende ochtend op Schiphol.

Waar het koud was, en winderig, en nat…

Foto’s

De foto’s van onze vakantie op Cuba kun je zien via albums op een andere website. Omdat het er zoveel zijn heb ik ze verdeeld over meerdere albums waar je automatisch naar toe gaat als je op een van deze titels klikt:

• 10 oktober: Eerste dag in Havana
• 11 oktober: Tweede dag in Havana
• 12 oktober: Van Havana naar Viñales
• 13 oktober: Viñales
• 14 oktober: Van Viñales naar Cienfuegos
• 15 oktober: Van Cienfuegos naar Trinidad
• 16 oktober: Trinidad
• 17 oktober: Van Trinidad naar Camaguey
• 18 oktober: Van Camaguey naar Santiago de Cuba
• 19 oktober: Santiago de Cuba
• 20-23 oktober: Guardelavaca
• 24 oktober: Vertrek vanaf Luchthaven Holguin

 

Zo kun je de foto’s bekijken:

Als je op een van de bovenstaande links hebt geklikt kom je op de eerste pagina met de foto’s van dat album. De foto’s worden getoond in klein formaat, rechts onderaan je scherm kun je door de pagina’s met foto’s bladeren door op de paginanummers te klikken:

Als je een bepaalde foto in het groot wilt bekijken dan kan dat door er simpelweg op te klikken.

Als een foto groot in beeld is kun je vanaf die foto ook een diashow starten door middel van de meest rechtse van de drie buttons die zichtbaar zijn links bovenaan de foto:

Als de diashow is gestart zie je rechts beneden de foto’s buttons waar je op kunt klikken om de diashow te (her)starten, te pauzeren en te stoppen.

Veel kijkplezier!