Vandaag ben ik met broer Alex en neef Bastian naar Utrecht geweest voor de StarWars Identities tentoonstelling. In de bioscoop CineMec worden daar in vitrinekasten in donkere zaaltjes zo’n tweehonderd poppen, schetsen, schaalmodellen en kostuums tentoongesteld, afkomstig uit de filmarchieven van Star Wars-bedenker George Lucas.
De tentoonstelling gaat vooral over de eerste zes films die zijn uitgebracht. Als bezoeker volg je de levensloop van Luke Skywalker en zijn vader Anakin, waarom werd Luke een strijder voor het goede, terwijl zijn vader voor het kwaad koos en transformeerde tot Darth Vader. De route die je volgt duurt ongeveer een uur, waarbij je met het aan het begin van de rit gekregen polsbandje allerlei activiteiten kon doen waaruit aan het eind je eigen StarWars-figuur werd getoond, gebaseerd op je antwoorden op vragen en keuzes onderweg. Ikzelf ging al aan het begin ergens de mist in door een vraag te missen dus ik heb het er verder ook maar bij gelaten.
Prachtig waren de werkschetsen waaraan je kon zien hoe bepaalde figuren tot stand waren gekomen (sommige zagen er eerst heel anders uit dan hoe ze uiteindelijk in de films waren gekomen), en natuurlijk de originele kostuums. Een bijzondere plek was er natuurlijk voor het kostuum van Darth Vader, en terecht…
Aan het eind van de middag waren Riet en ik uitgenodigd bij onze buren voor een nieuwjaarsborrel. Dat was gezellig, met uiteraard zelfgebakken oliebollen, en er was op een gegeven moment een onverwachte bezoeker. Terwijl wij binnen stonden te kletsen zagen we opeens op het terras een muis opduiken die zich te goed ging doen aan een bakje met voer voor de kippen.
De buurman vertelde dat ze regelmatig muizen zien lopen op hun terras. Ondanks dat hun tuin direct aan die van ons grenst hebben wij eigenlijk nog geen muizen gezien, althans geen levende. Dat zal ongetwijfeld te maken hebben met het feit dat wij drie katten hebben want die hebben al twee keer een vakkundig om zeep geholpen muis meegebracht…
Een paar weken geleden kreeg ik onverwacht een verzoek om me te gaan bemoeien met een nieuw Shell-project op de Noordzee met de naam “Penguin”. Ten eerste omdat ik toevallig over de expertise beschik die het project nodig heeft en ook nog eens omdat het project wordt uitgevoerd door het bedrijf Fluor, en nog wel hun vestiging in Manila waar ik tijdens mijn eigen tijd in Manila mee heb samengewerkt. Het gevraagde werk behoort eigenlijk niet tot mijn huidige takenpakket, maar omdat ik dit soort werk erg leuk vind en er blijkbaar geen andere kandidaten voor handen waren kreeg ik dispensatie van mijn huidige baas, op voorwaarde dat het een tijdelijke opdracht zou zijn.
Een vrij weekend in Manila! Er zijn wel wat dingetjes die ik voor mijn werk nog even moet doen omdat dat maandag klaar moet zijn maar dat zal me niet zoveel tijd kosten en ik kan dus het merendeel van de tijd besteden aan het verkennen van het nog steeds vertrouwde en ik durf rustig te zeggen dierbare Alabang.
Daarna wandelde ik terug naar het hotel om mijn werk af te maken, waarna ik weer overstak naar de Festival Mall. Daar ging ik alsnog de iPad Pro kopen die ik gistermiddag al opzij het laten leggen.
Laat ik eens iets vertellen over het bedrijf waar ik voor ga werken, de Basrah Gas Company. Op de bovenstaande kaart kun je zien waar in Irak de stad Basra ligt, en dat is dus in de gelijknamige provincie Basra in het zuidoosten van het land, vlak bij de Perzische Golf en de grenzen met Iran en Koeweit.
Helemaal goed bleek het overigens nog niet want toen ons ontvangstcomité in de hal onze visa bekeek bleken er nogal wat (ook die van mij) te zijn waarin de naam van Shell niet werd genoemd als sponsor, terwijl dat wel moest. Gelukkig werd dat snel opgelost, een van onze begeleiders ging terug naar het visumkantoor waar het er gewoon even bij werd geschreven.
De bus rijdt vervolgens door de enorme stalen toegangsdeur van het kamp een soort van geul in met aan weerskanten hoge betonnen muren. Daarin moeten we na een bocht twee slagbomen passeren voordat we buiten het resort komen.
