Eindelijk weer een eigen kamer…

Mijn eerste eigen kamer was in mijn ouderlijk huis waar toen ik ging studeren een hok voor me werd gebouwd in onze tamelijk grote kelder. Daarvoor moest ik een slaapkamer delen met eerst een en later twee broers. Qua ruimte was dat hok in de kelder prima maar gezien de locatie, in het souterrain van de flat, niet zo erg want het was er ’s winters bitter koud en het was vanwege de nabijheid van de buren niet geschikt voor activiteiten met lawaai zoals feestjes, gitaar spelen of draaien van muziek.

In ons allereerste huis aan de Brouwerstraat had ik geen eigen kamer nodig want ga maar na, mijn stereo stond gewoon in de huiskamer en een PC in huis was toen nog een utopie. Vlak na de geboorte van Robin deed toch onze allereerste PC de intrede en die kwam te staan in een klein kamertje waar met moeite een klein bureautje in paste. Niet echt een “eigen kamer” overigens want Riet bracht net zoveel tijd achter de PC door als ik (King’s Quest!)

Toen we verhuisden naar de Kamperfoelie was er weer ruimte voor een “man cave” en dat werd de zolderverdieping. Dat ging een tijd goed maar toen Martin en Robin op een gegeven moment te groot werden om met z’n tweeën op een kamer te slapen (ja, de tijden waren veranderd) kregen ze elk een eigen kamer. Martin kreeg de zolder en ik verhuisde naar de kleinste slaapkamer op de eerste verdieping. Dat was op zich lastig voor Riet want die had ook ruimte nodig en in het algemeen zaten we krap in de opbergruimte, dus werd dat slaapkamertje op een gegeven moment verbouwd tot inloopkast. Voor de PC kwam er een mooi bureau in de woonkamer en dat was dat.

Ruimtegebrek is iets wat we in ons nieuwe huis beslist niet hebben, en ik verheugde me dus al maanden op het weer hebben van een eigen kamer. En deze keer een kamer die groot genoeg is voor een flink bureau met genoeg ruimte voor mijn laptop en patserige 27 inch beeldscherm, wat boekenkasten en zelfs voor al mijn gitaren en toebehoren.

Inmiddels ben ik helemaal geïnstalleerd in mijn eigen hok op de tweede verdieping, en ik mag wel zeggen, ik kijk af en toe tevreden rond…