Een meeuw en een regenboog

Mijn moeder is na haar operatie een aantal weken verpleegd in Huize Salem in Katwijk om aan te sterken maar haar verblijf zit er bijna op, volgende week mag ze terug naar haar eigen huis. En daar is ze blij mee want ondanks dat de verzorging in het verpleeghuis erg goed was vond ze het niksdoen de hele dag maar niks. Ze krijgt nog wel een verpleegster aan huis voorlopig om haar te helpen maar ook dat is gelukkig maar tijdelijk, binnenkort kan ze alles weer zelf. 

Vanuit haar kamer in Huize Salem kijkt ze op het park wat achter het verpleeghuis tegen de duinen aan ligt. Wij voetbalden hier als kind zijnde altijd, en het is nog steeds een voetbalveld als is het prachtige kunstgrasveld wat de gemeente Katwijk heeft aangelegd niet te vergelijken met de woestenij van zand en plukken gras waar wij het toentertijd mee moesten doen. Toen ik vanmiddag op bezoek was en we door het raam naar de voetballende jeugd keken streek er vlak voor onze neus opeens een ongenode gast neer op de balustrade van het balkon. Waarschijnlijk net als zijn andere brutale en roofzuchtige familieleden op zoek naar wat te snaaien…

Het heeft vandaag nogal wat geregend, maar dat leverde in de vroege avond bij het licht van de ondergaande zon vanuit onze tuin een mooi plaatje op van een regenboog.