Toen ik vanmorgen bij het IT-gebouw aankwam zat er voor de deur een kat op zijn gemak te pissen. Ze maakte zich totaal niet druk om mij toen ik langs liep, ze bleef gewoon zitten en toen ze klaar was ging ze nog steeds op haar gemak het plasje begraven. Daarna wandelde ze weg zonder me verder een blik waardig te keuren.

Of dit een voorbode was voor de rest van de dag weet ik niet maar het leek er wel op. Toen ik namelijk mijn laptop had opgestart bleek dat er nauwelijks te werken viel want het netwerk functioneerde niet zoals het zou moeten. En dat is lastig als je via dat netwerk verbinding moet maken met je bestanden die allemaal zijn opgeslagen op servers die in data centers staan in een ander werelddeel. Alles verliep moeizaam, inclusief de mail, dus het eerste uur heb ik weinig meer kunnen doen dan naar het scherm staren.

Al snel kwam er een bericht van onze netwerkafdeling. Het was niet een probleem waar ze zelf iets aan konden doen want er was ergens in het land een voor ons cruciale kabel doorgeknipt, waarschijnlijk bij graafwerkzaamheden. We zijn hier net als overal afhankelijk van wat er aan kabels in de grond ligt, maar daar wordt hier iets anders mee opgesprongen dan in bijvoorbeeld Nederland waar zoiets ook wel eens gebeurt maar zeker niet zo vaak als hier. 

Het was dus een moeizame werkdag want het probleem was pas aan het eind van de middag verholpen. Na het avondeten besloot ik wat te ontspannen met een Netflix-filmpje, maar wat denk je, deed de Wifi in het kamp het weer nauwelijks. Ik dacht nog, het zal toch niet? Maar jawel, al snel hoorden we dat er weer ergens een kabel was doorgeknipt…