Hoewel het de meeste expats wel bezighoud en de vraag “Ben jij hier met de Kerst of ben je thuis?” door vrijwel iedereen al aan iedereen is gesteld is er van een Kerstsfeer weinig te merken. Op kantoor zeker niet, wat natuurlijk niet vreemd is aangezien de meeste mensen hier moslim zijn en die vieren Kerst niet. Het is hier dan ook geen feestdag waarop iedereen vrij is, er wordt morgen gewoon gewerkt.

Het restaurant in het kamp is de enige plek waar wel een Kerstsfeer is. Dat werd de afgelopen twee weken al beetje bij beetje versierd met kerstverlichting, slingers en zelfs een paar kleine kerstbomen, en gisteren stonden er zelfs aan weerskanten naast de ingang twee Kerstmannen. Die zagen er overigens wel zodanig uit dat ik meteen visioenen kreeg van de Filipijnen waar ze ook gek op dit soort dingen zijn.

Allebei de Kerstmannen, niet levensgroot maar toch zeker een meter hoog, waren voorzien van een saxofoon en een van de twee bewoog zelfs swingend heen en weer op de maat van muziek. Niet helemaal de Kerstsfeer zoals we die in Nederland gewend zijn, maar meer zoals ik al zei die van de Filipijnen en waarschijnlijk ook van de Verenigde Staten waar zulke wanstaltigheden tenslotte hun oorsprong hebben.

Ja, wat zal ik er nog meer van zeggen, kijk zelf maar.