De Engelse term die de kop van deze blog (kortweg ERW) vormt betekent letterlijk in het Nederlands “Explosieve Overblijfselen van Oorlog”. Het omvat alle overblijfselen uit oorlogen uit het verleden die niet opgeruimd zijn en die mogelijk ontploffingsgevaar opleveren. Ook in Nederland komt dat nog steeds voor want er worden nog steeds onontplofte bommen gevonden uit de Tweede Wereldoorlog, bij opgravingen of nieuwbouwprojecten. En zeker in onze woonplaats Katwijk weten we er alles van, want in vrijwel iedere familie zijn in vorige generaties in de visserij slachtoffers gevallen toen hun vissersschip op zee op een mijn liep uit de Eerste of Tweede Wereldoorlog.

Hier in Irak, waar sinds begin jaren tachtig van de vorige eeuw drie grote oorlogen zijn uitgevochten (de acht-jarige oorlog met Iran en twee Golfoorlogen), stikt het nog van de onontplofte bommen, granaten en mijnen. Ook in de woestijn waar wij zitten is nog steeds gevaar en we horen dan ook regelmatig van incidenten. Vaak kan zo’n gevonden explosief worden opgeruimd maar helaas vallen er nog steeds onschuldige slachtoffers en niet zelden gaat het daarbij om kinderen. Zo zijn er in de eerste vijf maanden van 2019 vierentwintig incidenten geweest met Explosive Remnants of War en bij die incidenten vielen twee doden en negen gewonden, de meeste daarvan kinderen.

Zo ontplofte er in de woestijn niet ver ten westen van hier een landmijn waarbij een jongetje het leven verloor en een andere zwaar werd gewond; ze waren tijdens het ongeval schapen aan het hoeden. En niet zelden gebeuren er tijdens het opruimen van ERW ongelukken, ook bij werkzaamheden van ons bedrijf. Er wordt ten noorden van hier gewerkt aan een nieuwe gasfabriek en bij het bouwrijp maken van de grond worden regelmatig explosieven gevonden; recentelijk is het drie keer gebeurt dat gevonden explosieven bij het opruimen ontploften, waarbij gelukkig geen slachtoffers zijn gevallen.

Om iedereen gerust te stellen, het terrein van KAZ is al jaren geleden helemaal vrij gemaakt van ERW…