De eerste stappen zijn gezet, ik ben begonnen met het in elkaar zetten (assembleren heet dat geloof ik met een duur woord) van mijn eerste vliegtuigmodel in ik denk zo’n vijftig jaar! Het was wel weer even wennen en het eerste wat ik ontdekte was dat mijn ogen niet meer zijn wat ze zijn geweest. Had ik vijftig jaar geleden geen enkele moeite met de pietepeuterige onderdeeltjes van een model op schaal 1:72, nu zie ik dat dus echt niet meer.

Ik moest dus al meteen op dag éen het besluit nemen om een hulpmiddel aan te schaffen. Na enig zoeken vond ik een loep met een ingebouwde lamp (of een lamp voorzien van een loep, net wat je wilt), en dat bleek de oplossing te zijn. Ik ben nou eenmaal een perfectionist en als ik een model ik elkaar zet dan doe ik dat net als vroeger, zo perfect mogelijk.

Dat houdt in dat ik dus niet alleen de buitenkant schilder maar ook de binnenkant en dan ook helemaal als in de opgegeven specificaties. En ik weet het wel, het meeste van dat schilderwerk zie je na het in elkaar zetten nauwelijks meer maar dat interesseert me niet, ik weet dat het er zit en dat geeft mij nou eenmaal voldoening.

Omdat ik zo’n pietlut ben moest ik wel voordat ik aan de bouw begon nog even langs de hoobyshop om meer verf aan te schaffen. De jongens hadden me weliswaar voorzien van alle benodigde verf die op de doos stond vermeld maar dat bleken dus alleen de basiskleuren the zijn. Op de instructies in de doos stonden veel meer kleuren, voor als je het echt helemaal perfect wilde doen, en ja, ik voelde me dus aangesproken…

Maar het begin is er zoals je op de foto kunt zien.