Sinds jaar en dag is het de gewoonte bij ons thuis dat er al ruim voor Pasen een schaal met chocolade paaseitjes op de tafel staat. Riet is daar jaren geleden mee begonnen, toen nog met een grote glazen vaas en de laatste jaren op een zilveren (echt of nep, dat weet ik eigenlijk niet) schaal. Zolang het nog geen pasen is wordt die voorraad steeds aangevuld en Riet zorgt er altijd voor dat er verschillende smaken aanwezig zijn.

Toen onze beide zoons nog thuis woonden gingen er heel wat van die eitjes doorheen en de voorraad moest dan ook regelmatig aangevuld worden. Tegenwoordig doen we veel langer met de voorraad, want hoewel Riet en ik er iedere dag wel een paar keer in snaaien minderde het aantal eitjes de laatste weken maar langzaam. Daardoor is er dit jaar bij mijn weten maar één keer een navulling geweest.

We deden dit jaar zelfs zo lang met de voorraad dat vandaag pas het laatste eitje van de schaal verdween, bijna drie en een halve week na Pasen…