Voor het tweede opeenvolgende jaar moesten we Moederdag anders vieren dan gebruikelijk omdat we nog steeds midden in de Corona-crisis zitten en er nog steeds restricties gelden. De regel is op dit moment dan wel maximaal twee bezoekers per persoon per dag maar daar kun je in principe natuurlijk met een Moederdag niet mee uit de voeten. Vandaar dus weer gespreid bezoek voor allebei de moeders.

Voor mijn moeder betekende dat een bezoekje op zaterdag in plaats van zondag omdat mijn oudste broer normaal gesproken altijd op zondag naar mijn moeder gaat. Omdat mijn jongste broer ook vandaag zou komen en de verwachting was dat dat ’s middags zou zijn gingen Riet en ik ’s morgens, met ons jaarlijkse cadeau: een plant voor buiten op de tuintafel.

Terwijl we aan een bakkie zaten kwam onverwachts mijn oudste broer binnen met zijn kleinzoon. We zien elkaar niet zo vaak dus we besloten de regels voor bezoek dan maar even op te rekken (tenslotte zijn mijn moeder en ik al gevaccineerd).

Maar even later werd er weer aangebeld en jawel, daar stonden mijn jongste broer met vrouw en kinderen voor de deur! Helaas betekende dat dat Riet en ik toch maar moesten vertrekken want anders zou het wel heel erg druk worden.

Jammer, want zo vaak zitten we als broers niet meer met zijn drieën in één kamer. Normaal gesproken gebeurt dat juist bij gelegenheden als deze maar door de omstandigheden kon dat dus deze keer niet zo zijn. Erg ongezellig, ons vroegtijdige vertrek, maar het is nog even niet anders en hopelijk is volgend jaar weer alles normaal.