Ik heb vannacht tien uur aan een stuk geslapen en werd vanmorgen goed uitgerust wakker. Het ontbijt in het hotel was uitstekend, al heb ik op zich matig gegeten (veel fruit, papaja’s!). Ik had in de hal afgesproken met Eric en samen wandelden we naar het kantoorgebouw waar Shell India zit. Dat was een wandeling van een kwartier of zo, en Eric was er al eens eerder geweest dus die wist de weg.

Bij het inchecken bij de receptie (gek genoeg op de zesde verdieping) kwamen er al twee bekenden opdraven: mijn maat Ayaz en Rutvi, die ik kende van de cursus in Chennai en die mij had geholpen om cadeautjes te kopen voor Gijsje en Maas.

De cursus was in het naastgelegen gebouw waar we via een brug op de zesde verdieping naar toe gingen. Na wat zoeken vonden we de cursusruimte, op de zevende verdieping: mooi ruim en licht. We hadden wat problemen met het koppelen van onze laptops aan het grote scherm maar dat kon gelukkig worden opgelost (dankzij Rutvi) voordat de cursus daadwerkelijk begon. Nadat de dertien cursisten waren gearriveerd konden we van start. Eric en ik hadden de agenda zo ingedeeld dat we afwisselend sessies presenteerden en we hadden ook een gastdocent, een collega uit India die het team van docenten moet gaan versterken. Ik kende hem nog van mijn tijd in Irak, dus het was leuk om ook hem weer te zien. Ook onder de cursisten zaten trouwens een paar ouwe bekenden, veelal mensen waar ik regelmatig contact mee had gehad maar die ik nog nooit in levenden lijve had ontmoet.

Al met al verliep de eerste cursusdag soepel en zonder problemen, en op de foto zie je Eric bezig met een sessie. We hadden goeie interactie met ons publiek, goeie discussies en interessante vragen. Eric en ik wandelden samen terug naar het hotel maar bij aankomst daar zei hij meteen, “See you tomorrow”, daarmee aangevend dat hij geen interesse had in een gezamenlijk diner of een drankje. Niet bepaald gezellig, maar ik ken hem al heel lang en ik weet hoe hij is. Ik vermaakte me overigens prima in de lounge met alweer lekker eten en twee Kingfishers.

Terug op mijn kamer belde ik zoals gewoonlijk even naar huis om even Riet’s stem te horen, en na nog een uurtje Netflix was het alweer bedtijd…