Sinds de jonge jaren van Robin en Martin hebben we de kermis tijdens de feestweek niet meer bezocht (of het moest zijn om oliebollen te kopen), maar dat gaat met ingang van dit jaar weer veranderen. Onze kleinkinderen Gijsje en Maas zijn nu oud genoeg voor de kermispret en dus namen Oma en Opa ze vandaag mee.

Voordat we naar de kermis gingen keken we eerst even rond op de braderie, die overigens wat tegenviel: weinig kramen en niet echt een interessant aanbod. We zagen bij de Voorhof een leeg tafeltje op het terras en dat kwam best uit want we hadden trek in koffie (en limonade natuurlijk voor de kleintjes) met gebak.

De kermis was leuk, twee rondjes in de draaimolen voor allebei en een rondje in de zweefmolen (met olifanten) waarbij Riet ook meeging. Gijsje mocht ook nog eendjes vissen en mocht als prijs iets uitzoeken, en dat werd in plaats van een van al die leuke knuffelbeesten een set met plastic troep die een kappersetje moest voorstellen. Maar ja, het was wel roze…

Aan het eind van de middag ging ik op weg richting Krimpen aan de IJssel. Daar had ik afgesproken met mijn ouwe Shell-maten voor onze jaarlijkse reünie. Deze keer dus niet in Rotterdam zoals gewoonlijk de afgelopen jaren, maar op verzoek van Joop deze keer op een locatie bij hem in de buurt, wat niet alleen te maken heeft met zijn hoge leeftijd (hij is 89) waardoor hij niet meer zo mobiel is maar ook met het feit dat hij ernstig ziek is. Het was in eerste instantie nog maar de vraag of hij er überhaupt bij zou kunnen zijn maar gelukkig lukte dat.

Het restaurant Noosa Waterfront is prachtig gelegen aan een kleine plas, net buiten de bebouwde kom. Net op het moment dat ik na enig zoeken het parkeerterrein opreed zag ik Joop met zijn Margriet al richting het restaurant lopen. Op het moment dat ik achter ze aanliep hoorde ik achter me de bekende stem van Walter die blijkbaar vlak achter mij was gearriveerd. Bij het restaurant aangekomen bleek dat Karel er al was en daarmee was ons gezelschap al compleet want andere Willem moest op het laatste moment verstek laten gaan vanwege een onderzoek in het ziekenhuis.

Het was jammer genoeg te warm op de nog beschikbare plekken op het terras en daarom namen we plaats aan een tafel binnen. Bij de rondgang om te horen hoe het met iedereen was bleek er het afgelopen jaar het nodige gebeurd te zijn. Van Joop wisten we al dat er met zijn ziekte geen behandeling meer mogelijk is, al bleek daar vandaag niets van, hij was gewoon weer zijn oude gezellige, goedlachse Joop. Karel bleek een hartoperatie te hebben gehad en loopt nu rond met een nieuwe hartklep. Met Willem in het ziekenhuis bleken alleen Walter en ikzelf dus in redelijk goede gezondheid.

Gelukkig werd het zoals altijd weer ouderwets gezellig, het enige minpuntje van de avond was dat niemand er aan heeft gedacht om een foto te maken van ons gezelschap…