We proberen onze tuin zo goed mogelijk zelf te onderhouden, en dat lukt aardig maar af en toe is het toch noodzakelijk dat er echte tuinmannen aan te pas komen. Omdat Riet nooit een leuk cadeau weet voor haar verjaardag had ze voor de tweede keer op rij als verjaardagscadeau het winter-klaar maken van de tuin gevraagd. En dat laten we dan meestal doen door hetzelfde bedrijf als wat onze tuin heeft aangelegd, de firma Van der Burg uit Rijnsburg.
We hebben zelfs een beetje historie met dit bedrijf want de oorspronkelijke baas Piet was een van onze buren toen we na ons trouwen in de Brouwerstraat gingen wonen. De huidige eigenaar is Piet’s zoon Rob die we dus nog als klein ventje hebben gekend toen hij een van onze buurjongetjes was.
De tuinmannen arriveerden vanmorgen vroeg met een bus met aanhanger. Het eerste wat ze zeiden was een compliment voor mij want ze vonden dat de platanen aan de kanaalkant prima gesnoeid waren. Ze waren de hele ochtend bezig met hun werkzaamheden en toen ze klaar waren zag de tuin er behoorlijk gekortwiekt uit. De aanhanger lag zo vol met gesnoeid groen dat er een flinke kop op zat.
Dat afvoeren van al het gesnoeide groen is voor ons altijd een hele opluchting want een van de redenen dat we zelf niet zulk groot onderhoud kunnen uitvoeren is dat we simpelweg met onze twee groenbakken niet genoeg capaciteit hebben om alles in één keer af te voeren. En aangezien de bakken maar om de twee weken geleegd worden zou het een behoorlijk langdurige klus worden. Tenslotte heeft het snoeien van de platanen me deze zomer ook acht weken gekost, niet vanwege de hoeveelheid werk maar omdat ik pas weer verder kon als de bakken geleegd waren…
De tuin ligt er dus weer prima bij, en wees gerust, Riet krijgt echt ook nog wel een ander cadeautje.
Het was alweer een heel gezellige avond, veel gelachen, en er werden dan ook al weer plannen gemaakt voor een volgende gelegenheid. De meningen daarover waren wel behoorlijk verdeeld dus er is nog niks concreets afgesproken, maar dat er een volgende keer gaat komen is wel zeker denk ik zo.
Het was al weer een hele tijd geleden maar vandaag was er dan weer eens een oppasdag. Omdat Sandra vanwege haar zwangerschapsverlof de laatste maanden veelal thuis is geweest was er voor ons geen “oppasdienst” maar Riet keek al geruime tijd uit naar dit moment, vooral omdat er nu niet alleen op Gijsje maar ook op Maas moest worden gepast. We hadden natuurlijk tussendoor wel af en toe een paar uurtjes opgepast maar vandaag was weer een hele oppasdag van acht tot vijf.
Desondanks moet ik toch constateren dat de Sint terrein aan het verliezen is ten opzichte van de Kerstman. De oer-Hollandse traditie is de laatste jaren onderwerp geweest van heel veel discussie over de kleur van Zwarte Piet, en de partijen stonden (en staan) daarin lijnrecht tegenover elkaar. Er zijn wel wat halfslachtige alternatieven ingevoerd met betrekking tot de kleur van Zwarte Piet maar het resultaat is blijkbaar dusdanig dat steeds meer mensen het Sinterklaasfeest liever links laten liggen.
Maar goed, die aanbieding dus. Het ging om gratis gebruik van twee SmartWiFi pods waarmee je je thuisnetwerk flink kunt verbeteren op plaatsen waar er slechte WiFi is. Normaal kun je die dingen bij Ziggo huren voor twee en een halve euro per stuk per maand, en dat ga je ook betalen als je ze na een jaar houdt, maar het geeft wel de kans om te kijken of er voordeel mee te behalen valt. Ik betwijfelde de dat, want ik dacht dat er overal in huis wel een redelijke WiFi verbinding was.
In eerste instantie dacht ik dat de gemeente Katwijk daarmee inhaakte op de traditie in veel steden om ieder jaar centraal een kerstboom te plaatsen, maar toen viel me op dat op de top van de kerstboom geen piek of ster was geplaatst maar een kroon. Dat is toch vrij ongebruikelijk, maar toen ik het spandoek las onder kerstboom werd het duidelijk: de boom was geplaatst door de Oranjevereniging ter ere van de 18e verjaardag van kroonprinses Amalia. de kerstboom was dus niet echt een kerstboom maar meer een oranjeboom…
Gisteren was het weer eens tijd voor een knipbeurt en zoals gebruikelijk ging ik daarvoor naar kapper Peursum aan de Langevaart. Ik ben niet zo’n heel regelmatige bezoeker van de kapper, ik kom daar ongeveer eens in de twee maanden en dat vind ik zat, zeker gezien het feit dat een gewone knipbeurt tegenwoordig al meer dan zesentwintig euro kost, en dat vind ik nogal wat. Maar goed, haar knippen kun je niet zelf, tenminste niet als je er een beetje fatsoenlijk uit wilt blijven zien, dus had ik een afspraak gemaakt voor half een.
Het koude weer van de afgelopen week heeft voor een welkome afwisseling gezorgd want het is nu eenmaal een gouden regel dat als het vriest dat het dan helder weer is. Dat betekende dat we eindelijk na een lange regenperiode de zon weer eens te zien kregen. Het was dan wel koud omdat door de vaak harde wind de gevoelstemperatuur nog een paar graden lager lag dan het werkelijk was, maar daar kun je je op kleden. Vanmorgen bij het opstaan was alles wit uitgeslagen en dat was goed te zien aan de voor de deur staande auto’s. En het was koud maar het zonnetje scheen wel en dat zorgt er doorgaans toch voor dat iedereen al meteen een beter humeur heeft.
En dat is dus gebeurd, en erger nog dan we allemaal hadden verwacht want met weer een lockdown had eigenlijk niemand meer rekening gehouden. Toen de geruchten van die lockdown afgelopen vrijdag de kop opstaken leidde dat afgelopen zaterdag tot een stormloop op de winkels. Logisch, want een van de geruchten was dat alle niet-essentiële winkels dicht zouden moeten en heel veel mensen wilden nog Kerstinkopen doen. En de geruchten werden bewaarheid want de winkels moesten inderdaad met ingang van deze week dicht. daar gingen de plannen voor mijn dagtripjes naar Haarlem, Den Haag en de Mall of The Netherlands…
Eenmaal binnen verliep de procedure vlot, mijn papieren werden gecontroleerd voordat ik naar een soort van incheckbalie door kon lopen. Bij een van de loketten daar werd mijn rijbewijs gecheckt op mijn ID en er werd een vaccinatieformulier uitgeprint. Ik kon doorlopen naar de enorme prikruimte waar we in groepjes werden doorgeleid naar een soort van prikstraatjes. Daar kreeg ieder van het groepje een stoel (anderhalve meter uit elkaar geplaatst) waarna er een dame langskwam met een karretje waarop de vaccinaties al klaar lagen. Zo werd het hele rijtje snel en vakkundig afgewerkt en konden we weer op weg naar de uitgang. Onderweg daar naartoe kwam ik langs een paar tafels waar ik mijn gele vaccinatie-boekje kon laten bijwerken en zo stond ik na amper tien minuten binnen alweer buiten, waar het gelukkig nog steeds droog was.
Ik mocht deze keer ook meehelpen en ik kreeg de schone taak om de knolselderij te snijden. Iedereen die dat wel eens heeft gedaan weet wat een taaie klus dat is, de helaas te vroeg overleden Amerikaanse komiek John Pinette heeft knolselderij wel eens vermeld in een sketch. Hij zei dat je knolselderij, of turnips zoals ze in het Engels heten, alleen klaar kan maken door ze eerst een uur tegen beton te meppen om ze zachter te krijgen en ze vervolgens minstens acht uur te koken. Zijn conclusie was dat als het zo moeilijk was om het te bereiden, het simpelweg geen voedsel wilde zijn.
Zelfs het aanbod van onze buurman Peter, die ieder jaar zelf oliebollen bakt in zijn schuur, om ons van oliebollen te voorzien kon Riet niet weerhouden om toch in de rij te gaan staan voor de kraam van Melle de Vries. Na een eerste blik op de lange rij besloot ze eerst maar een bakje te gaan doen bij haar vriendin Jo die daar om de hoek woont, en pakweg een uurtje later besloten ze om samen toch maar in de rij te gaan staan. Ze moesten aansluiten vlak voor de deur van de Grote Kerk, op flinke afstand van de gebakkraam.