Vanmorgen had ik mijn halfjaarlijkse controle bij de oogarts in het Alrijne Ziekenhuis in Leiden. Ik ging daar op de fiets naar toe want ik mag officieel nog steeds geen auto rijden omdat ik pas aanstaande donderdag mijn rijbewijs kan ophalen. Het fietsen viel trouwens tegen, het was behoorlijk koud onderweg en ik moest twee keer omrijden vanwege wegwerkzaamheden.
Uiteindelijk kwam ik nog net op tijd aan bij het het ziekenhuis en ik was tot mijn verrassing vrij snel aan de beurt ondanks een redelijk volle wachtkamer. De controle viel ook mee want er werd alleen maar een oogdrukmeting gedaan en toen die een gunstig resultaat liet zien hoefde ik verder geen tests meer te doen en kon ik alweer naar huis.
’s Middags was het de beurt aan onze katten voor hun jaarlijkse medische controle bij de dierenarts aan de Langevaart. Positief was dat ze allebei flink afgevallen bleken te zijn en onze inspanningen daarvoor bleken nu dus toch effect te hebben, Monster was een halve kilo afgevallen en Abby zelfs bijna een kilo! Minder goed nieuws was dat ze allebei last hebben van ontstoken kiezen en die zullen operatief verwijderd moeten gaan worden. Ze zijn allebei inmiddels de tien jaar gepasseerd en volgens de dierenarts zijn tandproblemen dus te verwachten.
De afspraak voor de operatie is gelijk gemaakt, en we weten inmiddels al dat dit een kostbaar grapje gaat worden. En dat komt nog eens bovenop het niet misselijke bedrag wat we voor de controle moesten betalen, bijna honderdnegentig euro! Dat is in vergelijking met vorig jaar bijna een verdubbeling, die uiteraard na een verontwaardigde opmerking van Riet werd afgedaan met de gebruikelijke excuses zoals “Corona” en “Alles is duurder geworden”…
De vlucht naar Amsterdam was helaas niet met een dubbeldeks Airbus A380 maar met een “gewone” Boeing 777, maar alweer zat ik comfortabel want ook nu was de stoel naast me niet bezet. Ik probeerde onderweg wat te slapen wat maar matig lukte, hooguit een uurtje, en verder heb ik een film gekeken (The Bourne Ultimatum want ik had net de eerste twee delen weer eens op tv gezien) en wat zitten lezen.
Op de tafel werd in het midden een rooster geplaatst met daarin gloeiende kolen, en nadat we al flink veel op onze borden geschept hadden gekregen (kipkrokantjes, lamsvlees, groente, kippenpoten en weet ik wat nog meer) kwamen daarop vleesspiesen als hoofdgerecht. Er was bijna niet tegenaan te eten en de meiden rusten ook weer niet voordat ik een aantal toetjes had geprobeerd.
Dat moest uiteraard een misverstand zijn en toen ik in mijn reisdocumenten keek bleek daar inderdaad uit dat ik wel degelijk geboekt had moeten zijn tot aanstaande zaterdag. Uit de documenten bleek bovendien dat het hotel die reservering had bevestigd, en het misverstand was dus wel degelijk hun fout. Het hotel ging het onderzoeken maar zorgde er wel gelijk voor dat mijn keycard weer werkte.
We worden elke dag gehaald en gebracht door een taxi, een Toyota Innova met twee extra zitplaatsen achter de achterbank zodat we er met zijn vijven redelijk ruim in kunnen zitten. Meteen als we de inrit van het hotel uitrijden moet de chauffeur invoegen op een drukke weg waar het zowel ‘s morgens als ‘s avonds een complete chaos is.
Dat invullen kon gelukkig via de telefoon, en de medewerker van Emirates liet me zien hoe het moest, maar ik moest wel even opzij stappen uiteraard om het formulier in te vullen. Dat ging moeizaam omdat er vragen in stonden die ik regelmatig op moest zoeken, zoals het adres a van mijn hotel, maar na dik een half uur geworsteld te hebben was het formulier online ingediend en dat leverde een nummer op wat nodig was voor het inchecken. Nadat een drietal erg lastige Arabieren voor mij (twee wilden een upgrade naar First Class) eindelijk klaar waren werd ik alsnog snel ingecheckt.
De korte conclusie was dat mijn Apple Time Capsule, het apparaat wat mijn netwerk- en Internetverbinding op de tweede verdieping verzorgd, kapot was. Helemaal verbazend was dat niet want een paar weken geleden had de harde schijf van het apparaat het al begeven en blijkbaar werkte nu ook het netwerkgedeelte niet meer. Het apparaat moet dus zo snel mogelijk vervangen worden maar daar had ik op dat moment natuurlijk niks aan, en er zat maar één ding op: naar het kantoor in Rijswijk om vandaag van daaruit te werken.
Gisteren was voor Gijsje een belangrijke dag, ze ging voor het eerst naar de basisschool. Het was niet helemaal voor het eerst dat ze naar school ging want al vanaf haar verjaardag ging ze naar de peuterschool dat was een andere school dan die waar ze nu op zit. Sandra had wat moeite gedaan om haar op de Juliana-school te krijgen omdat die wat makkelijker te bereiken is, en ook niet onbelangrijk, omdat een paar van Gijsje’s vriendjes en vriendinnetjes daar ook naar toe zouden gaan.
Als ik thuis werk, en dat doe ik minstens vier dagen per week, dan zit ik in mijn eigen kamer op de tweede verdieping. Daarbij heb ik altijd de deur van mijn kamer dicht, en dat heeft niks te maken met dat ik niet gestoord wil worden, of tocht of zo. De redenen zijn enerzijds omdat ik veel online zit te vergaderen en dan liever mijn medebewoner(s) geen overlast bezorg met mijn geklep, maar anderzijds omdat ik op die manier ongewenste bezoekers buiten houd.
De laatste dag van de feestweek wordt ook traditioneel afgesloten met een vuurwerk. Dat wordt altijd afgeschoten vanaf de overkant van het kanaal net naast de brug aan de Noordijkerweg, en dat was ook dit jaar het geval. wel waren er extra voorzorgsmaatregelen genomen door de brandweer omdat het de afgelopen weken erg droog is geweest en er dus een reëel gevaar was voor branden. Vanaf ’s middags stond er dan ook langs het kanaal al een brandweerwagen de omgeving waar het vuurwerk zou worden afgestoken nat te maken.
Maar ja, met twee kinderen op pad waarvan de jongste net een jaar is levert nogal wat logistieke uitdagingen op: luiertassen, kinderwagen en toch wel een behoorlijke afstand lopen voor Gijsje van ons huis naar het centrum van het dorp. Riet dacht daarom met de auto te gaan, maar dan is weer de vraag waar je die gaat parkeren want vrijwel het hele dorp is de hele week afgezet. De gebruikelijke parkeerplek achter het huis van Ans (pal in het centrum) was daarom ook niet bereikbaar.
