Nog steeds is niet alles geregeld op kantoor, met als belangrijkste probleem dat veel van mijn gegevens nog steeds niet zijn bijgewerkt naar mijn nieuwe situatie. En dat is lastig want veel dingen, zoals het krijgen van een mobiele telefoon, kunnen niet geregeld worden totdat mijn gegevens zijn bijgewerkt.
Maar ik ben uiteraard al wel begonnen met me een beetje in te werken. Dat moet ik veelal zelf doen want mijn voorgangster is inmiddels al vertrokken naar haar nieuwe baan. Gelukkig is die nieuwe baan twee verdiepingen lager dus bij vragen en problemen kan ik haar nog altijd even aanschieten.
Mijn team bestaat uit drie “man”, Fairuz (m) zit naast mij op kantoor, Fathin (v) zit in Miri, hier zo’n twee uur vliegen vandaan in Sarawak, en tenslotte Clarissa (v) en die zit in Manilla op de Filipijnen. Clarissa noemen we trouwens Cleng, want het schijnt op de Filipijnen de gewoonte te zijn om iedereen bij zijn of haar bijnaam te noemen.
Wat opvallend is op het werk is dat de Maleisiërs het allemaal koud op kantoor vinden. De air conditioning staat uiteraard aan en dat maakt het voor ons Westerlingen aangenaam, maar de lokale bevolking vindt het maar niks. Fairuz zit de hele dag achter zijn bureau met een jack aan wat tot zijn kin dicht zit terwijl de meeste dames een omslagdoek om hebben…
Verder is het best een gezellig kantoor. Weliswaar is het op onze verdieping zo’n grote open ruimte maar de bureaus staan allemaal in blokken van vier met daartussen een afscheidingswandje. Net genoeg voor wat privacy maar ook open genoeg om contact met je directe buren te hebben. En er wordt veel gelachen, dat is waarschijnlijk nog het belangrijkste!