Vandaag kwam er plotseling een verzoek om de week van de 11^e juni naar Oman te gaan. Eigenlijk zou de collega met wie ik samenwerk voor Oman die week gaan maar die heeft door omstandigheden een onverwachte en lange vakantie genomen. Er zit in Oman een nieuwe collega die ingewerkt moet worden en omdat we die niet weken willen laten zitten was de logische oplossing dat ik dan maar zou gaan.

Gelukkig kon alles nog snel worden geregeld, waarbij ik nog niet eens zozeer over de reis in zat maar wel over mijn visum. In tegenstelling tot wat ik dacht was het visum dat ik voor mijn vorige bezoek had geregeld geldig voor maar één bezoek en moest ik dus weer een nieuw visum aanvragen. Gelukkig ken ik nu de procedure en alles ging dus heel vlot, wat betekent dat ik volgens plan kan vertrekken.

Er is wel een tegenvaller, en dat is dat ik nu ons jaarlijkse bezoek aan de Whisky-avond in Leiden moet missen want dat is op de 10^e juni, de dag van mijn vertrek. Jammer, want ik had me best wel verheugd op een avondje whisky proeven met Robin, Astrid, Martin en zwager Aad. Gelukkig vond Robin een gegadigde voor mijn toegangskaart want het is uiteraard zonde om die ongebruikt te laten, de zwager van Astrid gaat nu mee.

Het worden dus een paar drukke weken, want na Oman ben ik maar een weekje thuis en dan ga ik weer voor twee weken naar Calgary in Canada. Het is heel vervelend allemaal, maar iemand moet het toch doen, nietwaar…