Maas twee jaar en weerzien met een ouwe maat

Onze kleinzoon Maas is vandaag jarig, hij wordt twee jaar. Ik zag vanmorgen al wat foto’s binnenkomen van een tochtje met de bus en hij is ook nog treinen wezen kijken op het Leidse station. Op zijn cadeautje van ons moet hij nog tot zaterdag wachten want dan is de viering, waar ik dus jammer genoeg niet bij kan zijn. Ik zou heel graag zijn snuitje willen zien als hij zijn cadeau open maakt…

Ikzelf had vandaag een lunchafspraak met mijn ouwe maat Stijn waar ik begin jaren negentig mee heb gewerkt bij Shell. Hij is in 1995 naar Canada geëmigreerd en woont sindsdien in Calgary. We hebben al die jaren wel contact gehouden maar we zagen elkaar natuurlijk maar heel af en toe, de laatste keer volgens mij een jaar of vijftien geleden in Rijswijk. En nu dus in Calgary, en het eerste wat we tegen elkaar dan ook zeiden was, “Wie had dat gedacht”.

We hebben geluncht bij een Ierse pub in de stad, heerlijk in de zon op een terras (het is hier nu vierentwintig graden en geen wind), en we hebben heel veel ouwe herinneringen op zitten halen. Een vervolgafspraak staat al, ik ga vrijdagavond bij Stijn en Marianne op bezoek. En afhankelijk van de plannen van de rest van het team nemen ze me in het weekend mee op pad naar de Rocky Mountains.