Tagarchief: Oman

Terug uit Muscat

Geplaatst op door oktober 25, 2023

Rond half vijf vanmorgen vertrok onze vlucht vanuit Dubai naar Amsterdam. Er was een kort oponthoud voor vertrek en het taxiën duurde ook tamelijk lang waardoor we al met al pas tegen vijven in de lucht zaten.

De vlucht zelf verliep vlot, ik had me voorgenomen om te proberen zoveel mogelijk te slapen en dat lukte zowaar redelijk. Dat wil zeggen, ruim drie uur slapen achter elkaar is voor mijn doen een behoorlijke dut aan boord van een vliegtuig, zelfs bij Emirates waar je in de Business Class zelfs een matrasje op je stoel krijgt om op te slapen. Meestal breng ik de tijd aan boord door met het kijken van films en dat zijn er soms aardig wat als een vlucht lang duurt.

Omdat ik weer met Emirates vloog stond er op Schiphol een taxi voor me klaar die me naar Rijnsburg bracht. Een mazzeltje voor Riet want die hoefde me niet op te halen…

Weer terug naar huis

Geplaatst op door oktober 25, 2023

Het was voor mij nog een volle werkdag op kantoor want mijn vlucht van Muscat naar Dubai vertrok pas vanavond om kwart voor negen. Mijn taxi arriveerde dus pas om vijf uur bij het kantoor vanwaar ik direct naar de luchthaven werd gebracht. Ik had mijn koffer vanmorgen meegenomen naar kantoor en ik hoefde dus niet terug naar het hotel om die op te pikken.

Mijn vlucht met Fly Dubai, niet bepaald een van mijn favoriete maatschappijen, vertrok zoals gewoonlijk weer te laat vanwege gehannes met de enorme hoeveelheden handbagage die mensen bij zich hadden maar uiteindelijk was ik rond een uur of elf vanavond in Dubai waar ik Hugo tegenkwam in de Business Lounge waar we gezamenlijk moeten wachten totdat morgenochtend om vier uur onze vlucht naar Schiphol vertrekt.

Hugo zat toen al uren in Dubai want hij had een eerdere vlucht uit Muscat, maar er was geen eerdere aansluitende vlucht naar Amsterdam en dus had hij een hele lange overstaptijd. Ik had hem aangeraden om te zien of hij gebruik kon maken van de regeling die luchtvaartmaatschappij Emirates heeft in Dubai, dat als je overstaptijd langer is dan zes uur dat je dan een hotelkamer krijgt. Daar heb ik zelf in mijn tijd in Irak herhaaldelijk van kunnen profiteren, en dat scheelt toch wel heel veel als je lang moet wachten. Maar helaas, in de kleine lettertjes staat (zag ik later pas) dat zowel je aankomende als je vertrekkende vlucht dan met Emirates moeten zijn. En Hugo was net als ik binnengekomen in Dubai met Fly Dubai, dus jammer maar helaas…

Op bezoek bij een oude bekende

Geplaatst op door oktober 25, 2023

Vandaag was er een bijzonder bezoek aan een ander bedrijf. Dit bedrijf, Petroleum Development Oman, opereert ook in de olie- en gas-sector in Oman en is in feite ook een bedrijf waarin Shell een aandeel heeft. Een deel van het project waaraan ik werk omvat het overnemen van bepaalde bestaande objecten en projecten van dat bedrijf en daarom wilden Hugo en ik daar een bezoek afleggen om een aantal openstaande vragen beantwoord te krijgen.

Voor mij was dit bezoek bijzonder omdat dit het bedrijf was waar ik veertien jaar geleden een aantal keer op bezoek was geweest. Toentertijd werden er vanuit Shell activiteiten uitgevoerd om bepaalde processen in dit bedrijf van de grond te krijgen en ik leverde daar een klein aandeel in. Er is in de afgelopen veertien jaar heel wat veranderd bij dat bedrijf, ik herkende lang niet alles maar wel met enige moeite het gebouw waar ik toen een aantal keer ben geweest. Er zijn in de loop van de jaren heel wat gebouwen bijgekomen en deze keer was onze meeting dan ook in een ander gebouw waar ik nog niet eerder was geweest.

We konden onze zaken allemaal afhandelen, waarbij we gelijk kennis maakten met een aantal mensen die we nog niet eerder in persoon hadden ontmoet. Onze eigen kleine delegatie bestond behalve mijzelf uit mijn collega’s Hugo en Malik en we waren naar het fabrieksterrein gereden met de auto van Malik. Dat was een enorme Dodge RAM pickup, die zo groot is dat Malik in de parkeergarage van ons eigen kantoor in Muscat op een bepaalde plek moet parkeren omdat hij anders de draai niet kan maken…

Leuk om weer eens terug te zijn bij Petroleum Development Oman na al die jaren, alleen jammer dat ik mijn toenmalige collega Youssof niet ben tegengekomen want die had ik graag even gedag gezegd.

Werklocatie

Geplaatst op door oktober 4, 2023

Als ik in Oman ben breng ik altijd een bezoek aan het kantoor van het bedrijf wat het meeste werk doet aan het ontwerpen van wat we met het Oman project gaan bouwen (of al aan het bouwen zijn). Het is eigenlijk gebruikelijk dat mijn team in hetzelfde kantoor zit als dit bedrijf, wat we in vaktermen de Engineering Contractor noemen. Dat was toentertijd ook de reden voor onze verhuizing van Kuala Lumpur naar Manila, want de Engineering Contractor voor het Malampaya project zat in Manila.

De reden voor die locatie bij de Engineering Contractor is simpelweg omdat daar de mensen zitten waar we zo’n beetje de hele dag contact me hebben. Daar zitten de mensen die het werk doen waarvan wij moeten zorgen dat die informatie wordt opgeslagen en verwerkt. Om eerlijk te zijn, het feit dat ik in Nederland ben gestationeerd is voor mij reden geweest om bij mijn baas in Shell Development Oman aan te geven dat ik op deze manier niet effectief mijn werk kan doen. Daarnaast mag ik ook maar vijftig procent van mijn tijd aan dit project besteden en ik vind dat een Project IM Lead (wat mijn huidige functie is in het project) fulltime beschikbaar moet zijn.

Nou hebben ze me voordat ik deze functie kreeg aangeboden om voor achttien maanden naar Oman te verhuizen, maar dat heb ik om verscheidene redenen afgeketst. Ten eerste wil Riet niet mee voor zo’n korte periode en ten tweede is er nog mijn aanstaande pensionering waardoor ik sowieso die periode niet vol zou kunnen maken. Jammer, dat wel, want ik had graag een poosje in Muscat gewoond…

Werken op zondag

Geplaatst op door oktober 4, 2023

Erg veel weekend heb ik niet gehad want afgelopen vrijdagavond ben ik afgereisd naar Oman, aangekomen net voor het middaguur op zaterdag, en vandaag was al mijn eerste werkdag in Muscat. Dat komt omdat het weekend in Oman, net als in de meeste andere landen in het Midden-Oosten, niet op zaterdag en zondag valt maar op vrijdag en zaterdag. En dat is al een verandering ten opzichte van mijn vorige bezoeken aan Oman een jaar of veertien geleden want toen viel het weekend nog op donderdag en vrijdag, wat helemaal een grote aanpassing was voor mij.

Er staan voor deze week twee bezoeken aan andere bedrijven op de nominatie, maar vandaag zijn Hugo en ik op het kantoor van Shell Development Oman, wat gelegen is op een minuut of tien met de taxi vanaf het hotel. Alle ritjes naar kantoor en terug naar het hotel zijn verplicht met een taxi want we mogen niet meer zelf rijden in Muscat, verordening van het bedrijf. De verkeerssituatie is mede door het toenemen van het aantal auto’s en het gebruik van mobiele apparaten tijdens het rijden zodanig verslechterd en gevaarlijker geworden dat we geen huurauto meer mogen om zelf te rijden.

Tijdens mijn vorige bezoeken was dat totaal anders. Toen stond er op het moment dat ik bij het hotel aankwam altijd een huurauto gereed op de parkeerplaats en ik kon daarover beschikken totdat ik weer vertrok. Alleen de ritjes vanaf het vliegveld en bij vertrek vanuit het hotel naar het vliegveld waren per taxi. Dit is inmiddels mijn derde bezoek aan Muscat dit jaar, en het verkeer zo eens bekijkend vanuit de taxi ben ik er eerlijk gezegd niet rouwig om dat de regeling is veranderd…

Middagje uit in Oman

Geplaatst op door oktober 4, 2023

Gisteravond vertrok ik met Emirates naar Dubai en deze keer was ik niet alleen, deze keer reisde ik samen met mijn collega Hugo. Zoals gewoonlijk tegenwoordig vertrok het vliegtuig weer eens te laat van Schiphol maar gelukkig waren we toch nog op tijd in Dubai voor onze vlucht naar Muscat. Het was wel haasten want nadat we onderweg naar de gate nog wat hadden gekocht voor onze gastheer David kwamen we bij de gate aan en daar was het boarden al begonnen.

Ook deze vlucht vertrok te laat (al zaten we nu al in het vliegtuig), en dus arriveerden we pas om kwart over elf vanochtend in ons hotel in Muscat. En dat was ook net op tijd want we hadden met onze gastheer David afgesproken om twaalf uur, hij zou ons ophalen en iets van de stad en de omgeving laten zien. Klokslag twaalf uur ontmoetten Hugo en ik in de lobby van het hotel David en maakten kennis met zijn vrouw Sara, waarna we met David’s auto op pad gingen.

We reden eerst wat rond in de buitenwijken van de stad waarbij we een kijkje namen bij de raffinaderij van Petrol Development Oman, het bedrijf waar Hugo en ik de komende week op bezoek gaan. We reden daarna de stad uit en volgden en weg door de rond de stad liggende rotsheuvels, waarbij we ook verschillende wadi’s tegenkwamen. Wadi’s zijn een soort rivierbeddingen die volstromen tijdens hevige stortbuien die af en toe in Oman voorkomen. Van regen was overigens vandaag niets te merken, de lucht was strakblauw en de temperatuur lag tegen de vijfendertig graden.

Onderweg namen we een kijkje bij een prachtig resort en daarna ook nog bij het fantastische Al Bustan Palace Hotel, een zes-sterren hotel waar ik tijdens een vorig bezoek aan Oman een jaar of veertien geleden ook al eens geweest was met een Shell-collega. Die had toentertijd een schitterende Porsche en we werden toen ook als rijke gasten ontvangen en rondgeleid. Mijn collega zei toen, “Ikzelf kom nergens maar mijn auto komt overal”. Het hotel was overigens niets veranderd, een en al luxe, al kwamen we deze keer niet verder dan de gigantische hal. 

Terug in de stad reden we naar de Country Club, een gelegenheid voor Expats in Oman, en daar was ik veertien jaar geleden ook al een paar keer geweest.

Het zag er hier en daar wat anders uit, maar het was nog steeds prettig zitten op het terras aan het strand, met een lekker koud Heineken biertje.

We lunchten daar ook, totdat het tijd was om naar de boulevard van Muscat te gaan, de Mutrah Corniche, waar we een bezoekje aflegden aan de Souk. Ook die kende ik nog van veertien jaar geleden en daar was niets noemenswaardigs veranderd in de tussenliggende jaren.

Na het bezoek aan de Souk, waar we onder andere een kruidenwinkeltje bezochten en Hugo een traditionele hoofdbedekking aangemeten kreeg, brachten David en Sara ons terug naar het hotel, want Hugo en ik waren ondertussen bekaf vanwege de lange reis en de korte slaap onderweg. Het werd dan ook niet laat…

Weer naar Oman

Geplaatst op door augustus 23, 2023

De afgelopen maanden ben ik behoorlijk wat op pad geweest voor mijn werk, en daarbij heb ik een aantal plekken mogen bezoeken waar ik nog nooit van mijn leven was geweest. Nou zijn er natuurlijk wel heel veel van die plekken maar bijvoorbeeld Trinidad & Tobago is een land wat ik hoogstwaarschijnlijk anders nooit bezocht zou hebben. Calgary daarentegen stond al lang op mijn lijstje want daar woont mijn ouwe maat Stijn en dat bezoek was dus voor mij helemaal bijzonder.

De laatste weken heb ik me gedeisd gehouden voor wat betreft de zakenreizen, ondanks dat er bij thuiskomst uit Canada al meteen weer een verzoek lag voor een volgend bezoek aan Oman. Dat heb ik bewust een beetje afgehouden, maar na wat gesprekken met deze en gene de afgelopen week is er toch weer een volgend bezoek geregeld, mijn derde bezoek aan Oman dit jaar. Deze maand wordt het niks, dus het bezoek is gepland voor september, maar de voorbereidingen zijn inmiddels al begonnen.

Het is altijd een heel gedoe, die voorbereidingen voor een weekje Oman. Allereerst is er toestemming nodig van de grote baas in Oman, en daarna van mijn eigen grote baas hier in Den Haag. Die laatste moet vooraf al onze zakenreizen goedkeuren, maar meestal is dat een formaliteit als hij heeft gehoord dat het bedrijf wat je gaat bezoeken alle kosten op zich neemt. En voor ieder bezoek aan Oman moet er een visum worden geregeld.

De gang van zaken rond de visumaanvraag is anders dan voor de meeste andere visa, want normaal gesproken vragen we ieder visum aan bij een speciaal bureau wat voor ons dat soort dingen afhandelt. Voor Oman moet het visum geregeld worden door een afdeling van het bedrijf in Oman, en daarvoor hebben ze onder andere je reisgegevens nodig. Dat betekent weer dat je eerst je volledige reis moet boeken voordat je een visum aanvraagt en dat is een beetje de omgekeerde wereld, meestal ga je pas boeken als je een visum hebt want stel je voor dat je visum wordt geweigerd.

Gelukkig loopt het voor Oman nooit zo’n vaart, lastig is eerder dat je visum altijd eenmalig is en dat je daarom voor ieder bezoek een nieuw visum moet aanvragen. Ook dat is anders dan bij de meeste visa, want die zijn over het algemeen, zeker voor zakelijke reizigers, vaak zelfs een jaar geldig. Maar goed, alles is weer in gang gezet voor weer een bezoek aan Oman…

Moeizame werkweek

Geplaatst op door juli 19, 2023

De week in Oman begon al niet goed met mijn reisperikelen, en het werd er in de loop van de week niet beter op. Ik was in eerste instantie op bezoek om contact te leggen met Malik, een nieuwe collega in Muscat, die zich nog aan het inwerken is en onze hulp daarbij nodig heeft. De andere collega’s waar ik mee wilde praten waren alleen op maandag beschikbaar want die vertrokken voor de rest van de week naar Dubai voor een werkbezoek.

De eerste ochtend was Malik er en hadden we een paar goeie gesprekken. Hij verdween op een gegeven moment voor wat ik aannam de lunch was, en toen hij terug kwam vertelde hij dat hij dringend naar huis moest voor een huiselijk probleem (iets met zijn inwonende huishoudelijke hulp). Ook de volgende dag was hij niet op kantoor omdat hij nog steeds met dat probleem bezig was en toen hij eindelijk verscheen was hij al snel weer weg, en ik had geen idee waarheen.

Ook woensdag was hij niet beschikbaar want hij moest de noodzakelijke bestuurderstest afleggen, wat vanuit het bedrijf verplicht is. Dat nam vrijwel de hele dag in beslag, dus ik zag hem pas weer aan het eind van de middag waarbij we afspraken om de volgende dag samen naar Petrofac te gaan, het bedrijf wat het werk doet voor de projecten die op dit moment lopen. Er was daar een workshop waar wij geacht werden bij te zitten, in feite had ik die zelfs georganiseerd. Maar wie er ook verscheen op het kantoor de volgende dag, geen Malik, want die had besloten de workshop toch maar online te volgen…

Hoe dan ook, ik bracht de rest van de dag na de workshop door op het kantoor van Petrofac want ik zou aan het eind van de middag naar de luchthaven vertrekken. Het had geen zin om nog helemaal naar ons eigen kantoor terug te gaan, dus ik had mijn koffer ook meegenomen naar Petrofac.

De taxi pikte me rond half vijf op en bracht me naar de luchthaven waar ik incheckte voor mijn vlucht met Fly Dubai naar Dubai, waar ik om een uur of elf ’s avonds zou aandoen. De vlucht was probleemloos, alleen het instappen op de luchthaven van Muscat was een complete chaos omdat heel veel passagiers veel te veel en veel te grote handbagage bij zich hadden. Uiteraard waren de bagagevakken in een mum van tijd vol en de laatste passagiers moesten dan ook hun bagage alsnog afgeven om in het ruim te laten laden.

Er werd zelfs op een gegeven moment aan mij gevraagd door een Flight Attendant of ik mijn rugzak in het ruim wilde laten laden om plaats te maken voor andere bagage. Ik heb dat niet heel vriendelijk geweigerd, moeten ze maar geen mensen met veel te veel en te grote koffers aan boord laten, hun eigen richtlijnen zijn duidelijk genoeg…

Al met al arriveerden we rond elf uur volgens plan in Dubai waar ik nu moet wachten tot half vier vannacht, dan vertrekt mijn vlucht met Emirates naar Amsterdam.

Muscat

Geplaatst op door juli 12, 2023

Veel mensen vragen aan me als ze horen dat ik naar Oman ga of dat ik er ben geweest wat daar nou aan is. Blijkbaar is de algemene perceptie dat Oman een land is met heel veel zand, kamelen en dadelpalmen. Nou, dat is er inderdaad allemaal maar er is veel meer. Nou ben ik alleen nog maar in Muscat en omgeving geweest maar ik heb genoeg gezien om te kunnen vertellen dat met name Muscat heel bijzonder is.

Het eerste wat me opviel toen ik hier vorige maand weer was voor de eerste keer in pakweg veertien jaar is dat er zo weinig veranderd was aan de sfeer. Goed, er was veel bijgebouwd (met name tussen het vliegveld en de stad zelf) en de hoeveelheid verkeer is flink toegenomen, maar het oogde allemaal nog precies hetzelfde. En dat komt met name omdat alles wat er is bijgebouwd er hetzelfde uitziet als wat er al stond.

Alle gebouwen hebben zo ongeveer dezelfde kleur, in tint variërend van gebroken wit tot zandkleurig, en ze hebben allemaal hetzelfde Oosterse uiterlijk, allemaal rechte hoeken en kleine ramen. Je vindt hier geen torenhoge glazen kantoorgebouwen, alles ademt dezelfde sfeer uit en dat maakt dat de stad er nog steeds uitziet als op de plaatjes in “Duizend en een nacht”. Wat ook opvalt is hoe schoon en strak alles is, en de volkomen afwezigheid van iedere vorm van graffiti. Niet op huizen, niet op bruggen en niet op bushaltes, gewoon nergens zie je graffiti.

Muscat is zeker geen slapende stad, maar het heeft zijn identiteit behouden en ziet er niet verwesterd uit zoals steden als Dubai en Abu Dhabi. Ik vind het een verademing vergeleken met de kunstmatig aandoende andere steden met hun wolkenkrabbers van glas en staal.

Kortom, Muscat is prachtig, en Oman zeker een land wat een bezoek waard is.

Vervoer in Muscat

Geplaatst op door juni 15, 2023

Een jaar of vijftien geleden ben ik ook al een aantal keren in Oman geweest en tijdens mijn eerste bezoek indertijd vroeg mijn toenmalige gastheer verbaasd waarom er geen auto voor me was geregeld. Bij alle volgende bezoeken stond er bij mijn aankomst in het hotel (hetzelfde hotel overigens als waar ik nu zit) steevast een huurauto voor me klaar die ik gedurende mijn bezoek naar believen kon gebruiken. Ik heb daar toen dankbaar gebruik van gemaakt en daardoor het nodige van de stad kunnen zien.

Dat is nu helemaal veranderd, het is ons nu ten strengste verboden zelf te rijden en we moeten gebruik maken van vooraf geregelde taxi’s van een door het bedrijf bepaald taxibedrijf. Dat houdt in dat ik vorige week al een lijst heb moeten indienen met ritten die ik van plan was deze week te maken, dus vanaf het ophalen vanaf het vliegveld tot en met de dagelijkse ritten van en naar kantoor, met daarbij aangegeven de tijden waarop ik opgepikt wil worden.

Het gaat bijna altijd zonder problemen, maar soms gaat er wel eens wat niet goed. Zo zag ik op het vliegveld (net als de vorige keer trouwens) mijn chauffeur niet terwijl hij er blijkbaar wel was. Hij stond simpelweg niet met een naambordje klaar op de plek waar hij hoorde te staan, en ik zag hem dus niet. Na wat heen en weer gebel en berichten via WhatsApp vonden we elkaar tenslotte. En de ene keer staat je chauffeur al een half uur van tevoren te wachten, zoals gistermiddag, de andere keer komt hij pas op het laatste moment aanrijden.

Gelukkig heb ik het telefoonnummer van iemand bij het taxibedrijf die de ritten coördineert en die kan ik bellen of via WhatsApp laten weten als er iets niet goed gaat. En dat was dus vanmiddag, want ik had al een kwartier buiten staan te wachten maar bij de verwachte aankomsttijd was er nog steeds geen chauffeur te zien. Vervelend genoeg kon de coördinator hem niet bereiken, maar even later kreeg ik van de chauffeur zelf een berichtje (ze krijgen altijd ons contactnummer). Wat bleek, hij was er al maar stond ergens om de hoek, waar hij mij niet kon zien en ik hem niet…

Een ander dingetje wat regelmatig misgaat is de betaling. Ik word geacht iedere rit af te rekenen per creditcard en daarvoor hebben alle chauffeurs een machientje bij zich, zo’n draagbare betaalautomaat. Alleen doet dat ding het regelmatig niet en kan ik dus de rit niet afrekenen want contact is niet toegestaan. Gelukkig doen ze daar niet moeilijk over en wordt dat achteraf geregeld. Ik krijg wel na ieder bezoek aan Oman een hele waslijst aan creditcard transacties op mijn bedrijfsrekening van alle individuele ritjes. En die moet ik allemaal afzonderlijk, met een apart bonnetje, declareren. Het zou misschien handiger zijn als het taxibedrijf achteraf een enkele rekening stuurt, maar ja, zo werkt het nou eenmaal niet…

Tweede dag, eerste werkdag

Geplaatst op door juli 12, 2023

Om zeven uur zat ik aan het ontbijt in het hotel, en ik realiseerde me dat ik een inschattingsfout had gemaakt. Tijdens mijn vorige bezoek zat ik iedere dag te ontbijten op het terras van het restaurant en ook vandaag had ik plaatsgenomen op het terras. Ik had natuurlijk gelijk moeten zien dat het terras in tegenstelling tot de vorige keer vrijwel leeg was en dat iedereen binnen zat te eten. De reden daarvoor was simpel, het was al vijfendertig graden en ik zat zowat te soppen in mijn hemd. Dat gaan we dus morgen anders doen…

Aangekomen op het kantoor werd ik opgehaald door mijn collega David, die me meteen vertelde dat hij de komende twee dagen in Dubai zou zitten. Gelukkig heb ik met hem niet veel te bespreken want ik ben hier in hoofdzaak om te spreken met mijn nieuwe collega Malik. Ik maakte kennis met hem, en tussendoor ook nog even met de grote baas van de projecten, en we kwamen daarna de dag door met bijpraten, hoofdzakelijk van mijn kant aangezien Malik nieuw is in de organisatie.

Mijn taxi terug naar het hotel stond er al een half uur te vroeg, en dat kwam me best uit want halverwege de middag moest Malik onverwacht naar huis in verband met een vervelende situatie met zijn inwonende hulp. Dat half uurtje eerder naar het hotel was dus prima voor mij, want nu kon ik even uitgebreid met Riet bellen over onze aanstaande vakantie. En daarna was er Fish&Chips in de Duke’s Bar…

Late aankomst in Muscat

Geplaatst op door juli 12, 2023

Aangekomen in Terminal 1 probeerde ik eerst maar eens een boardingpass te krijgen voor mijn vlucht naar Oman. Helaas, bij de transfer desk konden ze me nog niet helpen want er waren nog geen mensen van Oman Air aanwezig en ik kreeg het advies om na drieën maar eens terug te komen. Ik wandelde dus maar wat rond in het winkelgedeelte om tenslotte maar neer te strijken bij een koffieshop voor maar weer een bakje koffie.

Daarvandaan stuurde ik wat mailtjes rond want er viel nogal wat te regelen: naar het hotel een bericht dat ik pas in de ochtend zou arriveren, naar mijn collega’s om uit te leggen wat er gebeurd was en dat ik niet naar kantoor zou komen vandaag en tenslotte naar het taxibedrijf in Muscat om ander vervoer te regelen. En ondertussen hield ik Riet op de hoogte van mijn wel en wee zodat ze niet ongerust zou worden als ze niet op de verwachte tijdstippen van me zou horen.

Van slapen zou vannacht niks komen, in plaats daarvan probeerde ik wakker te blijven. Om even over drieën stond ik weer bij de transferdesk waar ik in eerste instantie van het ene loket naar het andere werd gestuurd totdat er eindelijk iemand die namens Oman Air de honneurs waarnam me een boardingpass gaf. Nu kon ik eindelijk de business lounge in waar ik nog meer koffie dronk maar ook wat at, want ook dat de lunch aan boord van de Emirates vlucht was al een behoorlijke tijd geleden.

Om vijf voor zes, tien minuten te vroeg, vertrok vlucht WY602 van Oman Air naar Muscat waar we na een uurtje vliegen aankwamen. Mijn grootste angst was dat mijn koffer niet aan boord was, en dat kwam mede omdat ik het laden van de koffers door het raam naast mijn stoel had kunnen zien, en mijn koffer had ik niet aan boord zien gaan. Na het gehannes van de afgelopen nacht zou het me niet verbaasd hebben als mijn koffer er niet had geweest, maar zie daar, aangekomen bij de bagageband (ik was zo ongeveer de laatste die door de paspoortcontrole kwam) stond mijn koffer al op me te wachten.

Het kostte enige moeite om mijn chauffeur te vinden (net als de vorige keer) maar uiteindelijk was ik even na negenen in mijn hotel. Daar viel ik na het uitpakken van mijn koffer als een blok in slaap. Niet gek aangezien ik al ruim zesentwintig uur op mijn benen stond (figuurlijk gesproken natuurlijk want de meeste tijd had ik gezeten).

Ik sliep net aan twee uur toen ik gewekt werd door de schoonmaakploeg die het kaartje “Niet storen” aan de deur hadden genegeerd. Toen ze me zagen gingen ze wel gelijk weer weg maar ik was wakker en kon niet meer slapen. Ik probeerde nog wat werk te doen vanuit mijn hotelkamer, waarna ik halverwege de middag nog een dutje van ongeveer een uur deed.

Aan het begin van de avond ging ik naar beneden naar Duke’s Bar, mijn favoriete plek om wat te eten en voor een biertje. De barjuffrouw, een Filipijnse, herkende me van mijn vorige bezoek een paar weken geleden, en al gauw zat ik aan een pint Tiger bier en een portie Chicken Tikah…

Onfortuinlijke heenreis naar Oman

Geplaatst op door juli 12, 2023

Het gaat me een beetje te ver om het een “journey from hell” te noemen, maar het zat me tijdens de heenreis naar Muscat, de hoofdstad van Oman, beslist niet mee.

Riet hoefde me deze keer niet weg te brengen want ik had weer gekozen om te vliegen met Emirates, dus om kwart over acht stond er een dikke Mercedes voor de deur. Op de luchthaven was het wel drukker dan de vorige twee keer dat ik hier was maar toch was ik overal vlot doorheen. So far so good, zoals de Engelsen dan zeggen.

Bij de gate ging het mis. Ik zat samen met alle andere passagiers te wachten tot we gingen instappen, maar dat gebeurde niet. Het aangekondigde tijdstip verstreek, en op het moment dat we hadden moeten opstijgen, om tien over half twaalf, was het instappen nog steeds niet begonnen. Vervelend was dat er helemaal niet werd omgeroepen wat er aan de hand was, alleen kreeg ik op een gegeven moment een bericht op mijn telefoon dat de nieuwe vertrektijd twee uur ’s middags was.

Zo erg was het gelukkig niet want om één uur kwam alsnog de aankondiging dat er een technisch mankement was geweest met een boordradio, dat was verholpen en we konden instappen. We vertrokken dus anderhalf uur te laat, en ik begon me zorgen te maken want ik had in Dubai nu in Dubai als we geen tijd inhaalden onderweg maar een uur de tijd om mijn volgende vlucht te halen. En dat is niet veel op zo’n grote luchthaven als Dubai, zeker gezien het feit dat ik met een bus naar een andere terminal moest.

We haalden onderweg tien minuten tijd in waardoor ik bij aankomst in Dubai om vijf over half tien dus een uur en tien minuten had om mijn volgende vlucht te halen. Maar er gebeurde iets onverwachts, want toen ik de slurf uit kwam stond er iemand van Emirates met een bod waarop een aantal bestemmingen stond waaronder ook Muscat. Ik meldde me bij de man die me vertelde dat ik was omgeboekt naar een andere vlucht omdat ik de geplande vlucht zeker niet meer zou halen. Ik keek op het papier wat ik kreeg en zag tot mijn verbijstering dat die vlucht pas om zes uur morgenochtend zou gaan, en dat betekende dus meer dan acht uur wachten!

Ik besloot om toch te gaan kijken of ik de oorspronkelijke vlucht nog kon halen, en ik hoefde daarvoor niet eens hard te lopen. Ik was vrij snel bij de bus en ik was om vijf over tien al bij de gate in Terminal 1 waar het boarden net was begonnen. Maar helaas, bij controle van mijn boardingpass werd geconstateerd dat ik was overgeboekt naar de volgende vlucht en ik kon dus niet meer mee. Ik probeerde het nog wel, want uiteraard zou mijn stoel nog vrij zijn, maar het kon dus niet en ik werd veroordeeld tot acht uur wachten.

Ik besloot dan maar naar de business lounge van Oman Air te gaan, de maatschappij waarmee ik naar Muscat zou vliegen, maar daar werd ik geweigerd. Ik had namelijk een e-ticket en nog geen boarding pass, en bovendien mocht ik zelfs met boardingpass pas vanaf vier uur voor vertrek in de lounge. En als ik problemen had moest ik me maar vervoegen bij de desk van Emirates.

Dat ging ik doen, maar daarvoor moest ik wel weer terug met de bus naar Terminal 3, want daar was de Emirates desk. En daar kreeg ik te horen dat ze niets voor me konden doen want mijn vlucht was niet met Emirates maar met Oman Air. En ook bij de business lounge van Emirates werd mij de toegang geweigerd om dezelfde reden, ondanks mijn pleidooi dat het in feite de schuld van Emirates was dat ik in deze situatie zat. Tot zover dus de goeie service van Emirates, als je ze een keer echt nodig hebt zijn ze er dus ook niet voor je.

Er zat dus niets anders op dan weer terug te gaan naar Terminal 1 met de bus en dan maar te zien dat ik de nacht doorkom met wachten tot het zes uur is…

Weer naar Oman

Geplaatst op door juni 14, 2023

Vandaag kwam er plotseling een verzoek om de week van de 11e juni naar Oman te gaan. Eigenlijk zou de collega met wie ik samenwerk voor Oman die week gaan maar die heeft door omstandigheden een onverwachte en lange vakantie genomen. Er zit in Oman een nieuwe collega die ingewerkt moet worden en omdat we die niet weken willen laten zitten was de logische oplossing dat ik dan maar zou gaan.

Gelukkig kon alles nog snel worden geregeld, waarbij ik nog niet eens zozeer over de reis in zat maar wel over mijn visum. In tegenstelling tot wat ik dacht was het visum dat ik voor mijn vorige bezoek had geregeld geldig voor maar één bezoek en moest ik dus weer een nieuw visum aanvragen. Gelukkig ken ik nu de procedure en alles ging dus heel vlot, wat betekent dat ik volgens plan kan vertrekken.

Er is wel een tegenvaller, en dat is dat ik nu ons jaarlijkse bezoek aan de Whisky-avond in Leiden moet missen want dat is op de 10e juni, de dag van mijn vertrek. Jammer, want ik had me best wel verheugd op een avondje whisky proeven met Robin, Astrid, Martin en zwager Aad. Gelukkig vond Robin een gegadigde voor mijn toegangskaart want het is uiteraard zonde om die ongebruikt te laten, de zwager van Astrid gaat nu mee.

Het worden dus een paar drukke weken, want na Oman ben ik maar een weekje thuis en dan ga ik weer voor twee weken naar Calgary in Canada. Het is heel vervelend allemaal, maar iemand moet het toch doen, nietwaar…

En weer thuis

Geplaatst op door mei 31, 2023

Mijn taxi vanmorgen vroeg was mooi op tijd. Ik was dan ook ruim op tijd op de luchthaven van Muscat vanwaar de eerste etappe van mijn terugreis begon met de vlucht naar Abu Dhabi, aankomsttijd zes uur ’s ochtends. De overstaptijd op de luchthaven van Abu Dhabi was vier uur want de vlucht met Etihad naar Amsterdam vertrok om tien uur ’s ochtends. De wachttijd bracht ik door in de business lounge, maar natuurlijk niet nadat ik eerst cadeautjes had gekocht voor Gijsje en Maas.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De vlucht naar Amsterdam was zoals gewoonlijk weer comfortabel en we landden zoals gepland rond drie uur op Schiphol. Omdat we op de Polderbaan landden, de verste landingsbaan, en omdat er op Schiphol werkzaamheden aan de gang zijn aan andere landings- en taxibanen waren we zowat twintig minuten onderweg voordat we bij de gate arriveerden.

Deze keer werd ik opgehaald door Martin want Riet was een weekendje naar Maastricht met haar vriendinnen. Gelukkig kwam ik niet thuis in een leeg huis want er zijn natuurlijk altijd nog onze twee katten Abby en Monster…

Vrije dag in Oman

Geplaatst op door mei 31, 2023

Een onverwachte vrije dag vandaag want mijn terugreis begint met een vlucht van Muscat naar Abu Dhabi en die vertrekt pas komende nacht om vijf voor vijf. Ik word om half drie vannacht opgehaald en hopelijk kan ik nog wat slapen voordat ik vertrek.

Zo had ik dus een hele dag te besteden in Muscat vandaag, en dat begon met een uitgebreid ontbijt. De afgelopen dagen heb ik bij het ontbijt alleen maar cornflakes en fruit genomen maar vandaag heb ik het er van genomen met een omelet en nog wat andere hartige zaken. Jammer genoeg geen echte bacon, maar dat is nu eenmaal zo in moslimlanden en ik ben eraan gewend.

Mijn eerste activiteit was het zoeken van twee Geocaches die in de buurt van het hotel zouden moeten liggen. Robin en Astrid hebben me toch aangestoken met deze hobby, en hoewel ik niet zo fanatiek ben als die twee is het toch een leuk tijdverdrijf. De eerste cache vond ik makkelijk op basis van de aanwijzigingen op een parkeerterrein vlak naast het hotel waar hij was verborgen in een plastic zakje achter een bord:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De tweede cache was moeilijker te vinden, sterker nog, die vond ik helemaal niet. Die zou liggen naast het pad naar het kleine haventje beneden aan de heuvel waar het hotel op ligt. Het zoeken werd ook nog eens bemoeilijkt omdat er een groep tuinmannen aan het werk waren in het plantsoen, maar de cache was blijkbaar ook goed verstopt. Na een korte wandeling om wat foto’s te maken in de buurt van het hotel verkleedde ik me in mijn hotelkamer om naar het zwembad te gaan waar ik in de zon heb gelegen op een van de comfortabele ligstoelen en wat heb gezwommen.

De avond bracht ik weer door in de Pub in het hotel en ik ga zo proberen nog wat te slapen want het wachten is nu op het tijdstip van vertrek. Morgenochtend heel vroeg…

Laatste werkdag in Oman

Geplaatst op door april 26, 2023

Ook vandaag brachten we de dag door op het kantoor van het ingehuurde externe bedrijf wat voor ons delen van het project gaat ontwerpen en de inkoop van benodigde apparatuur gaat verzorgen. Gisteren hebben we gesproken over de afstemming van hun computer-systemen op die van ons (of eigenlijk hoe we gegevens van die van hun in die van ons kunnen krijgen), en daarbij hadden we een potentieel probleem ontdekt. Daar werd vanmorgen uitvoerig over gesproken, sterker nog, de hele ochtend ging ermee heen.

In de middag deden we met iedereen die had meegewerkt een evaluatie van wat we hadden gevonden en we maakten ook gelijk een rapport en een actielijst om de gevonden problemen aan te pakken. In feite zijn we dus nu klaar en kunnen we er gelijk mee aan het werk. Niet dat er voor mijzelf veel te doen valt want ik heb maar één klein actiepuntje om uit te voeren. Na afloop namen we nog even gauw een paar foto’s als herinnering. Van links naar rechts staan Shiva en Vinayak uit mijn team, Syed is de Project Engineer, Raghavan en Arul zijn onze gastheren en Rajat naast mij is ook van mijn team.

Van mijn voornemen om vanavond de Chicken Tikha te gaan eten was ik afgestapt. We kregen namelijk tussen de middag van onze gastheren een Indiase lunch aangeboden en die was ronduit verrukkelijk. Ik ben eigenlijk vergeten te vragen aan mijn Indiase makkers wat het precies was wat ik heb gegeten, ik weet alleen dat het vegetarisch was want in plaats van vlees zat in een van de gerechten iets wat op tofu leek. Twee keer Indiaas op een dag leek me een beetje veel van het goede dus ik besloot vanavond rustig aan te doen met iets van de borrelsnack lijst.

Was trouwens ook weer erg lekker. En ja, ik weet, het wordt eentonig…

Op het kantoor van het externe bedrijf

Geplaatst op door april 26, 2023

De rit naar mijn werkplek was vanmorgen wat langer dan de vorige twee dagen want het kantoor waar ik moest zijn was twee keer zover van het hotel als ons eigen kantoor. Ik kwam tegelijk aan met mijn drie Indiase collega’s en we meldden ons bij de balie. Er was een probleem bij het inschrijven omdat onze contactpersoon niet telefonisch bereikt kon worden maar uiteindelijk mochten we na wat heen en weer bellen door de beveiliger toch naar binnen.

Alles was gelukkig prima geregeld, ondanks alle wijzigingen op het laatste moment, en de meetings waren intensief maar ook heel constructief. De medewerking van onze gastheren was uitstekend en toen we weer met de taxi naar het hotel terugreden ’s middags hadden we allemaal een voldaan gevoel over wat we bereikt hadden deze dag.

Na het werk trok ik mijn sportkleren weer aan om een tweede poging te gaan doen op de cross-trainer. Deze keer deed ik de oefening wel een tandje lager (waar in de praktijk weinig van te merken viel) maar deze keer kon ik de oefening helemaal afmaken. Het was nog steeds ontzettend zwaar maar ik kon deze keer doorzetten. En ik was dus heel erg tevreden met mezelf…

Ik zat even na zevenen net in de bar toen ik een berichtje kreeg van mijn Indiase makkers met de vraag waar ik uithing. Even later kwamen ze me gezelschap houden en het werd een hele gezellige avond. Mijn diner bestond uit een Sheperd’s Pie, maar eigenlijk had ik daar spijt van toen ik de Indiase gerechten van de anderen zag. Met name de Chicken Tikha zag er heerlijk uit en ik weet dus al wat ik morgen ga eten!

Weer een rommelige dag

Geplaatst op door april 26, 2023

Ook deze dag ging grotendeels op aan het voorbereiden van ons bezoek aan het kantoor van het externe bedrijf morgen en overmorgen. Verder is de enige noemenswaardige gebeurtenis wat werk betreft de lunch, of eigenlijk het missen daarvan want ik heb alleen twee dadels op.

Na de besprekingen met mijn eigen team hadden we ’s middags nog een meeting met iemand van het andere Shell-bedrijf in Oman, het bedrijf waar ik jaren geleden een paar keer was geweest. De persoon in kwestie was een Indiër en die was heel enthousiast toen hij hoorde dat ik in Muscat was want hij kende me nog van het Sakhalin project waarop ik heb gewerkt. Het leek me leuk om hem te ontmoeten, maar vooral ook om te zien wie hij nu eigenlijk was want ik had geen idee. En toen we elkaar ontmoetten deze middag wist ik het nog niet want ik herkende hem totaal niet…

Het vervoer naar kantoor en terug ging weer met een vooraf geregelde taxi, en dat is toch anders dan toen ik een aantal jaren geleden in Muscat was. Toen vroeg mijn gastheer wanneer ik aankwam in het hotel zodat hij kon zorgen dat er daar een huurauto voor me klaar stond die ik gedurende mijn hele verblijf kon gebruiken. De reden voor deze beleidswijziging is simpel, met name vanwege het gebruik van mobieltjes tijdens het rijden is het verkeer veel gevaarlijker geworden. Het beste bewijs daarvan is dat er vorig jaar alleen binnen het bedrijf twaalf mensen in het verkeer zijn verongelukt.

Voor het avondeten besloot ik het Italiaanse restaurant naast de bar eens te proberen. Qua eten bleek dat zeer de moeite waard, maar de sfeer was er hopeloos: ik was letterlijk de enige bezoeker! Voordeel was wel dat ik snel mijn eten kreeg maar toen duidelijk was dat ik niets meer ging bestellen verdween al het personeel. Ik moest zelfs op zoek naar iemand om de rekening te kunnen vragen…

Werken op zondag

Geplaatst op door april 26, 2023

Omdat in Oman het weekend valt op vrijdag en zaterdag is de zondag de eerste werkdag van de week en dus ook voor mij. Ik hoef deze week overigens niet vroeg op en laat wordt het ook niet, want vanwege de Ramadan zijn er aangepaste werktijden, van negen uur ’s morgens tot drie uur ’s middags.

Ten opzichte van mijn vroegere bezoeken aan Oman is er wel wat veranderd ten aanzien van het vervoer. Toentertijd werd er simpelweg voor gezorgd dat er bij aankomst in het hotel een auto voor me klaar stond die ik gedurende mijn verblijf mocht gebruiken, maar dat is niet meer. De omstandigheden in het verkeer (heel veel dodelijke ongelukken door het gebruik van mobieltjes!) hebben ertoe geleid dat we niet meer zelf mogen rijden maar gebruik moeten maken van taxi’s. En dan nog niet iedere taxi, maar alleen die van een door het bedrijf goedgekeurd taxibedrijf.

Mijn chauffeur was er al vroeg want ik zat nog op mijn kamer toen ik een telefoontje kreeg van de receptie dat hij er al was. Het was dezelfde chauffeur als die me van het vliegveld had afgehaald, en hij bracht me in tien minuten naar het kantoor waar ik moest zijn. Ik was hier nog niet eerder geweest, dus ik moest wat verplichte dingen afhandelen maar daarna werd ik welkom geheten door mijn gastheer David. Even later arriveerden ook de drie collega’s uit India waar ik me ga samenwerken deze week en konden we beginnen met het inplannen van wat we deze week allemaal willen gaan doen.

Het werd een dag van veel kennismaken, zowel met mijn teamgenoten als met de Omani’s, want ik kende vrijwel iedereen alleen van de telefoon en via e-mails. En het werd ook een drukke dag want er was zoals gezegd behoorlijk wat te bespreken en te regelen voor ons bezoek aan het bedrijf wat de projecten voor ons uitvoert wat op dinsdag en woensdag moet gaan plaatsvinden.

Er was meteen al een complicatie want het bezoek zou eigenlijk drie dagen duren maar vandaag kregen we te horen dat het einde van de Ramadan vastgesteld was op vrijdag en dat betekent dat donderdag nu opeens een vrije dag is. We moesten dus ons programma voor drie dagen nu dus in twee dagen zien te persen.

Een tweede complicatie was dat bij het bedrijf wat we gaan bezoeken vrijwel niemand op de hoogte bleek van ons bezoek, ondanks dat dit al weken van te voren was geregeld. Bovendien bleek de persoon die aan hun kant alles zou regelen op vakantie…

Van de derde complicatie waren we gelukkig op de hoogte, en dat was dat deze week de laatste week was van de Ramadan. Dat betekende voor ons dat er op kantoor alleen maar gegeten en gedronken mocht worden in een speciale afgeschermde ruimte, en alle restaurants waren tot zeven uur ’s avonds dicht dus er was geen mogelijkheid  om ergens te gaan lunchen. Gelukkig was er een alternatief in de vorm van een supermarkt (een Spar…) die wel open was en waar we wat te eten konden krijgen wat we dan in die speciale ruimte konden opeten.

Na door weer een taxi teruggebracht te zijn naar het hotel ben ik eerst gaan sporten in de fitness van het hotel. Daar probeerde ik een trainingsprogramma op de cross-trainer, maar dat bleek zo zwaar dat ik het eind niet haalde en voortijdig moest afstappen. Ik ben wel vastbesloten om het later in de week nog eens te gaan proberen!

Om zeven uur vanavond ging Duke’s Bar in het hotel weer open en na de Fish&Chips van gisteren besloot ik vandaag voor een broodje hamburger te gaan, en ook dat was weer een voltreffer…

Aankomst in Muscat

Geplaatst op door april 24, 2023

Vlucht EY78 van Etihad landde even voor zessen op de luchthaven van Abu Dhabi, een plek waar ik jaren geleden (ik meen 2005) al eens was geweest. Toen verbleef ik daar een paar dagen in de stad voor een bezoek aan een scheepswerf, voor het Sakhalin project waar ik toen aan werkte.

Nu had ik alleen een kort verblijf op de luchthaven waar het enige vermeldenswaardige was dat ik bijna een half uur heb lopen zoeken naar de business lounge die ergens half verstopt bleek aan de andere kant van de luchthaven.

Gelukkig was dat wel weer bij de gate vanwaar mijn vlucht naar Muscat zou vertrekken. Ook die vlucht vertrok na een vlotte boarding op tijd, ik zat in de businessclass sectie met maar acht stoelen waarvan er maar vier bezet waren. De vluchttijd was maar vijfenvijftig minuten en om kwart over tien landden we op de luchthaven van Muscat.

Ook daar was ik al een eerder geweest, een paar keer zelfs, in de periode van 2008 tot 2010, dus iets van veertien jaar geleden. De luchthaven bleek drastisch gemoderniseerd en veel groter dan ik me herinnerde. De formaliteiten verliepen vlot en mijn koffer lag al op de band toen ik daar aankwam. Alleen stond mijn chauffeur er niet toen ik buitenkwam, of eigenlijk zag ik geen bordje met mijn naam. Ik belde het taxibedrijf en mij werd verzekerd dat de chauffeur er al was. Hij vond me daarna snel en bracht me naar het Crown PLaza hotel, ook alweer een vertrouwde plek want ik had bij vorige bezoeken aan Muscat in hetzelfde hotel gezeten.

Het was nog niets veranderd, alles was bekend, en ik kreeg bij het inchecken een upgrade naar een kamer met zeezicht. Daar pakte ik snel mijn koffer uit en stortte daarna op mijn bed want onderweg had ik alles bij elkaar maar net aan twee uurtjes geslapen. Na een stevig dutje ging ik op speurtocht in het hotel en vond twee restaurants en een grote bar met ook een prima menu een iets van acht soorten bier op de tap. Daar heb ik dus in de vroege avond wat gegeten en gedronken (fish&chips met een pint Heineken), en dat kon pas na zevenen want het is nog steeds Ramadan dus vrijwel alle eetgelegenheden zijn dicht tot zeven uur ’s avonds.

Ik ging vroeg naar bed want ik was nog steeds niet echt uitgeslapen, en morgen begint het echte werk…

Op weg naar Abu Dhabi

Geplaatst op door april 24, 2023

Een beetje een rare dag vandaag omdat het eigenlijk een gewone werkdag was maar vanavond ben ik ook vertrokken richting mijn tussenstop onderweg naar Oman, Abu Dhabi. Daar kom ik als alles goed gaat morgenvroeg rond zes uur aan voor een tussenstop van een uur of drie voordat ik verder vlieg naar Muscat, de hoofdstad van Oman.

Ik had al besloten om er geen al te lange werkdag van te maken, tenslotte ben ik de hele nacht onderweg en zondag is al mijn eerste werkdag in Oman want het weekend valt daar op vrijdag en zaterdag. Gisteravond heb ik mijn koffer al grotendeels gepakt dus vandaag is het alleen een kwestie van de laatste dingetjes erin en dan maar hopen dat ik niet iets belangrijks ben vergeten. Ik vergeet altijd wel wat, maar gelukkig nooit de belangrijke dingen.

Riet bracht me om even voor zessen naar Schiphol want de maatschappij waarmee ik deze keer vlieg is niet Emirates maar Etihad, de luchtvaartmaatschappij van Abu Dhabi. Die doen ook wel aan gratis taxi’s voor Businessclass passagiers maar alleen in Abu Dhabi zelf. Ik moest dus deze keer zelf zorgen voor vervoer naar de luchthaven en dat ging deze keer dus niet in een luxe Mercedes limousine maar in een doorgerookte Mitsubishi Spacestar (sorry Riet…).

Op Schiphol was ik binnen een kwartier door alle formaliteiten heen en dat moet wel een absoluut record zijn. De incheckbalie was al open en ik was daar snel aan de beurt. Daarna volgde de security check waar tegenwoordig altijd lange rijen staan, en wat denk je: vrijwel niemand! Ik was er met een paar minuten doorheen. De paspoortcontrole is ook regelmatig een bottleneck met lange wachtrijen voor de poortjes, en ook hier vrijwel niemand en er waren zelfs meerdere poortjes vrij. Ik stuurde Riet een berichtje dat ik overal al doorheen was en die was nog niet eens thuis van het ritje terug…

Het wachten op vertrek was niet zo comfortabel als anders want de gebruikelijke business lounge werd verbouwd en was nu tijdelijk in een soort van noodopvang. Het zoeken kostte me langer dan alle formaliteiten daarvoor maar ik vond het tijdelijke opvang in een voormalig café wat nu ingericht was als lounge. Het was klein, het meubilair niet erg comfortabel en de keuze van eten erg klein. Met name dat laatste was vervelend want ik had thuis nog niks gegeten en hoopte op een lekkere maaltijd in de lounge. Nou ja, luxeprobleem zullen we maar zeggen.

Het boarden begon zowaar op tijd, een hele verademing vergeleken met de laatste ervaringen met Emirates op Schiphol, en we vertrokken ook op tijd. Etihad wordt door collega’s veel geroemd, ook in vergelijking met Emirates, maar ik vond het net allemaal iets minder dan mijn ervaringen bij Emirates. Het personeel is net zo vriendelijk en behulpzaam, maar de stoel is net effe krapper in slaapstand (minder beenruimte) en het aanbod van eten en drinken is wat minder. 

Ik had overigens ook met Emirates kunnen vliegen maar dan had ik in Dubai een overstaptijd gehad van meer dan acht uur en dat vond ik toch wat te gortig. Toch ga ik er eens over nadenken en ga ik toch terug naar Emirates. Tenslotte bieden die je een hotelkamer aan bij een overstap van langer dan zes uur en dat is ook wel comfortabel.

Wat betreft de vlucht zelf, dat wordt wel een aparte ervaring want ik vlieg voor het eerst van mijn leven achteruit. Ja echt, mijn stoel staat met de rug in de vliegrichting, wat overigens veel beter is heb ik geleerd bij Vliegtuigbouwkunde in Delft. Zoals een van mijn toenmalige professors zei na een vlucht waarbij hij ook achterstevoren zat, “Ik dacht nog, als-ie gaat dan zit ik goed”…

Workshoppen

Geplaatst op door april 10, 2023

Na mijn terugkeer van de bezoeken aan India en Australië waren de afgelopen drie dagen op kantoor gelijk alweer hectisch want ik had een workshop. Die workshop was in feite een werkbespreking van het project in Oman waar ik aan ga werken en waarvoor er twee mensen vanuit Oman waren ingevlogen. Tijdens die workshop werd onder andere besproken wat er de komende maanden allemaal gedaan moet gaan worden waar ik bij betrokken zal zijn en een groot deel van dat werk moet worden overgedragen van mijn voorgangster naar mij.

Die voorgangster is Olga, een collega die oorspronkelijk uit Rusland komt en waar ik al zo’n twintig jaar contact mee heb, maar we hadden elkaar nog nooit in persoon ontmoet. Eergisteren was dus de eerste kennismaking met Olga, en dat was wel even lachen omdat we elkaar in feite al zo lang kennen. Door omstandigheden hebben Olga en ik eigenlijk nooit bij elkaar in de buurt gewerkt, meestal zaten we zelfs niet eens op hetzelfde continent…

Nu de workshop erop zit is er veel duidelijk geworden, maar nog lang niet alles want het project is een chaos met heel veel betrokken partijen en een aantal verschillende fases die ook nog eens door elkaar lopen. Wel is besloten dat ik voor een meeting naar Oman ga op korte termijn, zoals het er nu uitziet halverwege april.

Ik ga dus maar weer een reisje boeken, maar eerst een visum aanvragen. Dat laatste schijnt nogal lastig te zijn voor Oman, dus duimen maar dat het op tijd gaat lukken.

Oman

Geplaatst op door februari 20, 2023

Het verzoek om naar Perth te gaan is niet het enige onverwachte werk-nieuws van de afgelopen dagen. Sinds een paar dagen ben ik ook betrokken bij een groot project in Oman waar ik de komende tijd werk voor zal gaan doen en mogelijk houdt dat ook in dat ik af en toe naar Oman zal gaan reizen.

Dit begon twee weken geleden met een vraag uit de losse pols van mijn baas of ik geen zin had om voor anderhalf jaar naar Oman te gaan. Dat lijkt in eerste instantie een buitenkans en helemaal in mijn straatje, maar er zaten een paar randvoorwaarden aan vast die het voor mij onbespreekbaar maken. Ik moet namelijk omdat het een zogenaamde kortlopende opdracht is alleen daarnaar toe, dus zonder Riet, en de verblijfsvoorwaarden zijn ook heel anders dan wat we voor bijvoorbeeld de Filipijnen hadden (want dat was een langlopende opdracht). Kortom, teveel haken en ogen, nog afgezien van het feit dat ik die periode van anderhalf jaar misschien helemaal niet vol zou kunnen maken want 27 maart volgend jaar is nu eenmaal mijn pensioendatum.

Toch deed dat voor het werk op zich de deur niet dicht, ik ben wel gevraagd om een collega te gaan vervangen die naar een ander project vertrekt. De werkzaamheden worden vanuit Nederland uitgevoerd, met daarbij wel de mogelijkheid dat ik regelmatig naar Oman zal moeten reizen. Met dat laatste heb ik uiteraard geen problemen, te meer niet omdat ik al eerder een paar keer in Oman ben geweest in de jaren 2009 en 2010, en dat is toen best bevallen.

Voor wat het werk precies gaat inhouden, daarover moet ik nog een slag om de arm houden want de komende weken zal er een overdracht gaan plaatsvinden van mijn vertrekkende collega naar mij, maar dat zal wat tijd kosten gezien het feit dat ik de komende weken hoofdzakelijk bezig zal zijn met de training in Bangalore en de audit in Perth.

Druk, druk, druk… en dat op mijn ouwe dag!