Tijdens ons verblijf in Manila was het met name Riet die een uitgebreide kennissenkring had opgebouwd. Ikzelf kende ook wel mensen maar dat was toch hoofdzakelijk via mijn werk, terwijl Riet lid was van twee internationale vrouwenorganisaties waar ze ook vrouwen ontmoette die niet per se aan mijn werk gerelateerd waren. Met sommige vrouwen raakte ze goed bevriend, maar nadat we terugkeerden naar Nederland verwaterde dat toch wel, ondanks dat ze met enkelen nog regelmatig contact heeft.
Toch kreeg ze een weekje of wat geleden bericht van een van haar oude vriendinnen dat die naar Nederland zou komen en of ze zin had om elkaar weer eens te ontmoeten. Leuk natuurlijk, en hoewel de eerste afspraak voor gisteren niet doorging vanwege de vertraagde vlucht van Ayu ontmoetten de dames elkaar vandaag toch in Den Haag. Ayu had een paar vriendinnen bij zich die Riet dan weer niet kende, maar een plezierige verrassing voor Riet was dat ook Hilde, een gezamenlijke vriendin uit Manila, was uitgenodigd. Hilde bleek zelfs in Den Haag te wonen op dit moment en kwam dus gewoon op de fiets.
Het was gezellig, maar zoals Riet zei was het hoofdzakelijk het ophalen van oude herinneringen de tijd in Manila, want daarna is iedereen zijn eigen weg gegaan. Desondanks had ze het prima naar haar zin gehad met haar oude vriendinnen.
Sinds de jonge jaren van Robin en Martin hebben we de kermis tijdens de feestweek niet meer bezocht (of het moest zijn om oliebollen te kopen), maar dat gaat met ingang van dit jaar weer veranderen. Onze kleinkinderen Gijsje en Maas zijn nu oud genoeg voor de kermispret en dus namen Oma en Opa ze vandaag mee.
Maar voordat we vertrokken bij Zomers was er nog een onaangename verrassing voor Nico. Een meeuw had zijn achter het restaurant geparkeerde fiets ondergescheten, en met name het zadel was flink geraakt.
