Tagarchief: Weekendje weg

En weer naar huis…

Geplaatst op door september 19, 2022

Na een laatste uitgebreide ontbijt, wat zoals iedere dag weer prima verzorgd was in het hotel, checkten we rond een uur of half elf uit. Daarbij hadden we nog wel wat opmerkingen naar aanleiding van de vraag of we een plezierig verblijf hadden gehad.

We hadden namelijk vrijwel alle nachten toch behoorlijk wat geluidsoverlast gehad van luidruchtige groepen mensen midden in de nacht op het terrein voor het hotel. Onze kamer grensde daaraan en ondanks de gesloten ramen en het feit dat we twee hoog zaten klonken de luide stemmen behoorlijk door in onze kamer. Het dieptepunt was zaterdagnacht toen er zich na twaalven een vechtpartij voordeed, tussen wie was ons niet helemaal duidelijk, maar het was wel zo erg dat er zelfs politie bij kwam. Hoewel de vechtpartij zelf, met een schreeuwend figuur die helemaal over de rooie leek te gaan, kort duurde bleef de politie ruim een uur lang discussiëren met een paar figuren voor de ingang van het hotel, en die discussie was luid en duidelijk in onze slaapkamer te horen.

Het commentaar van het hotel op onze opmerkingen was overigens dat ze dit soort dingen niet in de hand hadden, waar ik het overigens niet mee eens ben want ze hadden de politie kunnen vragen de discussie ergens anders te voeren in verband met de geluidsoverlast.

Maar goed, we gingen weer op weg naar huis en na een bijzonder vlotte reis waren we rond een uur of een weer terug in Rijnsburg na een al met al toch wel geslaagd weekendje weg.

Zondag in Almelo

Geplaatst op door september 19, 2022

Na een uitgebreid ontbijt stond er voor vanochtend een wandeling door Almelo op ons programma. Ik had ontdekt dat er een braderie was in een wat verder van het centrum gelegen wijk, een wandeling van zo’n anderhalve kilometer, dus om een uur of tien gingen we op pad. Ik vond dat eerlijk gezegd nogal aan de vroege kant maar Riet had geen zin meer om nog langer binnen te blijven zitten want het was mooi weer.

We vonden de locatie na wat zoeken en inderdaad, we waren aan de vroege kant. Veel van de kramen waren nog in opbouw en afgezien van een enkel ander stel (duidelijk ook toeristen) liep er nog vrijwel niemand over de braderie. Het nadeel daarvan was dat je nu niet rustig ergens naar kon kijken zonder meteen een verkoper aan je kleed te hebben die op je vingers stond te kijken, dus we wandelden op ons gemak door de lange straat zonder ergens bij stil te blijven staan. Alleen bij de klassieke Mercedessen die verdeeld over het terrein opgesteld waren (en die ook te koop waren) bleven we regelmatig staan om ze even te bewonderen.

Ons idee om dan maar ergens een bakkie te doen mislukte omdat er nog niks open was waar we dat konden doen en veel gelegeheden waren er in de buitenwijk sowieso niet. We wilden daarom via een omweg maar terugaandelen naar het centrum toen Riet een bord zag wat de locatie aanwees van begraafplaats ’t Groenedael. Riet wandelt graag over begraafplaatsen en ze wilde er dan ook graag een kijkje nemen. Het was een prachtig gelegen begraafplaats waarvan een deel zelfs nationaal erfgoed is en het bezoek was dan ook zelfs voor mij de moeite waard.

Terug in het centrum vulden we de rest van de middag met lezen op het balkon onze kamer en terrasbezoek:

Voor ons laatste diner in Almelo hadden we ’s middags besproken bij het Tapasrestaurant Solera, gelegen in de tuin achter het hotel. We kozen voor de “all-you-can-eat” optie van het menu met de bedoeling zoveel mogelijk hapjes te proberen, maar daar kwam weinig van terecht omdat de individuele porties gewoon te groot waren. Jammer, maar wat we konden eten was wel erg lekker.

Rustig dagje in Almelo

Geplaatst op door september 8, 2022

Onze eerste volle dag in Almelo en we hadden besloten om er een makkelijk dagje van te maken. Na een uitgebreid ontbijt wandelden we wat rond in en rond het centrum, zonder een specifiek doel. Na het middaguur zochten we weer een terrasje op, en omdat de koffie met gebak er gisteren heel goed bevallen was werd dat weer het terras van Bar Biertje.

Wat later gingen we terug naar het hotel waar we restaurant “De Sociëteit” bespraken voor de avond. Daarna wandelden we naar een Belgisch Proeflokaal wat we tijdens onze wandeling ’s morgens hadden gespot. Het terras van het café was een soort mini-amphitheater met onderaan tafeltjes aan het water van de Almelose Aa. Hoewel het de hele dag bewolkt was geweest was de temperatuur nog redelijk en het was er dus prima vertoeven met een paar lekker Hertog Jan biertjes van het vat.

De locatie van restaurant “De Sociëteit”, direct grenzend aan de hal van het hotel, was een voormalige heren-sociëteit (vandaar dus de naam) en het deed ons een beetje denken aan het Leidse restaurant “Het Prentenkabinet” waar Robin stage had gelopen en daarna ook nog had gewerkt. We zaten aan tafeltjes in wat waarschijnlijk de hal was geweest, met hoge plafonds en gepleisterde Griekse zuilen op de muur. Het eten bleek ook nog eens prima.

Na het eten hadden we geen zin meer om nog weg te gaan dus na een drankje in de bar van het hotel hielden we het gezien voor vandaag.

Lang weekend Almelo

Geplaatst op door september 8, 2022

We hadden een weekendje weg geboekt en na wat speurwerk op het Internet kwamen we uit op het Theaterhotel in Almelo. Dit hotel is een Van der Valk hotel, gelegen pal in het centrum van Almelo en behalve dit voordeel heeft het ook nog eens ruim parkeergelegenheid, een paar restaurants, een zwembad en een wellness. Kortom, genoeg om te besluiten eens een keertje te gaan kijken hoe Almelo eruit ziet.

Voor vertrek naar Almelo had ik vanmorgen nog een afspraak op de trauma-afdeling van het LUMC om daar naar mijn nog steeds niet helemaal goed functionerende rechterhand te laten kijken. De behandelende chirurg kon alleen maar constateren dat ik in principe vijfennegentig procent van de functionaliteit in de twee stijve vingers heb en dat het probleem hoogstwaarschijnlijk wordt veroorzaakt door littekenweefsel. Het enige wat eraan te doen is is kijken of de gewrichten wat soepeler gemaakt kunnen worden met oefeningen en daarvoor werd ik doorverwezen naar een fysiotherapeut die gespecialiseerd is in handen.

Nog voor het middaguur vertrokken we vanuit Rijnsburg richting Almelo omdat Riet niet langer wilde wachten. Mijn argument dat we dan veel te vroeg in het hotel zouden arriveren (we mochten zoals gewoonlijk om drie uur pas op de kamer) werd opgelost doordat we onderweg zouden gaan lunchen. Dat laatste lukte pas ver na Amersfoort nadat we al twee wegrestaurants waren gepasseerd omdat we de afslag of het restaurant te laat zagen. De lunch duurde korter dan verwacht (hoe lang doe je over een belegd broodje) en daardoor waren we alsnog iets te vroeg in Amersfoort. Gelukkig bleek dat geen probleem en konden we onze kamer betrekken. Ik had een junior-suite geboekt en dat bleek een prima zet: we hadden een ruime slaapkamer, een ruime woonkamer en een groot balkon.

Nadat we het een en ander hadden uitgepakt en het balkon door Riet als rookplek in gebruik was genomen gingen we op pad om de omgeving te bekijken. We hoefden alleen maar de hoek om en een paar meter verder was de Koornmarkt met veel terrasjes. We streken neer op een van de terrasjes waar we meteen te horen kregen dat we nog wel wat konden bestellen maar dat het terras over een half uur dicht ging vanwege de voorbereidingen voor de Ronde van Almelo, een wielerronde die die avond zou worden verreden in het centrum.

En inderdaad, even later kwamen er vrachtwagens langs met mannen die langs de weg dranghekken plaatsten. We wandelden dus na ons bakkie koffie terug naar het hotel want we wilden kijken of we daar in een van restaurants zouden kunnen eten. Dat kon niet, restaurant “De Sociëteit” zat vol en het tapasrestaurant Solera was gereserveerd voor de vips van de wielerwedstrijd. Het bleek namelijk dat die allemaal in het hotel zaten.

We besloten maar wat rond te wandelen en te kijken wat er beschikbaar was. We vonden een Italiaans restaurant genaamd “Ristorante Valentino” waar we opa ons verzoek een tafeltje kregen op het terras. Dat was misschien niet helemaal een goeie keuze want op het pleintje vlakbij stond een geluidsinstallatie van een DJ en die begon net met het gebruikelijke irritante gebonk en gedreun op het moment dat wij plaatsnamen. We besloten het maar voor lief te nemen, en dat bleek een goed idee want het eten was zonder meer prima.

Na het eten namen we een kijkje bij de wielerronde die net van start ging, maar we hielden het als snel voor gezien toen we hoorden dat de wielrenners tachtig rondjes moesten rijden wat ongeveer twee uur zou gaan duren. We gingen daarom wat drinken in de bar van het hotel en keerden later die avond terug naar het parcours waar we plaatsnamen bij de finish. We konden het allemaal prima zien en zagen Nikki Terpstra, een van de profwielrenners, de ronde winnen. En jemig, wat ging dat hard op die smalle bandjes over het nauwe parcours!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Riet’s jaarlijkse uitje

Geplaatst op door oktober 6, 2021

De afgelopen jaren, met uitzondering van vorig jaar vanwege de Corona-crisis, is Riet met een paar vriendinnen een weekendje weg geweest. En dat was dan geen weekendje naar de Veluwe of zo, nee, de dames zijn naar Rome, Barcelona en Valencia geweest. Voor dit jaar was er na de tussenpose van vorig jaar weer een weekendje gepland, maar omdat reizen vanwege Corona in veel landen toch nog wat problematisch is werd er besloten om een bestemming wat dichter bij huis te nemen en dat werd Antwerpen.

Er werd een mooi appartement gevonden in het centrum en gistermiddag vertrok het gezelschap van Riet met haar vriendinnen Jo, Martina, Lies en Janet richting Vlaanderen. Deze keer was het dus geen reis met het vliegtuig maar met de auto van Jo. Het enige probleem wat werd voorzien was eigenlijk dat Martina nog steeds behoord tot de groep mensen die niet gevaccineerd zijn (niet principieel blijkbaar maar om allerlei complot-achtige redenen), iets wat in België met name toegang tot de horeca zou kunnen beperken.

Achteraf bleek het mee te vallen, vanwege het mooie weer kunnen ze op terrassen zitten, daar wordt blijkbaar niet zo streng gehandhaafd als voor binnen. Zoals gezegd, voor wat betreft het weer hebben ze het getroffen en er staan onder andere bezoeken aan een chocolade museum (dat bestaat blijkbaar echt, het heet Chocolate Nation) en een brouwerij (De Koninck) op het programma. Voor wat hier betreft, de vraag of de katten Riet missen wordt volgens mij wel beantwoord door de foto…

Familieweekend

Geplaatst op door juli 21, 2017

Een tijdje geleden ontstond bij de nichtjes spontaan het idee om een weekendje weg te organiseren voor de Nieuwkoopjes en nicht Madelon stortte zich vol overgave op de taak om dat te organiseren. Er waren wat problemen (de eerste accommodatie in Ter Aar ging niet door) maar uiteindelijk werd alles geregeld voor het Pinksterweekend. Op vrijdag 2 juni zou de familie vertrekken naar De Watersnip, gelegen aan de Reeuwijkse Plassen en afgehuurd tot maandag de 5e juni. De accommodatie was ingericht voor gezelschappen met twee slaapzalen (een voor de vrouwen en een voor de mannen) met stapelbedden, een gezamenlijke grote zaal met aangrenzende keuken en een groot buitenterras aan het water.

Wij zaten wel met onze katten, want al onze gebruikelijke oppassers gingen allemaal mee naar Reeuwijk en dat (naast het idee van te moeten slapen in een stapelbed overigens) besluiten om alleen de zondag overdag naar Reeuwijk te gaan. Voor die dag stond er een boottochtje over de Reeuwijkse Plassen op het programma maar blijkbaar was er met het bespreken iets misgegaan, een misverstand over de aanwezigheid van een schipper of zoiets, waardoor het evenement in eerste instantie niet door leek te gaan. Maar Madelon wist toch een alternatief te regelen in de vorm van een boottochtje vanuit Roelofarendsveen, wat overigens wel een autoritje van dik drie kwartier betekende vanuit Reeuwijk.

Het tochtje met twee boten (gelukkig hadden we twee personen in de familie met een vaarbewijs) over de omliggende wateren (Westeinderplassen en Braassemermeer geloof ik) was leuk maar wel koud, vooral op de terugweg viel dat knap tegen. Onderweg moesten Martin en Niels nog voor sluismeester spelen toen een sluis met de hand geopend moest worden.

In de namiddag werd er door de mannen nog wat gevist en daarna was er een barbecue, waarna het voor mij tijd was om naar huis te gaan om de katten te verzorgen. En in mijn eigen lekkere bed te slapen…

Het zwaard van Grutte Pier

Geplaatst op door mei 2, 2017

Een must in Leeuwarden is een bezoek aan het Fries Museum met als een van de hoogtepunten het zwaard van de beruchte zeerover (of vrijheidsstrijder, net aan wiens kant je staat) Grutte Pier. We wandelden eerst door het centrum naar de Prinsentuin, een park waar we een bakkie koffie dronken. Via een flinke omweg wandelden we naar het Wilhelminaplein waar behalve het Fries Museum ook de voorbereidingen aan de gang waren voor de opvoering van “The Passion” aanstaande maandag.

Het museum was behoorlijk groot en had een heel gevarieerde tentoonstelling, van de Tweede Wereldoorlog tot moderne kunst, en natuurlijk het zwaard van Grutte Pier, een gevaarte van meer dan twee meter lang en meer dan zes kilo in gewicht.

Terwijl Nico en ik nog aan het rondwandelen waren bleken de beide dames het allang voor gezien te hebben gehouden en op een gegeven moment zagen we ze van achter het raam op de tweede verdieping van het museum al op een terras aan het plein zitten in het zonnetje. We schoven even later aan voor een bakkie waarna we terug wandelden richting het hotel. Daarbij kwamen we langs het Waagplein en het terras bij de Waag zag er zo gezellig uit in het zonnetje dat we besloten daar neer te ploffen en eerst maar eens wat te eten.

De dames vonden het prima zo maar Nico en ik wilden nog even terug naar de scheve toren Oldenhove. Daar waren we al langs gelopen maar toen was de toren nog gesloten, en Nico en ik wilden naar boven. We wandelden dus samen terug naar de toren en dat bleek een goed idee want de toren was een mooie bezienswaardigheid en het uitzicht van de top was schitterend.

Het eten die avond in restaurant “De Vliegende Hollander” was weer prima al was het in mijn geval niet zo lekker als de avond ervoor (maar toen had ik dan ook de “chef’s special”). De rest van onze laatste avond brachten we door in het Grand Cafe bij ons hotel met voor mij, jawel, weer een paar Corenwijntjes…

Een dagje Sneek

Geplaatst op door mei 2, 2017

Een van de dingen die we wilden gaan zien tijdens ons lange weekend in Leeuwarden was het Scheepvaartmuseum want daar zou ook een kleine tentoonstelling zijn over de Elfstedentocht. We hadden alleen een kleinigheid over het hoofd gezien, dat museum is namelijk niet in Leeuwarden maar in Sneek. Geen punt, we besloten gewoon het ritje naar Sneek te maken.

Aangekomen in Sneek vonden we niet alleen snel het museum maar konden we ook nog eens vlakbij parkeren dus de eerste meevallers van vandaag hadden we al te pakken. Het weer behoorde niet tot die meevallers want het was net aan droog en behoorlijk koud, maar dat was op zich ideaal voor een museumbezoek. Een extra leuke bijkomstigheid was dat het museumweekend was en dat betekende een gereduceerde toegangsprijs van één euro per persoon.

Het museum was wel aardig, niet supergroot en ook niet echt sensationeel. Het deed zelfs heel erg denken aan het Katwijks Museum in veel opzichten. Desondanks spendeerden we er iets van anderhalf uur waarna we wat rondwandelden in het stadje. Het bleek er erg gezellig en we vonden een prima restaurant om te lunchen, waarna we terug reden naar Leeuwarden.

Voor vanavond hadden we een restaurant uitgezocht waar we gisteren langs waren gelopen en wat er in de recensies erg goed af kwam. “De Vliegende Hollander” bleek een toppertje, we hadden alle vier heerlijk gegeten en besloten dan ook spontaan om morgenavond weer hier naar toe te gaan om de rest van het menu uit te proberen.

Een lang weekend Leeuwarden

Geplaatst op door mei 1, 2017

Het midweekje Groningen van eind vorig jaar was heel best bevallen en Riet en ik vonden het dan ook iets wat voor herhaling vatbaar was. Dit kwam een week of wat geleden ter sprake toen onze vrienden Nico en Anja bij ons op visite waren en het idee ontstond om er weer eens met zijn viertjes op uit te gaan. Het reisdoel werd al snel vastgesteld, het werd weer een voor ons relatief onbekende provincie-hoofdstad en wel de hoofdstad van Friesland, Leeuwarden.

De dames zouden het regel-gedeelte verzorgen en een week of drie geleden kregen Nico en ik te horen dat er was geboekt in het Post Plaza Hotel in het centrum van de stad en de vertrekdatum was vastgesteld op vandaag. En zo vertrokken we vanmorgen om een uur of elf richting de afsluitdijk voor de oversteek naar de provincie Friesland.

Voordat we bij de Afsluitdijk waren zouden we eerst nog ergens stoppen voor de lunch, en omdat Riet nog steeds hoopt op een lunchbroodje wat haar vorig jaar erg goed was bevallen zou dat weer bij een Van Der Valk-restaurant zijn. We kozen dus de route zodanig dat we langs het restaurant gelegen bij Hoorn zouden komen.

Hoewel het restaurant vlak bij de afslag lag en torenhoog boven het landschap uit torende slaagde ik er toch in eerste instantie in om er voorbij te rijden omdat ik het bekende Toekan-symbool over het hoofd zag. De lunch zelf was prima maag bij het afrekenen was er alweer een klein probleem, Riet’s cadeaubon was er niet geldig want het was geen Van Der Valk Exclusive restaurant…

Maar goed, de rest van de rit verliep voorspoedig, we vonden het hotel zonder problemen en na het parkeren van de auto in de achter het hotel gelegen parkeergarage konden we de stad alvast een beetje gaan verkennen. Het weer viel daarbij niet helemaal tegen, het was zonnig maar wel erg koud. We vonden een prima terras langs het water van een van de singels maar het was er dusdanig fris dat we er niet te lang bleven zitten.

Wel zag het er gezellig genoeg uit om te besloten er vanavond te gaan eten en dat hebben we dus gedaan al bleek het eten niet echt geweldig maar acceptabel. De avond werd besloten in het gezellige Grand Café van het Post Plaza Hotel, gevestigd in het deel van het hotel wat het vroegere postkantoor van Leeuwarden was geweest. En daar heb ik denk ik voor het eerst van mijn leven de hele avond aan de borrel gezeten: Corenwijn van Bols…