Na de drukke dag van gisteren wilden we het met onze bezoekers uit Australië wat rustiger aan doen vandaag. Voor vanmiddag hadden we als excursie gekozen voor een bezoekje aan Madurodam, want waar kun je nou beter heel Nederland in één keer zien dan daar. We moesten nog wel even het weer aankijken want de verwachtingen waren dat er toch nog wel buien zouden vallen, maar het leek in eerste instantie mee te vallen.

In de ochtend nam ik Pat en Howard mee naar mijn geboortedorp Katwijk waar we de auto in de parkeergarage bij de Boulevard parkeerden, wat op zich natuurlijk al een bezienswaardigheid is. We wandelden wat door het centrum waar Pat’s oog viel op de mooie aardbeien bij het groentewinkeltje op de hoek van de voorstraat. Het weer bleef gelukkig goed al was het wel wat winderig en vielen er zelfs een paar spetjes, er was gelukkig ook genoeg zon.

We besloten eerst verder te wandelen en koffie te drinken op het terras van bakkerij Van Maanen. Toen ik vroeg wat er voor lekkers bij de koffie was somde de serveerster een lijstje op maar toen viel het woord “Moorkop”. Ik keek de serveerster aan en zei in het Nederlands, “Zullen we ze een moorkop laten eten?”. “Goed idee,” zei ze lachend. Jammer genoeg werden de moorkoppen geserveerd met mes en vork dus het werd niet zo erg als ik had gehoopt, maar het was toch zoals altijd weer leuk om iemand voor het eerst een moorkop te zien eten. Pat kocht daarna haar aardbeien en nog wat meer fruit, ik nam zelf ook aardbeien mee met een extra doosje voor mijn moeder. Dat gingen we uiteraard meteen even langs brengen, waarbij ik mijn moeder gelijk even aan Pat en Howard kon voorstellen.

Madurodam was niet zoveel veranderd sinds we er voor de laatste keer waren, en dat moet in 2008 geweest zijn toen onze vriendin Anne van Heisen (die we op Sakhalin hadden leren kennen) voor een weekje bij ons logeerde. Uiteraard was het wel aangepast aan de laatste ontwikkelingen in Nederland, we zagen toch wel de nodige nieuwe dingen en Riet vond zelfs dat het in vergelijking met eerdere bezoeken een beetje te vol leek. Hoogtepunt was de kleine show in de kopie van het stoomgemaal van Cruquis over de “Waterwolf”, oftewel de Haarlemmermeer toen dat nog uit water bestond.

Onze gasten vermaakten zich prima maar waren aan het eind van de middag toch wel weer een beetje afgedraaid, ongetwijfeld door de jetlag, en we gingen dus naar huis. Na weer wat uitgerust te zijn gingen we ’s avonds naar restaurant “The Beach”  aan de Katwijkse Boulevard want daar stond vandaag onze neef Niels in de keuken. Het was er lekker rustig (het seizoen is toch wel al zo’n beetje over) en we hebben er heerlijk gegeten.

Weer een prima dagje dus, met als enige minpuntje dat zowel Howard als ikzelf de hele dag met een loopneus hebben roongelopen, wat Pat al de vraag ontlokte wat wij samen in vredesnaam hadden uitgevoerd…